"Πηγαιμός" Δική της γλώσσα η ώρα η θαλασσιά/ Τότε που οι χίμαιρες τούς κυνηγούν/ Οι ημέρες τους λιγοστεύουν/ Τα ονόματά τους σβήνονται/ Και στην απανεμιά ακούς που ψιθυρίζουν/ Οι άνθρωποι αδειανά τότε είναι πουκάμισα. (από τη σελ. 9 του βιβλίου)