Δοκίμιο για τη διεθνή θεωρία

Νέες μορφές κυριαρχίας και συναρχίας

Το παρόν πόνημα αποτελεί μια άσκηση στη διεθνή θεωρία. Αντλώντας από την πλούσια μεταπολεμική εμπειρία της Ευρώπης, εξετάζει ένα ευρύ φάσμα θεωριών με στόχο την κατανόηση των μεταλλάξεων της κυριαρχίας στην ύστερη νεωτερικότητα και την ανάδυση νέων μορφών οργανωμένης συγκυριαρχίας, όπως η Ευρωπαϊκή Ένωση. Η μελέτη επιχειρεί να συγκεράσει, σε ένα πλαίσιο επιστημολογικού και μεθοδολογικού πλουραλισμού, την οπτική των διεθνών σχέσεων, της συγκριτικής πολιτικής και της κανονιστικής θεωρίας μέσα από την ανασύνθεση του σύγχρονου θεωρητικού λόγου, από το λειτουργισμό του Mitrany έως το νέο ρεπουμπλικανισμό του Pettit. Στόχος της έρευνας είναι να συμβάλει σε μια συνολική και ταυτόχρονα κριτική αποτίμηση των σύγχρονων τάσεων που επηρέασαν την εξέλιξη της διεθνούς θεωρίας, υπερβαίνοντας τον περιγραφικό λόγο και προβαίνοντας σε νέες (μετα)θεωρητικές διαπιστώσεις. Η μελέτη εξετάζει τη διαλεκτική σχέση που αναπτύσσεται μεταξύ φιλελεύθερων και ρεπουμπλικανικών τάσεων στη συγκρότηση της ευρωπαϊκής πολιτείας ως συντεταγμένης πολλαπλότητας κρατών και πολιτών, τη μετάβαση από το βεστφαλιανό σύστημα κυριαρχίας σε νέες μετακρατικές και μετακυριαρχικές μορφές οργάνωσης της πολιτικής εξουσίας, τις μεταβαλλόμενες συνθήκες της σύγχρονης κυριαρχικής κρατικότητας στην Ευρώπη σε συνδυασμό με τη νέα δυναμική της συνδιάθεσης και, συνολικά, τις προκλήσεις με τις οποίες καλείται να αναμετρηθεί η διεθνής θεωρία για την κατανόηση των νέων μορφών κυριαρχίας και συναρχίας.