Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ω! Δερμιτσιάνη ξεκουστή, της Δρόπολης καμάρι, στέκεις περήφανη, πιστή και άσβηστο φανάρι! Κοντά σου, μάνα, σαν βρεθώ μου χαίρετ' η ψυχή μου και σαν ευχή απ' τον Θεό μου σμίγει κι' η ζωή μου! Σε χαίρεται όποιος σε δει τόσο προοδευμένη... Η νεολαία προσπαθεί να σ' έχει στολισμένη! Πόσο σε θέλω, σ' εκτιμώ χωριό, γενέτειρά μου! Εδώ ν' αφήσ' επιθυμώ στερνά τα κόκαλά μου!