Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Το βιβλίο αυτό είναι μία μελέτη, μία έρευνα, μία περιδιάβασης στα κείμενα των αρχαίων μυθογράφων, προκειμένου ο αναγνώστης ν' αποκτήσει μια ολοκληρωμένη εικόνα του Απόλλωνος, του πλέον αγαπητού θεού των Ελλήνων. Η γένεσης των μυθικών παραδόσεων άρχισε σε όλους τους λαούς, πιθανόν τους πρώτους προϊστορικούς αιώνες. Οι άνθρωποι αντικρίζοντας τα θαυμαστά και φοβερά φυσικά φαινόμενα ένιωσαν δέος και αδυναμία, αντιμετωπίζοντας το άγνωστο, το υπερφυσικό και το ακατανίκητο. Όταν τα αγωνιώδη ερωτήματα επιδρούν στην φαντασία και στην συνείδηση των ανθρώπων, αυτοί προσπαθούν να οδηγηθούν, ν' αναζητήσουν μία δύναμη υπερφυσική, δημιουργική, προστατευτική και πάντως όχι απειλητική. Από τα πανάρχαια χρόνια ο ιερός τόπος των Δελφών αποτελούσε σεβαστό προσκύνημα και καταφύγιο για τους Έλληνες και για τους ξένους. Όταν ο Απόλλων χρησμοδοτεί, δεν αποκαλύπτει τα γεγονότα, δεν τα αποσιωπά όλα αλλά αναφέρει ότι εμείς πρέπει να ανακαλύπτουμε τα σημάδια των γεγονότων, ώστε να ερμηνεύσουμε το νόημα του χρησμού. Η απόκρυψης του νοήματος ή της σαφήνειας των πραγμάτων δηλώνεται σε ένα απόσπασμα του Ηρακλείτου "Φύσις κρύπτεσθαι φιλεί". Η βασική ιδέα, για ν' ασχοληθώ με την αρχαία ελληνική θρησκεία, ήταν η επιθυμία μου να συγκεντρωθούν όλες οι πληροφορίες, για κάθε θεότητα της ελληνικής μυθολογίας, από τα κείμενα των αρχαίων Ελλήνων συγγραφέων, αρχίζοντας από τα έπη του Ομήρου έως τους συγγραφείς των πρώτων μεταχριστιανικών αιώνων. Ο αναγνώστης μελετώντας τις αναφορές του βιβλίου σχηματίζει μία πλήρη εικόνα για τις αρχαίες θρησκευτικές παραδόσεις των Ελλήνων. Ο πολιτισμός της αρχαίας Ελλάδος είχε ως αντικείμενο θαυμασμού και μελέτης τον άνθρωπο, τον Κούρο ή την Κόρη, ανυψώνοντάς τους σε ένα ιδεώδες, το οποίο αποκαλύπτεται στο Θείο. Το πρώτο βιβλίο μου κυκλοφόρησε το 1999 και αναφερόταν στις τρεις θεότητες, στην Εκάτη, τον Διόνυσο και τον Ερμή, οι οποίες άπτονται του νοήματος του θανάτου. Στο δεύτερο αυτό βιβλίο εξετάζονται οι αναφορές των αρχαίων μυθογράφων για τον αγαπημένο υιό του Διός, τον Απόλλωνα (Ιλιάς Α 85). Είναι ο άρχων ο εξουσιοδοτημένος από τον Δία να ασκεί την προφητική τέχνη.