Και τώρα/ μπρος σε τούτη εδώ την ομίχλη/ πού να φυγαδεύσω τα δάκρυα;/ Όταν ζητάς να μάθεις/ σε γκριζοκίτρινα ταχυδρομεία ουρανού/ λιγοστεύει ο κόκκος/ γίνεται μνήμη στο νερό. (από τη σελ. 13 του βιβλίου)
