"Με το χρόνο"
Σβήνει το πάθος με τον χρόνο/
και η αγάπη δεν είναι/
όπως ήταν μια φορά,/
στην μυρωμένη εποχή των ρόδων./
Τα μάτια δεν γητεύουν πια/
και τα φιλιά στα χείλη/
αφήνουν μιαν αλμύρα δυσπιστίας/
του ποταμού Αχέροντα απόσταγμα πικρό. (από τη σελ. 33 του βιβλίου)
