Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Τρίτη συλλογή για τον Μανώλη Βελιτσιάνο, όπου οι καθαρές λέξεις και τα φωτεινά -κι άλλοτε σκοτεινά- τοπία γης και μνήμης ανατέμνουν τη διαρκή πάλη του υποκειμένου (ήρωας αλλά και δημιουργός) με το αντικείμενο (πρόσωπα, γεγονότα, στοχασμός). Ο ποιητής, "σημαδεμένος" από την εμπειρία και την τριβή με τις εκφάνσεις της ζωής, αναζητά την ταυτότητά του σ’ έναν κόσμο ατέρμονης εναλλαγής εικόνων και οραμάτων· και τη βρίσκει. Απόσπασμα από το βιβλίο: Φωτιά Της άρεσε της φωτιάς να ιππεύει ανέμους να κατατρώει τους ακατάστατους ατμούς της γης. Επιβλητικά χρωματισμένη και βίαια να καταβροχθίζει την ορμή μιας μπόρας εποχικής. Καταφθάνουν σμήνη παγετώνων να την αγκαλιάσουν κι ας είναι η τελευταία τους ανάσα. Αλχημιστές θα τραγουδούν πάνω στο σώμα της. Κάτω από κράνη χάλυβα θα κλείνουν κηπουροί τα άνθη τους και θα πίνουν τσάι απ’ την Αλάσκα καυτό απ’ τη φωτιά της. Εκστασιασμένοι νερουλάδες με ροδόνερο ανθισμένο θα της δίνουν χάδια δροσερά κι αυτή θα ξαποσταίνει κάτω από φλούδες χρυσαφένιες.