Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Στον «Μυστικό Ισαάκ», το τέταρτο βιβλίο του "Κουαρτέτου του Τζέρομ Τσάρυν", ο μελαγχολικός ήρωας του συγγραφέα, ο αναπληρωτής διευθυντής της αστυνομίας της Νέας Υόρκης, Ισαάκ Σαϊντέλ, που αντιμάχεται το χάος με το χάος, ζει μεταμφιεσμένος σε ηλικιωμένο γέρο αλήτη σ' ένα βρωμοξενοδοχείο στην Τάιμς Σκουαίρ, ερωτεύεται μια όμορφη πόρνη, την Άννυ Πάουελ, σημαδεμένη στο μάγουλο από τον προστάτη της Ντέρμοτ Μπράιντ, το βασιλιά του πεζοδρομίου, που μοιράζει φιλοδωρήματα με τη μορφή πλαστών βιβλιαρίων καταθέσεων με ονόματα ψεύτικα, δανεισμένα απ' το έργο του Τζαίημς Τζόυς. Το σημάδι αυτής της κοπέλας θα τον κατατρέχει σε όλο το βιβλίο. Σ' ένα αδιάκοπο ανθρωποκυνηγητό από τα βάθη της Νέας Υόρκης στην Ιρλανδία, στον υπόκοσμο του Δουβλίνου και στα στέκια του Λέοπολντ Μπλουμ από τον Οδυσσέα του Τζόυς, ο Ισαάκ αναζητά τον άντρα που την παραμόρφωσε καθώς και τους μεγαλοπροαγωγούς και διεφθαρμένους αστυνομικούς διευθυντές που νέμονται την πόλη του και τον ανταγωνίζονται. Τον μπλέκουν στον αγώνα των υποψηφίων για τη δημαρχία της Νέας Υόρκης και του προσφέρουν τη θέση του αρχηγού της αστυνομίας της πόλης. Συγκρούεται με τον Επιθεωρητή Κουτ ΜακΝηλ, τον λεγόμενο "Ψαρά", έναν μπάτσο πουλημένο, που τα παίρνει από συμμορίες νεαρών, στέλνει συνταξιούχους αστυνομικούς να δουλέψουν σωματοφύλακες στους αλήτες και τελειώνει τη ζωή του πνιγμένος, με το κεφάλι κρατημένο κάτω απ' το κρύο νερό μιας ιρλανδέζικης λίμνης απ' το χέρι του Ισαάκ Σαϊντέλ. Ο Ισαάκ πλανιέται στους δρόμους της Νέας Υόρκης, σε μια υπερρεαλιστική ανθρώπινη κωμωδία, αναζητώντας λίγη τρυφερότητα στα σύντομα ειδύλλια χωρίς αύριο - είτε πρόκειται για την Άιντα Στατς, την ταμία ενός γαλακτοπωλείου στο Λάντλοου Στρητ, για την Τζένιφερ Πήερς, τη σύζυγο ενός φιλελεύθερου δικηγόρου και ανερχόμενου πολιτικού, ή για τη Σύλβια Μπέρκοβιτς, τη γυναίκα ενός ηλικιωμένου καθηγητή, μανιακού με τον Τζαίημς Τζόυς και πνευματικού του πατέρα. Το φάντασμα του Γαλανομάτη, του νεκρού βοηθού του, επιστρέφει πότε πότε και στοιχειώνει τις νύχτες του Ισαάκ, μουρμουρίζοντας : "Πρόσεχε, Σαϊντέλ, που σε λένε Δίκαιο. Είσαι γρουσούζης, καταστρέφεις ό,τι κι αν αγγίξεις. Φυλάξου ". Ο Ισαάκ ξυπνάει λουσμένος στον ιδρώτα και ξεκινάει να νικήσει τους εχθρούς του, τώρα που δεν έχει πια φίλους - ή μόνο ελάχιστους, μετρημένους στα δάχτυλα του ενός χεριού.