Όμηρος και Ανατολή στο σταυροδρόμι του Αιγαίου
Ιστορία, αρχαιολογία, μυθολογία
Αντικείμενο του βιβλίου είναι η διερεύνηση του ιστορικού υπόβαθρου που δημιούργησε τα ομηρικά έπη και τον Επικό Κύκλο. Με κριτική και αναλυτική επανεξέταση του διαθέσιμου υλικού, ο Ηλίας Κ. Πετρόπουλος δίνει στον αναγνώστη τη δυνατότητα να ερευνήσει από πρώτο χέρι την πρώιμη και καθοριστική περίοδο της ελληνικής ιστορίας και του ελληνικού πολιτισμού γενικότερα. Βασισμένος στην εξαντλητική μελέτη των γραπτών και αρχαιολογικών πηγών, αλλά και στην κριτική αποτίμηση της σχετικής βιβλιογραφίας στους τομείς των ομηρικών ερευνών, της ασσυριολογίας, της αιγυπτιολογίας, της χεττιτολογίας, της προϊστορικής και κλασικής αρχαιολογίας και της μυθολογίας, ο συγγραφέας αναλύει επίσης τα σημαντικότερα κείμενα παρουσιάζοντας δικές του μεταφράσεις από το πρωτότυπο στα κρισιμότερα σημεία, καθώς γνωρίζει τη χεττιτική, λουβική, χουρριτική και φρυγική γλώσσα, τη σφηνοειδή και τη λουβική ιερογλυφική γραφή, καθώς και αρκετές σύγχρονες γλώσσες. Στα επιμέρους κεφάλαια εξετάζονται ειδικά θέματα -περίπου ως ψηφίδες που συνθέτουν μια μεγάλη εικόνα: τη διαδικασία μεταφοράς μυθολογικών παραδόσεων, ιδεών, αντικειμένων και λατρειών από την Ανατολή στην Ελλάδα και αντιστρόφως, τις πολιτικές και διπλωματικές σχέσεις μεταξύ των μυκηναϊκών κρατών και των διαδόχων τους με κράτη της Ανατολής, ιδίως με τα κράτη των Χετταίων (και των απογόνων τους Νεο-Χετταίων) και των Νεο-Ασσυρίων, και γενικότερα τις πολιτικές και οικονομικές επαφές και την πολιτισμική ώσμωση στην αρχαία ανατολική Μεσόγειο. Όλα τα επιμέρους ζητήματα εξετάζονται με εξαντλητική χρήση των πηγών, προσεκτική αποτίμηση (και συχνά κριτικό σχολιασμό) της προγενέστερης έρευνας, και ιδιαίτερη πρωτοτυπία, η οποία δεν συνίσταται μόνο στις επιμέρους ερμηνευτικές συμβολές, αλλά και στη συνολικά πρωτότυπη εικόνα που προκύπτει για τις σχέσεις ελληνικού κόσμου και Ανατολής κατά την περίοδο περ. 1400-600 π.Χ. -σχέσεις αδιάκοπων ανταλλαγών και ώσμωσης, από τις οποίες προκύπτει ένας ενιαίος ιστορικός χώρος στην αρχαία ανατολική Μεσόγειο που είναι αναγκαίο να εξετάζεται ως ενότητα, όχι μόνο μετά τις εκστρατείες του Μεγάλου Αλεξάνδρου, αλλά ήδη από την Εποχή του Χαλκού.
- ISBN978-960-461-857-6
- Ημ/νια Έκδοσης2018
- Σελίδες536
- ΔέσιμοΜαλακό εξώφυλλο
- Διαθέσιμες Γλώσσες
- Κατηγορίες Βιβλίου
- Θεματολογίες Βιβλίου
- Συγγραφέας
- Εκδότης
-
πριν από 2 χρόνιαΚριτική του βιβλίου ευρίσκεται στον σύνδεσμο: https://www.blogger.com/blog/post/edit/4313881823073841919/5399049738631555782 εδω δε παραθέτουμε την εισαγωγή της:
Απλός φύλαρχος λοιπόν ο Μένιος (καθ' ημάς Αγαμέμνων ..)
σχόλια επί πονήματος εισαγωγικού μονογραφίας τινός ..Ο Άγγελος Χανιώτης είναι διακεκριμένος πανεπιστημιακός με δραστηριότητα σε κορυφαία πανεπιστήμια της Ευρώπης και των ΗΠΑ, ενώ έχει αισθητή παρουσία και στα ακαδημαϊκά και εν γένει πνευματικά πράγματα της χώρας μας. Ως ιστορικός διεθνούς εμβέλειας εξειδικεύεται στην Ελληνιστική και Ρωμαϊκή περίοδο και την Επιγραφική, εδώ όμως θα μας απασχολήσουν κάποιες απόψεις του, περιλαμβανόμενες στην εισαγωγή του πρόσφατα εκδοθείσας μονογραφίας ιστορικού περιεχομένου. Πρόκειται γιά το έργο Όμηρος και Ανατολή στο σταυροδρόμι του Αιγαίου, Ιστορία, Αρχαιολογία, Μυθολογία,[1] όπου ο προβεβλημένος καθηγητής προβαίνει σε κάποιες δηλώσεις - επισημάνσεις που μάς κέντρισαν το ενδιαφέρον ώστε να τις σχολιάσουμε, στο μέτρο βέβαια των δικών μας δυνατοτήτων ..
Α' ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ: Των Ελλήνων οι κοινότητες εν σχέσει με τα κράτη της ΥΕΧΣτην σελ. 16 αναφέρει:
Στα δίκτυα αυτά έπαιζαν ενεργό ρόλο η Αίγυπτος, οι μεγάλες αυτοκρατορίες των Χετταίων και αργότερα των Ασσυρίων, πληθώρα μικρότερων βασιλείων και κρατών και, στη δυτικότατη περιφέρειά του, «των Ελλήνων οι κοινότητες».[α]
Στο σημείο [α] ο καθηγητής αναφέρεται στα δίκτυα πολιτικών, οικονομικών και πολιτιστικών σχέσεων στο δεύτερο μισό της δεύτερης χιλιετίας π.Χ. και τους πρώτους αιώνες της επόμενης, στα οποία δραστηριοποιούνται η Αίγυπτος, αυτοκρατορίες (των Χετταίων και εν συνεχεία των Ασσυρίων), πληθώρα βασιλείων και κρατών (;) και, τέλος, 'των Ελλήνων οι κοινότητες' (!) οι οποίες φαίνεται να μην συνιστούν παράγοντα συγκρίσιμο με την Αίγυπτο, ούτε με τις αυτοκρατορίες, ούτε καν με τα λοιπά βασίλεια και κράτη (;).. Πέραν από την παρατήρηση για την από μέρους του διαφοροποίηση βασιλείων και κρατών, που μας φαίνεται ακατανόητη και ίσως οφείλεται σε αβλεψία, θα πρέπει να σημειωθεί κατ' αρχήν ότι η Χεττιτική Αυτοκρατορία διελύθη περί το 1200 π.Χ. και, βεβαίως, περαιτέρω συμμετοχή της σε οποιαδήποτε δίκτυα δεν νοείται ..
