Βηθσαβέ

Μυθιστόρημα

Ο γνωστός συγγραφέας και μεταφραστής κλασικών γαλλικών ερωτογραφημάτων (Επικίνδυνες σχέσεις, Γκαμιανί, Χωρίς επαύριον κλπ.) Ανδρέας Στάικος υπογράφει, μετά τις "Επικίνδυνες μαγειρικές", το νέο του ερωτογράφημα - όλο χιούμορ, ανατροπές, ακρότητες και ερωτισμό. "Όσο για την ψυχική μου διάθεση, τί να πω και τί να ομολογήσω. Η ψυχική μου διάθεση είχε τεθεί στη διάθεση των δύο μαγισσών. Με χαρά, με ανυπόκριτη χαρά είχα αποδεχθεί ότι η διάθεσή μου ήταν αυστηρώς εξαρτημένη από τις διαθέσεις και τις ορέξεις τους. Η ανύπαρκτη, επιτέλους, θέλησή μου είχε υποταχθεί ολοσχερώς στη θέλησή τους. Είχα οδηγηθεί, αμετακλήτως, χωρίς ενδοιασμούς, χωρίς αμφισβητήσεις, χωρίς αμφιταλαντεύσεις στην πιο βαθιά κατάπτωση. Και η κατάπτωσή μου ήταν ο αντικατοπτρισμός της δικής τους μεγαλειώδους κατάπτωσης. Ο κύβος είχε ριφθεί. Οι απολαύσεις τους ήταν οι απολαύσεις μου, η ηδονή τους ηδονή μου. Ένιωσα, για πρώτη φορά, πως κάτι βαθύ, κάτι μεγάλο είχε συντελεσθεί στα βάθη της ψυχής και της διάνοιάς μου. Η Λέιλα και η Βηθσαβέ ήταν οι δικές μου, οι γυναίκες μου, οι θεές μου, το σύμπαν μου, το μοναδικό σύμπαν στο οποίο ποθούσα να αναπνέω. Κι εγώ ήμουν δικός τους, ολότελα δικός τους, ο κύριος και ο σκλάβος τους, πρωτίστως ο σκλάβος τους, μόνον ο σκλάβος τους, σκλάβος τους, τίποτ' άλλο εκτός από σκλάβος τους, τελεία και παύλα."