Επιμένω να είμαι το σκοινί που λύνει το πλοίο στο λιμάνι
Επιμένω να είμαι το σκοινί που λύνει το πλοίο στο λιμάνι
ΚΑΛΝΤΕΡΑ
Ανιχνεύω το τοπίο
με τις πιο μικρές αισθήσεις
ατελέσφορων νεύρων
βουτηγμένο σ' ένα πέλαγος
έναστρων μύρων
όπου ραγίζει το κορμί
σαν το γυαλί
στην έλλειψή σου.
