Θα φορέσω απανεμιά, θα στολιστώ σγουρό βασιλικό και πυρωμένη αγάπη... Θα βλέπεις τις πέτρες ν’ ανθίζουν στη γη κι όλα τα σύννεφα δρόμο θ’ ανοίγουν για να ’ρθω... Ώρα γλυκιά η αντάμωση που τις πηγές των χειλιών αναδεύει.