Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Η έννοια της διαθεματικότητας θέτει σε αμφισβήτηση τις παραδοσιακές μεθόδους διδασκαλίας, οι οποίες είχαν ως σκοπό τους την άμεση μετάδοση, την απομνημόνευση και την αναπαραγωγή της γνώσης. Με τον όρο διαθεματικότητα εννοείται ο τρόπος οργάνωσης του Αναλυτικού Προγράμματος που καταργεί τα διακριτά μαθήματα ως τρόπο οργάνωσης της σχολικής γνώσης και αντιμετωπίζει τη γνώση ως ενιαία ολότητα, την οποία προσεγγίζει μέσα από τη διεύρυνση θεμάτων, ζητημάτων και προβληματικών καταστάσεων που παρουσιάζουν ενδιαφέρον για τα παιδιά. Το διαθεματικό πρόγραμμα σπουδών για το νηπιαγωγείο περιλαμβάνει πέντε κατευθύνσεις γνωστικές περιοχές. Α) Παιδί και Γλώσσα, δραστηριότητες γλώσσας που σχετίζονται με τον προφορικό και γραπτό λόγο. Β) Παιδί και μαθηματικά, δραστηριότητες, λογικό μαθηματικής σκέψης. Γ) Παιδί και περιβάλλον, ανάπτυξη εννοιών και δραστηριότητες από τον κοινωνικό και φυσικό κόσμο. Δ) Παιδί και δημιουργία-Έκφραση, δραστηριότητες μουσικής, εικαστικών φυσικής αγωγής και δραματικής τέχνης. Ε) Παιδί και πληροφορική. [...] Το βιβλίο αυτό δεν στοχεύει να δώσει ένα πρόγραμμα-συνταγή για εφαρμογή του μέσα στην τάξη του νηπιαγωγείου. Στόχος του είναι να υποστηρίξει τους εκπαιδευτικούς, με τα στοιχεία που προτείνει, στην προσπάθειά τους να διαμορφώσουν το δικό τους πρόγραμμα, το οποίο θα ανταποκρίνεται στις εμπειρίες, τις γνώσεις και τις ανάγκες των παιδιών της τάξης τους, και επίσης, θα είναι σύμφωνο με τις βασικές αρχές της διαθεματικότητας. Επιδιώκει να αποτελέσει ένα υποστηρικτικό υλικό σ' αυτή την προσπάθεια. Άλλωστε, τόσο η δυναμική της ομάδας όσο και η προσωπικότητα του κάθε εκπαιδευτικού είναι σε κάθε περίπτωση μοναδικές, ώστε κάθε χρόνο ο ίδιος ο εκπαιδευτικός αποφασίζει και αναπροσαρμόζει τις επιλογές τους με σκοπό την μέγιστη ανταπόκριση στις απαιτήσεις της τάξης του και τον σκοπό και τις επιδιώξεις του προγράμματος. Τέλος, αξίζει να τονιστεί ότι τα φύλλα εργασίας που προτείνονται, δεν στοχεύουν να αποτελέσουν ένα ασύνδετο και διάσπαρτο υλικό απασχόλησης των παιδιών, αλλά έχουν αναπαραστατικό χαρακτήρα και λειτουργούν ως κριτήρια αξιολόγησης των εννοιών που ήδη έχουν προσεγγιστεί βιωματικά από τα παιδιά. (από τον πρόλογο της συγγραφέως)