Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Πάσχω από μια σπάνια αρρώστια. Είμαι αλλεργική στον κόσμο. Δε βγαίνω από το σπίτι μου, έχω να βγω δεκαεπτά χρόνια. Τα μοναδικά άτομα που βλέπω είναι η μαμά μου και η νοσοκόμα μου, η Κάρλα. Μια μέρα ένα φορτηγό με έπιπλα σταματάει στο διπλανό σπίτι. Κοιτάζω έξω από το παράθυρό μου και τον βλέπω. Είναι ψηλός, λεπτός και φοράει μαύρα - μαύρο μπλουζάκι, μαύρο τζιν, μαύρα αθλητικά και ένα μαύρο σκουφάκι που καλύπτει τελείως τα μαλλιά του. Το βλέμμα του καρφώνεται πάνω μου. Και εγώ δεν μπορώ να τραβήξω τα μάτια μου. Το όνομά του είναι Όλι. Ίσως δεν μπορούμε να προβλέψουμε το μέλλον αλλά μπορούμε να προβλέψουμε μερικά πράγματα. Για παράδειγμα, είναι σίγουρο ότι θα ερωτευτώ τον Όλι. Και είναι σχεδόν σίγουρο ότι αυτό θα είναι καταστροφικό. Ένα μυθιστόρημα που αποδεικνύει πόσο συναρπαστικό μπορεί να είναι όταν βγαίνουμε από το καβούκι μας και κάνουμε πράγματα τρελά για την αγάπη.