Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

"Κοίτα! Βλέπεις εκείνη την αχνή αναλαμπή στο βάθος; Ανά δέκα δεύτερα, πρόσεξε, δίνει δύο λευκά. Αυτός, αν θες να μάθεις λοιπόν, είναι ο φάρος του Σόρενσον. Όσο όμως κι αν ψάξεις, δε θα τον βρεις σε κανένα χάρτη ή πορτολάνο με αυτό το όνομα. Ελάχιστοι τον αποκαλούμε κατ' αυτόν τον τρόπο, και όσο πάει ο καιρός όλο και λιγοστεύουμε". Έκανε μια μικρή παύση και στη συνέχεια με μια ανεπαίσθητη κούραση στη φωνή του πρόσθεσε: "Δεν αποκλείεται, μάλιστα, να είμαι ο τελευταίος πλέον που τον λέω έτσι". Με αυτά τα λόγια, θυμάμαι, είχε ξεκινήσει ο πατέρας μου, μηχανικός στο ατμόπλοιο "Γιόχαν Κέπλερ", τη διήγησή του... * Στη συλλογή ιστοριών "Ο φάρος του Σόρενσον", οι λέξεις αναμετρούν τις δυνάμεις τους, ο έρωτας δείχνει τα δόντια του και το παραμυθικό στοιχείο γίνεται ο σκηνογραφικός τόπος της ύπαρξης.