Μοιραίο κάρμα

Η Ελπίδα είναι μια γυναίκα που γεννήθηκε και μεγάλωσε στην επαρχία με τρομερές δυσκολίες. Σπούδασε και εργάστηκε στην Αθήνα ως νοσηλεύτρια και με τον πενιχρό μισθό της βοηθούσε τους γονείς της. Έχει κάτω του μετρίου εμφάνιση, μα έχει μια μεγάλη καρδιά. Κάθε πρωί πηγαίνοντας για την εργασία της συναντά στο τρένο του σταθμού Κάτω Πατήσια ένα πολύ εμφανίσιμο άντρα, τον Χρήστο, που όπως λέει και η ίδια "είναι σαν να έχει ξεπροβάλει από αφίσα διαφήμισης καλλυντικών". Τον ερωτεύεται κεραυνοβόλα και ξεκινάει ένας μονόπλευρος πλατωνικός έρωτας που μετρά πολλά χρόνια. Μαθαίνει τα πάντα για εκείνον και τρυπώνει στην ζωή του. Ξέρει καλά πως ένας τέλειος άντρας ποτέ δεν θα την κοιτούσε, μα ελπίζει και συνεχίζει να τον αγαπά, ως που μια μέρα παύουν να συναντιούνται. Χάνονται μόνο για λίγο συνειδητά. Η προϊσταμένη της στο νοσοκομείο ξέροντας της δυσκολίες της οικογένειας της, της προτείνει ως δεύτερη εργασία να αναλάβει ως αποκλειστική απογευματινή νοσοκόμα, την φροντίδα του γιου της καλύτερης της φίλης που είναι σε καταστολή. Η Ελπίδα έρχεται αντιμέτωπη με το παιχνίδι της μοίρας που την περιγελά βλέποντας μπροστά της τον αγαπημένο της, τον πλατωνικό έρωτα της, τον Χρήστο. Αναλαμβάνει αμέσως να τον θεραπεύσει με μόνη της σκέψη να ξαναβρεί την υγεία του. Αν και οι γιατροί δίνουν πολύ λίγες ελπίδες, βάζει σκοπό στην ζωή της να τον ξυπνήσει από αυτόν τον επιθανάτιο λήθαργο. Του διαβάζει καθημερινά την εφημερίδα του, του μιλάει, και τον περιποιείται σαν να έχει τις αισθήσεις του. Παράλληλα η αρραβωνιαστικιά του Χρήστου τον εγκαταλείπει αφού διαπιστώνει πως αυτός δεν της είναι πια χρήσιμος. Η Ελπίδα βράχος πλάι του και με την αγάπη της, περνάει αρκετό μαζί του. Φίλοι και γνωστοί την αγαπούν όχι για την εξωτερική της εμφάνιση αλά για τον αδαμάντινο χαραχτήρα της. Ως που μια μέρα αυτός ο άντρας ξυπνάει! Η αγάπη της και η φροντίδα της τον επαναφέρουν στην ζωή. Όμως είναι πια ένας καθηλωμένος άντρα σε μια αναπηρική καρέκλα και έχει πάμπολλες ιδιοτροπίες. Την κακομεταχειρίζεται και δεν αναγνωρίζει τον αγώνα της. Όμως εκείνη στέκεται κοντά του και του μαθαίνει πρωτόγνωρα για εκείνον συναισθήματα, όπως αγάπη και συντροφικότητα κάνοντας του την παρουσία της απαραίτητη για εκείνον. Μια σχέση στοργής, ανάγκης και αγάπης ξεκινάει ανάμεσά τους που όμως κανείς δεν ξέρει αν της Ελπίδας η θυσία και προσφορά αγάπης, θα αναγνωριστεί από τον Χρήστο!