Η πεζογραφία του κυριότερου εκπρόσωπου του ηθογραφικού διηγήματος μετά τον Παπαδιαμάντη, Ανδρέα Καρκαβίτσα, κινείται στα πλαίσια του ρεαλισμού με στοιχεία κοινωνικού προβληματισμού. Στη "Λυγερή" διαπραγματεύεται η θέση της γυναίκας μέσα στην αγροτική ελληνική κοινωνία.
