Στη συλλογή αυτή ο ποιητής διακονεί με βακχική παραφορά την ιεροτελεστία της γραφής/σφαγής, καθώς ο έρωτας και η δημιουργία καταλήγουν σε ένα κανιβαλιστικό ξεφάντωμα
