Η ΛΕΞΗ ΚΑΙ Η ΑΒΥΣΣΟΣ
Ψάχνω να βρω τις λέξεις
που δε χάνουν τη σάρκα τους
τις ανασέρνω απ' την άβυσσο
τις ντύνω, τους δίνω νέα πνοή
αυτές κάποτε με εκδικούνται.
Επιμένω να μιλώ με λέξεις.
Δύστροπες, τρυπούν, πονούν
γερνούν, ρυτίδες αιώνων,
χωρίς πρόσωπο και καθρέφτη.
