Άννα

Μυθιστόρημα

"Μην το κάνεις..." Ήταν οι τρεις λέξεις που πρόλαβε να πει, όταν είδε το θείο της να κλείνει πίσω του την πόρτα και φιμώνοντάς την, να την γυμνώνει βίαια... "Μην το κάνεις..." Ήταν οι τρεις λέξεις, που φώναξε στον άντρα που, κλωτσώντας την μέσα από το αυτοκίνητο, την πέταξε γυμνή στη μέση του δρόμου μιας έρημης Αθήνας, σαν σκουπίδι... "Μην το κάνεις..." Ήταν οι τρεις λέξεις που είπε στον ίδιο της τον εαυτό, όταν θέλησε να τιμωρήσει εκείνους τους τρεις, που ασέλγησαν πάνω στο κορμί της και στη συνέχεια, την γελοιοποίησαν... Η Γιαννούλα του χωριού, η Ιωάννα της καθημερινότητας, ο πόθος κάθε αρσενικού που έβαζε στοίχημα για να τη ρίξει στο κρεβάτι, συμβιβάστηκε με την "τιμωρία" της φύσης και το στίγμα της "εύκολης", μέχρι που έγινε Άννα και γύρισε σελίδα στη ζωή της.... Αυτοτιμωρήθηκε και λυτρώθηκε, μέσα από τα ίδια της τα λάθη, μικρά ή μεγάλα! Όταν μια γυναίκα ζητάει τη συντροφιά σου, μην της την αρνηθείς... Όταν μια γυναίκα ανοίγει την αγκαλιά της, φώλιασε μέσα της... Όταν μια γυναίκα σου χαρίζει τα χάδια της, απόλαυσέ τα... Ξέρεις, κάποιοι δεν τα γεύτηκαν όλα αυτά και δε θα νιώσουν την ανάσα της ΓΥΝΑΙΚΑΣ να καίει το κορμί τους, γιατί ποτέ δεν την σεβάστηκαν, δεν την ερωτεύτηκαν, δεν την αγάπησαν!!!