Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Το 1947 η ειδεχθής δολοφονία μιας όμορφης νεαρής κοπέλας οδήγησε στο μεγαλύτερο ανθρωποκυνηγητό στην ιστορία της αστυνομίας του Λος Άντζελες. Ο φονιάς κατάφερε να παραπλανήσει την αστυνομία και το κοινό. Η ταυτότητά του παρέμεινε άγνωστη, μέχρι τώρα τουλάχιστον... Στις 15 Ιανουάριου του 1947, στο Λος 'Αντζελες, βρέθηκε το πτώμα μιας γυναίκας: ο δολοφόνος δεν είχε μόνο κόψει το σώμα του θύματος στα δύο αλλά το είχε ακρωτηριάσει με φρικτό τρόπο και τοποθετήσει σε πόζα, σαν να ήθελε να αφήσει ένα προκλητικό μήνυμα. Όταν ακόμα και οι πιο σκηραγωγημένοι αστυνομικοί της Δίωξης του Λος Άντζελες έφτασαν στον τόπο του εγκλήματος, αποτροπιάστηκαν. Το έγκλημα αυτό, που ως τώρα παρέμενε ανεξιχνίαστο, έμεινε στην ιστορία ως η δολοφονία της Μαύρης Ντάλιας. Φιγουράριζε στα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων όλης της χώρας επί εβδομάδες, καθώς η Αστυνομία του Λος Άντζελες πάσχιζε μάταια να εντοπίσει το φονιά. Το δολοφονημένο κορίτσι, όπως αποδείχτηκε, ήταν η ωραία Ελίζαμπεθ Σορτ, είκοσι δύο ετών. Είχε έρθει στα δυτικά απ' τη Μασσαχουσέττη, όπως τόσες και τόσες γυναίκες πριν απ’ αυτήν, αναζητώντας τη δόξα και το χρήμα στην κινηματογραφική πρωτεύουσα του κόσμου. Λίγο μετά τη δολοφονία της, οι εφημερίδες του Λος Άντζελες άρχισαν να λαμβάνουν μηνύματα από κάποιον που αυτοαποκαλούνταν "Εκδικητής της Μαύρης Ντάλιας". Επί βδομάδες ο φονιάς τυραννούσε την αστυνομία, απολαμβάνοντας ολοφάνερα τον ντόρο που είχε δημιουργήσει και την ικανότητά του να διαφεύγει, όπως είχε κάνει κι ο Άγγλος ομόλογός του ο Τζακ ο Αντεροβγάλτης στο Λονδίνο εξήντα χρόνια νωρίτερα. [...] Μαζί με την αποκάλυψη των συνθηκών της δολοφονίας της Μαύρης Ντάλιας, διαλευκάνθηκε και η υπόθεση της δολοφονίας της Ζαν Φρεντς, γνωστής και ως το "φονικό με το κόκκινο κραγιόν". Ωστόσο παραμένει το ερώτημα: γιατί δεν εξιχνιάστηκαν στον καιρό τους αυτές οι περιβόητες δολοφονίες; Επειδή, όπως αποδεικνύει ο συγγραφέας αυτού του βιβλίου, κινητοποιήθηκε όλη η ηγεσία της τοπικής αστυνομίας για να συγκαλυφθεί ο ένοχος, ο οποίος είχε εντοπιστεί ήδη από το 1947. Επρόκειτο για κάποιον που βρισκόταν στο απυρόβλητο λόγω της κοινωνικής του θέσης και ο οποίος παρέμεινε ελεύθερος και συνέχισε τη δράση του ως serial killer γυναικών. [...]