Τριαντατρία

Ένα αγόρι γεννιέται, μεγαλώνει και προχωρά. Μέχρι την καρκινική ηλικία των τριαντατριών, όταν κάθε αγόρι πάντα καταπίνεται απ' τον άντρα. Μα αυτός ταλαιπωρεί τον εαυτό του δια βίου. Λέει ότι βαρέθηκε να μη βγάζει μύρο, και έτσι δυστυχεί. Γι' αυτό ανοίξαμε τα τετράδιά του, αρπάξαμε λίγους στίχους του, σκαρώσαμε και μερικούς δικούς μας γι' αυτόν, ψάξαμε, ρωτήσαμε. Κι είπαμε λοιπόν να ετοιμάσουμε μια γλυκόπικρη αναδρομή της παιδικής και, ως τώρα, ενήλικης ζωής του σε κομμάτια: μήπως τη δει, τη φτιάξει σε παζλ και ησυχάσει. Σκοπεύαμε να του την κάνουμε έκπληξη στα γενέθλιά του... Η μητέρα του, η καταστροφική θεία Πολυάννα, αλλά και δύο ένδοξοι ποιητές του πρώτου μισού του εικοστού αιώνα πρόσφεραν πρόθυμα τη βοήθειά τους στο εγχείρημα - όλοι, εμβόλιμοι, από κει που βρίσκονται. Τους ευχαριστούμε. Μα χάσαμε τα ίχνη του πριν μάθει για το ευγενικό μας δώρο. Κι αν στο μεταξύ ευτύχησε, το αγνοούμε. Ένα βιβλίο με ποιήματα πολλών φωνών και τρόπων. Για αρχή, πρώιμα και σκοτεινά παραμύθια με οικογένειες, ζωάκια, και κακούς. Μελαγχολικές ιστορίες ενηλικίωσης μετά: για βουλιμικούς κι ευαίσθητους πολεμιστές των ορμονών. Ανάμεσα: τρία φυλαχτά, τρεις φόβοι, κι ένα σχεδόν happy end.