Παλίρροιες σε κάλυκες νερολούλουδων

Διηγήματα

"... Ένας "εχθρός" μπορεί να μας κάνει να δούμε το πρόσωπό μας στον καθρέφτη και να μας ταπεινώσει ίσως, αλλά μας κάνει να χάνουμε τις αυταπάτες μας και να κερδίζουμε σε αυτογνωσία. Μια κοινωνία ο Γεράσιμος καταλήγει δεν μπορεί να βολεύεται, να στηρίζεται, να συνεργεί, να μη βλέπει και να αρπάζεται από τις "φούσκες" ή να δικαιολογείται με "φούσκες". Πρέπει να τολμά αποφασιστικά κινήσεις που θα διαμορφώνουν μια πορεία που να της ταιριάζει και να υπερβαίνει τους φόβους, τις δεισιδαιμονίες και τις προκαταλήψεις της, αντί να γαντζώνεται σ’ αυτά. Και είναι ανάγκη να αφήνει την ευχέρεια στην πραγματικότητα και στη φαντασία να φιλτράρονται μέσα από τη συγκινησιακή φόρτιση και να συναντούν τις ουτοπίες". "... Ο Οδυσσέας πιστεύει και προτείνει πως πρέπει ο άνθρωπος να συμφιλιωθεί με τις κάθε είδους κρίσεις και την αναπόφευκτη φθορά. Δηλαδή να υιοθετήσει και να αποδεχθεί πράγματα κανονικά που οδηγούν εν τέλει στον εξανθρωπισμό και στην ειρηνική συνύπαρξη με τον εαυτό μας και τους άλλους. Μόνο η αγάπη για τη ζωή, κάνει τον άνθρωπο ξεχωριστό και τον μεταμορφώνει σε ένα δώρο για τον κόσμο. Μια παρουσία ζωής φτιαγμένη χειροποίητα με περίσσια φαντασία και μεράκι αποτελεί την κανονικότητα της ζωής. Ένα γελαστό βλέμμα θα αποτελεί πάντα μια μικρή αλλά γνήσια στιγμή ανθρωπίνου μεγαλείου. Ο άνθρωπος ως βιολογική οντότητα κάποτε θα πεθάνει αλλά ένα μαγικό χαμόγελο δεν κινδυνεύει από τίποτε!"