Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Λίτσα, άκου "Λίτσα" ήρθε κι η δική σου η σειρά να γίνεις πρωταγωνίστρια σκεφτόμουν καθώς κοιτούσα το είδωλό μου στον ολόσωμο καθρέφτη της ντουλάπας. Αναρωτιόμουν αν το "Λίτσα" βγαίνει απ' το "βαλίτσα" ή από το "Ευαγγελία". Το "Λίλιαν" δεν είναι πιο αριστοκρατικό; Γιατί λοιπόν δεν με φώναζαν Λίλιαν; Ή έστω Λία; Το Λίτσα πώς να το πω είναι πολύ λαϊκό. Από την άλλη, μήπως μεγάλωσα μέσα σε σαλόνια; Όχι, βέβαια! Τέλος πάντων. Ας με φωνάζουν όπως θέλουνε αρκεί να μη με αφήνουν μόνη. Το λοιπόν: Εγώ είμαι η Λίτσα. Είμαι φτιαγμένη θεά! Είμαι η Λίτσα, το είπα αυτό αν θυμάμαι καλά, μια δερμάτινη παχουλή βαλίτσα. Είμαι μιας πρώτης τάξεως κυρία, πολυτελείας παρακαλώ και παρόλα τα χρόνια που έχουν περάσει από πάνω μου (τα οποία είναι πάρα πολλά) δεν έχω πάθει απολύτως τίποτα. Την ομορφιά τη δική μου δεν την αγγίζει ο χρόνος, ούτε η σκόνη, ούτε οι κατσαρίδες, κανείς. Κι αν έχασα λιγάκι τη λάμψη μου; Ε, δεν χάλασε κι ο κόσμος...