Δεκατρείς μήνες στην Αθήνα

Δεκατρείς μήνες στην Αθήνα

Ένα σύντομο μυθιστόρημα

... δεν είναι ωραίο το όνομα Ευριπίδης, δεν το έχω ξανακούσει, θα το κοροϊδεύουν τα παιδί άμα μεγαλώσει, δεν έχει γιορτή να το γιορτάζουμε μια φορά το χρόνο, κι ο παπάς μου είπε πως είναι αμαρτία να μη βάλουμε όνομα χριστιανικό στο παιδί μας... ... κουβαλούσε μια τσάντα δερμάτινη, περασμένης ηλικίας, εμφανώς άδεια, απ’ την οποία έβγαζε το σύνολο του περιεχομένου της. Ένα μπλοκάκι σπιράλ ελαχίστων διαστάσεων, τα μαύρα επιμανίκια και τον κώδικα φορολογικών στοιχείων, το "ευαγγέλιο", όπως το ονόμαζε... ... παρά το γεγονός ότι η εμφάνισή του δεν τον βοηθούσε, εξέπεμπε γήινη οικειότητα. Είχε ένα κεφάλι ογκώδες, ολοστρόγγυλο σαν καρπούζι, ανάστημα πολύ ψηλό, ιδιαίτερα για την εποχή του, όταν οι Έλληνες πάνω από το ένα και εβδομήντα σπάνιζαν. Είχε όμως το χάρισμα να γίνεται αγαπητός, να προκαλεί τις εκμυστηρεύσεις του συνομιλητή του, να εμπνέει εμπιστοσύνη. Όλα όσα θεωρούνται απαραίτητα για μια καριέρα πολιτικού...

Το βιβλίο δεν υπάρχει σε κάποια βιβλιοθήκη
243.186 Βιβλία
122.585 Συντελεστές
4.631 Εκδότες
Με την υποστήριξη του ΒιβλιοNet και του Εθνικού Κέντρου Βιβλίου