Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

"Της μοναξιάς" Κάθε που ξημερώνει Με τον ήλιο παρέα Τρέχω στη θάλασσα Χαζεύω τους γλάρους. Παίζω με τα κύματα Είμαι μόνος. Τί άλλο να κάνω; Κάθε που σφυρίζει ένα βαπόρι. Ένα τρένο Η καρδιά μου να σπάσει Καθώς ασπρόμαυρες θύμισες Πισώπλατα το μυαλό μου Είμαι μόνος. Τί άλλο να κάνω; Κάθε που ο ταχυδρόμος Αμίλητος με προσπερνάει Εγώ καμώνομαι. Γελάω Και μου λέω αύριο. Ίσως αύριο που δε βρέχει Είμαι μόνος. Τί άλλο να κάνω; Κάθε που είναι Κυριακή Και ξέρω αποβραδίς Οι καμπάνες θα βουίζουν μέλισσες Τρυπώνω στο μαξιλάρι σου Είμαι μόνος. Τί άλλο να κάνω; Κάθε που νυχτώνει, Ενώ μετρώ τα αστέρια Κάποιο ξεκαρφώνεται. Πέφτει Τότε μπερδεύομαι. Και ξαναρχίζω απ' την αρχή Είμαι μόνος. Τί άλλο να κάνω; Κάθε που σβήνω το φως να κοιμηθώ Τα μάτια σου είναι εκεί. Φεγγάρια Η φωνή σου στη νεκρότητα του ύπνου μου κατευόδιο Το χάδι σου φυλαχτό Λέω και κοροϊδεύω τον καθρέφτη μου. Τι άλλο να κάνω;