Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Από το ξεκίνημα δίχως να το έχω καταλάβει, μάντευα τη σημασία του σχεδίου. Δεν ήμουν ποτέ σε θέση να γνωρίζω εκείνο που θα γινόταν πίστη σε μένα, δηλαδή ότι η εξέλιξη ενός καλλιτέχνη θεμελιώνεται στην αδιάκοπή άσκηση που συσχετίζει την όραση με τις γραμμές που θα υποδείξει να ακολουθήσει το χέρι. Η ροπή μου, ο θαυμασμός μου, η ανάγκη να απεικονίσω έβρισκαν ικανοποίηση όταν έβλεπα ωραία σχέδια και όταν προσπαθούσα κάτι να επιτύχω. Οι πρώτες άταχτες δοκιμές μου φανέρωσαν τις δυσκολίες, περισσότερο την απόσταση που χωρίζει την εντύπωση από το αποτέλεσμα, όταν αυτή μεταφέρεται σε σχέδιο. Ένα ανυπέρβλητο εμπόδιο, ένας τοίχος που δεν κατόρθωνες να τον υπερπηδήσεις. Ο πόθος να εκφράσεις αυτό που βλέπεις ή φαντάζεσαι άρχιζε με ενθουσιασμό και κατέληγε σε απογοήτευση. Με το μολύβι στο χέρι, με την πρόθεση να είσαι όσο το δυνατό πιο πιστός στο αντικείμενο που σχεδιάζεις, διαπίστωνες ότι ενώ ανακάλυπτες το πράγμα που σχεδίαζες, έφθανες σε αποτέλεσμα μη σύμφωνο με την πρόθεσή σου. Από μόνα τους, κάπως αυθαίρετα, τα σχήματα επάνω στο χαρτί γίνονταν κάτι που δεν είχες προβλέψει. Η ανάγκη μιας πειθαρχίας, μιας μεθόδου, ήταν απαραίτητη.[...]