Ελληνομουσείον: Επτά αιώνες ελληνικής ζωγραφικής: Γ': Μηχανικοί φωτός

Στα τέλη του 19ου αιώνα διάφορα ιστορικά γεγονότα, όπως η "πτώχευση" και ο "ατυχής" πόλεμος θα αναστείλουν την πορεία του κράτους προς τον εκσυγχρονισμό που είχε επιχειρήσει ο Χαρίλαος Τρικούπης. Ωστόσο, η ελληνική κοινωνία μπορεί να μην επιλύσει, αλλά συνειδητοποιεί τα προβλήματά της, εξερχόμενη αργά αργά από την "αρχαϊκή" της περίοδο και προετοιμάζεται για την αστική επανάσταση που θα επιφέρει ο βενιζελισμός και οι εκπρόσωποί του. Έτσι, στις αρχές του καινούργιου αιώνα, πιστοποιείται μια έντονη κινητικότητα με την κυκλοφορία εντύπων και την άνθηση εκθεσιακών δραστηριοτήτων, ώστε να επαναπροσδιορισθούν οι βασικές καλλιτεχνικές αξίες μέσα από την ώσμωση ή τη σύγκρουση διαφορετικών αντιλήψεων. Ο Γιώργος Ιακωβίδης, εκπροσωπώντας τον ακαδημαϊσμό της Σχολής του Μονάχου θα κυριαρχήσει για μεγάλο διάστημα στην εικαστική σκηνή είτε με το έργο του είτε ως επικεφαλής των καλλιτεχνικών φορέων. Παράλληλα, πολλοί έλληνες δημιουργοί που σταδιακά αποσπώνται από το περιθώριο, εμπλέκονται τώρα στην κοινωνική πραγματικότητα ως ένα νεότευκτο πεδίο επικοινωνίας και έκφρασης. Αυτή τη νέα κατάσταση, η οποία συμβαδίζει με τη γενικότερη υπέρβαση του ηττοπαθούς πνεύματος, θα εκφράσει μια ομάδα πρωτοποριακών ζωγράφων που παρακολουθεί από κοντά τα νέα ευρωπαϊκά ρεύματα. Ο Λυκούργος Κογεβίνας, ο Κωνσταντίνος Μαλέας, ο Συμεών Σαββίδης, η Θάλεια Φλωρά-Καραβία, ο Νικόλαος Λύτρας κ.ά. υπερβαίνουν τα επίπεδα του συμβολισμού ή της επιφανειακής αναπαράστασης και αντιμετωπίζουν την τέχνη τους ως μια αυτόνομη, αυτοαναφορική γλώσσα. Ο τρίτος τόμος περιέχει τις ενότητες κειμένων & έργων: - "Στο μεταίχμιο δύο αιώνων" - "Μια ακαδημία χωρίς ακαδημαϊκούς" - "Τοπία, φυσικά και ανθρώπινα" - "Ένα βήμα εμπρός, ένα πίσω" (εισαγωγικά, και:) - "Η ασφάλεια της παράδοσης είναι επικίνδυνη;" - "Παρίσι-Μόναχο aller-retour" - "Η Σχολή της Κέρκυρας: μια ακαδημία χωρίς ακαδημαϊκούς " - "Σκαπανείς τοπίων, ανιχνευτές προσώπων, μηχανικοί φωτός"