Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ο Δημήτρης Ι. Σουρβίνος, γεννημένος στα 1924 στους μικρούς και ειδυλλιακούς Παξούς, αποτελεί μια ξεχωριστή περίπτωση δημιουργού. Και τούτο γιατί εμφανίστηκε επίσημα στην ποίηση το 1982, με την ποιητική συλλογή "Ένα κλαδί της πικροδάφνης", δημιούργημα οξύμωρο ενός ώριμου δημιουργού, σαν τους χυμώδεις όψιμους καρπούς που μας θυμίζουν με τη γεύση τους το τέλος, την αδήριτη ανάγκη της ανάλωσης, την απώλεια, το τέρμα μιας πορείας και που παρά την ωριμότητα αυτή εξακολουθούν να διατηρούν την ικμάδα του νέου και του φρέσκου. Αυτή η ωραιότητα, εξάλλου, επιβεβαιώθηκε με τη συνέχεια, στις μικρές, αλλεπάλληλες σχεδόν, νεότερες συλλογές του, που σφράγισαν την ποιητική παρουσία του, σύντομη αλλά μεστότατη, μέχρι το 2004, έτος στο οποίο εκδόθηκε η τελευταία από τις συλλογές αυτές, οι "Απόηχοι" σε πλάγιο φως. Και για να είμαστε σαφείς στην "ωραιότητα" αποδίδουμε τόσο την κοινόχρηστη έννοια της ομορφιάς, της εξωτερικής ειδής και του πυρήνα του δημιουργήματος εν αδιαιρέτω συνόλω, όσο και την ωριμότητα, την κατάλληλη στιγμή, την ακμή, την αρχαία "ώρα", αυτό που έχει διασωθεί στη γλώσσα μας στις στερεότυπες, πολύ προσφυείς, φράσεις "είναι στην ώρα του" ή "ήρθε η ώρα του". [...] (από την εισαγωγή του βιβλίου)