Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Παρίσι, 1907... Δύο συγγραφείς, ο Ζυλ, από την κεντρική Ευρώπη, και ο Ζιμ, Γάλλος, γνωρίζονται και αμέσως δημιουργείται ανάμεσά τους μια μεγάλη φιλία. Στο βιβλίο αυτό δε θα διαβάσει κανείς για τα έργα τους αλλά για τις γυναίκες τους, Λούσι, Γερτρούδη, Οντίλ, Μάγδα, και τέλος η Κάτε, η πιο ωραία και η πιο μοιραία: γυναίκες πολλές και όλες πανέμορφες, τις οποίες είτε βρίσκει ο καθένα μόνος του είτε τις προσφέρει ο ένας στον άλλο, αφού το μόνο που θέλει είναι η ευτυχία του φίλου του. Γιατί το αληθινό θέμα του έργου είναι ακριβώς αυτό στο οποίο παραπέμπει ο τίτλος του: η φιλία του Ζυλ και του Ζιμ. "[...] Ήταν ντυμένη με μια λευκή πιτζάμα και είχε πουδράρει το λείο πρόσωπό της. Ο Ζιμ το ήλπιζε αυτό ολόκληρη τη μέρα. Έπεσε στην αγκαλιά του, στα γόνατά του, με φωνή βαθιά. Ήταν το πρώτο τους φιλί, που κράτησε όλη την υπόλοιπη νύχτα. Δε μιλούσαν, πλησίαζαν. Του αποκάλυπτε τον εαυτό της σε όλη του τη μεγαλοπρέπεια. Κατά την αυγή έφτασαν ο ένας τον άλλο. Εκείνη είχε πάρει μια έκφραση απίστευτης αγαλλίασης και περιέργειας. Η τέλεια επαφή, το αρχαϊκό μειδίαμα, που είχε μεγαλώσει, τα πάντα έκαναν τον Ζιμ να ριζώσει. Σηκώθηκε αλυσοδεμένος. Άλλες γυναίκες δεν υπήρχαν πια για κείνον. [...]" Το "Ζυλ και Ζιμ" είναι ένα γλυκό και ταυτόχρονα συγκλονιστικό μυθιστόρημα, που πραγματεύεται χωρίς επιφυλάξεις τον έρωτα και τη σάρκα και που το τραγικό φινάλε του δεν το εμποδίζει να εμπνεύσει χιούμορ, αγαλλίαση, πληρότητα. Είναι το μυθιστόρημα στο οποίο βασίστηκε η ομώνυμη ταινία του Φρανσουά Τρυφώ με τους Ζαν Μορώ, Όσκαρ Βέρνερ και Ανρί Σερ.