Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Στο βιβλίο αυτό, το 11ο μιας σειράς που άρχισε με το Θερινό Οικολογικό Πανεπιστήμιο το 1998, γίνεται μια σημαντική προσπάθεια να ανασυνταχθεί το γνωστικό σώμα που διέπει τον τομέα των υδατικών πόρων. Για να γίνει αυτό, χρειάστηκε να πάμε πολύ μακριά, στις υδραυλικές κοινωνίες της Μεσοποταμίας, στους λιμναίους οικισμούς του Δισπηλιού, στις δομές του Μινωϊκού πολιτισμού, στις κρήνες της μεγάλης παράδοσης του Ελληνισμού, κι από κει στις λίμνες, στα ποτάμια και τα υπόγεια νερά (δηλαδή στους φυσικούς πόρους) για να φτάσουμε στα σύγχρονα ζητήματα της εκπαίδευσης, της διαχείρισης, των συστημάτων παρακολούθησης της ποσότητας και της ποιότητας των νερών, των μεγάλων παρεμβάσεων στον υδρογραφικό χάρτη της χώρας, των λύσεων που προσφέρει η τεχνολογία (αφαλάτωση) για τον ιδιαίτερα κρίσιμο νησιωτικό χώρο. Μια προσπάθεια που αν μη τι άλλο, θέτει τις βάσεις για μια πιο υπεύθυνη πολιτική στο μέλλον.