Κοιμάται η θάλασσα γλυκά στης Ρούδας την αγκάλη και το γεμίζει με φιλιά το καθαρό ακρογιάλι. Πως κοιμάται ίσα ανασαίνει πως τη νανουρίζει πάλι λες και είναι ερωτευμένο το νερό με τ' ακρογιάλι.
