Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Όπως κάθε τόπος, κάθε γεωγραφικό διαμέρισμα μικρό ή μεγάλο, έχει τα δικά του εκφραστικά πολιτιστικά στοιχεία μέσα στα οποία περιλαμβάνεται και το Δημοτικό τραγούδι, έτσι και τα χωριά μας, τα Κατσανοχώρια Ιωαννίνων, έχουν τα δικά τους εκφραστικά πολιτιστικά στοιχεία, συνεπώς και Δημοτικά τραγούδια. Είναι γνωστό πως σε κάθε τόπο το Δημοτικό τραγούδι είναι η ευγενικώτερη έκφραση των αισθημάτων του λαού του, η πηγαία έκφραση του ψυχικού του μεγαλείου που με τον τρόπο που κάθε φορά εκδηλώνεται, οδηγεί τον άνθρωπο σ' επίπεδα ψυχικής ανατάσεως, εισάγοντας τον σε αντίστοιχα συνα...

Η μουσική παράδοση για κάθε λαό είναι στοιχείο της ιστορικής, κοινωνικής και πολιτιστικής του συνέχειας. Δημιουργός και ποιητής των δημοτικών -παραδοσιακών τραγουδιών μας είναι ο ίδιος ο λαός μας, ο οποίος εκφράζεται με τον αυθορμητισμό του και τη θαυμάσια γλωσσοπλαστική ικανότητα δημιουργίας. Η δημοτική ποίηση είναι γεμάτη παλμό και συναίσθημα και αποκαλύπτει τις αγωνίες, τα πάθη, τις λαχτάρες, τις σκέψεις, τις επιθυμίες, τα οράματα, τους έρωτες, τα κατορθώματα, τα ήθη και έθιμα του λαού μας στους αιώνες που πέρασαν. Το παρόν βιβλίο περιλαμβάνει επιλεγμένα τραγούδ...

Μένει κανείς έκθαμβος στην εμμονή των βυζαντινών, των ραγιάδων αλλά και των νεοελλήνων στην ηλιόφωτη και διάφανη δημοτική ποίηση, κορμός της οποίας είναι τα τραγούδια της φυλακής, που έχουν ριζώσει στην ψυχή τους, σαν το στρείδι στο βράχο. Έμειναν πιστοί στη σεμνή παράδοση του γνήσιου μόχθου του λαϊκού πνεύματος και πίστεψαν σ’ αυτό, όπως πιστεύει το δέντρο στο χώμα του, ο γερο-πλάτανος στα γάργαρα νερά που κυλούν στις ρίζες του και ο θεόρατος έλατος στο βουνίσιο αγέρα που τον θωπεύει. Τα πρώτα τραγούδια της φυλακής είναι εκείνα του Ακριτικού Κύκλου (900-1100 μ.Χ.). Ακολ...

"Έρωτα που με λάβωσες, δώσε και το βοτάνι, γιατί δεν βρίσκω γιατρικό στον κόσμο να με γιάνει. Ο Έρωτας δεν είν' ανθός να μαραθεί, να πέσει αλλ' είναι βάτος με κλαδιά κι αλίμονο όποιος πέσει." (απόσπασμα από το βιβλίο) "Τα τραγούδια των γυναικών στα Μεσόγεια (1900-1950)" είναι ο δεύτερος καρπός της έρευνας της μουσικού και μουσικολόγου Βάσως Κιούση για την παραδοσιακή μουσική των Μεσογείων. Μετά την έκδοση του βιβλίου "Οι οργανοπαίχτες στο Κορωπί (1880-1960)", η Βάσω Κιούση παρουσιάζει μία ολοκληρωμένη μελέτη για τα τραγούδια των γυναικών στο πρώτο μ...

Η σειρά "Τα ωραιότερα Δημοτικά Τραγούδια", περιέχει τις ενότητες: Ακριτικά, Ιστορικά, Κλέφτικα, Της Εθνικής Αντίστασης, Της Αγάπης και του Έρωτα, Μοιρολόγια, Της Ξενιτιάς, Παραλογές. Οκτώ ενότητες (4 βιβλία) συνυφασμένες με τη ζωή και την ιστορία των Ελλήνων. Η ανθολόγηση των τραγουδιών έγινε από γνωστές και λιγότερο γνωστές συλλογές, προερχόμενα από όλα τα διαμερίσματα της χώρας, όπως και από τις αλησμόνητες πατρίδες: τον Πόντο, την Ανατολική Θράκη, τη Μικρασία, τη Βορειοήπειρο. Η σημασία του Δημοτικού Τραγουδιού στην εξέλιξη της πολιτιστικής μας διαδρομής έπαιξε και παίζ...

Η σειρά "Τα ωραιότερα Δημοτικά Τραγούδια", περιέχει τις ενότητες: Ακριτικά, Ιστορικά, Κλέφτικα, Της Εθνικής Αντίστασης, Της Αγάπης και του Έρωτα, Μοιρολόγια, Της Ξενιτιάς, Παραλογές. Οκτώ ενότητες (4 βιβλία) συνυφασμένες με τη ζωή και την ιστορία των Ελλήνων. Η ανθολόγηση των τραγουδιών έγινε από γνωστές και λιγότερο γνωστές συλλογές, προερχόμενα από όλα τα διαμερίσματα της χώρας, όπως και από τις αλησμόνητες πατρίδες: τον Πόντο, την Ανατολική Θράκη, τη Μικρασία, τη Βορειοήπειρο. Η σημασία του Δημοτικού Τραγουδιού στην εξέλιξη της πολιτιστικής μας διαδρομής έπαιξε και παίζ...

Η σειρά "Τα ωραιότερα Δημοτικά Τραγούδια", περιέχει τις ενότητες: Ακριτικά, Ιστορικά, Κλέφτικα, Της Εθνικής Αντίστασης, Της Αγάπης και του Έρωτα, Μοιρολόγια, Της Ξενιτιάς, Παραλογές. Οκτώ ενότητες (4 βιβλία) συνυφασμένες με τη ζωή και την ιστορία των Ελλήνων. Η ανθολόγηση των τραγουδιών έγινε από γνωστές και λιγότερο γνωστές συλλογές, προερχόμενα από όλα τα διαμερίσματα της χώρας, όπως και από τις αλησμόνητες πατρίδες: τον Πόντο, την Ανατολική Θράκη, τη Μικρασία, τη Βορειοήπειρο. Η σημασία του Δημοτικού Τραγουδιού στην εξέλιξη της πολιτιστικής μας διαδρομής έπαιξε και παίζ...

Η σειρά "Τα ωραιότερα Δημοτικά Τραγούδια", περιέχει τις ενότητες: Ακριτικά, Ιστορικά, Κλέφτικα, Της Εθνικής Αντίστασης, Της Αγάπης και του Έρωτα, Μοιρολόγια, Της Ξενιτιάς, Παραλογές. Οκτώ ενότητες (4 βιβλία) συνυφασμένες με τη ζωή και την ιστορία των Ελλήνων. Η ανθολόγηση των τραγουδιών έγινε από γνωστές και λιγότερο γνωστές συλλογές, προερχόμενα από όλα τα διαμερίσματα της χώρας, όπως και από τις αλησμόνητες πατρίδες: τον Πόντο, την Ανατολική Θράκη, τη Μικρασία, τη Βορειοήπειρο. Η σημασία του Δημοτικού Τραγουδιού στην εξέλιξη της πολιτιστικής μας διαδρομής έπαιξε και παίζ...

Το Αηδονοχώρι (παλιό όνομα Χωταίνα ή Φωτιάνα), είναι ένα χωριό των Αγράφων, άγνωστο στο ευρύ κοινό. Ευρίσκεται στο κέντρο της αρχαίας Δολοπίας και υπάρχουν ενδείξεις ότι κατοικήθηκε από την αρχαιότητα. Έζησε τις μεγαλύτερες δόξες του κατά την τουρκοκρατία. Όπως όλη η περιοχή των Αγράφων, διατήρησε την αυτονομία του και πρόσφερε πολλά στον Αγώνα. Στα ψηλά βουνά του και στα πυκνά δάση του, λημέριασαν οι πιο ένδοξοι καπεταναίοι της κλεφτουριάς. Αδούλωτο παρέμεινε, επίσης, και κατά τη Γερμανοϊταλική Κατοχή. Παράλληλα όμως με τους αγώνες για την ελευθερία, ανέπτυξε και έναν αξι...

Το βιβλίο αυτό γράφτηκε για να προλάβει τον χρόνο πριν αυτός πάρει μαζί του μια ιστορία, χωρίς αυτή πρώτα να καταγραφεί. Αυτή η καταγραφή γίνεται από πρώτο χέρι, με τρόπο ρεαλιστικό και χωρίς ωραιοποιήσεις. Πρόσωπα, γεγονότα και καταστάσεις που μας δείχνουν ήθη, έθιμα, παραδόσεις, συνήθειες, τον τρόπο ζωής και διασκέδασης άλλων εποχών. Μια προσέγγιση στον λαϊκό πολιτισμό μέσα από τα βιώματα της οικογένειας Βέρρα, με ναυαρχίδα την Τασία. Οι άνθρωποι αυτοί, που περιπλανήθηκαν με τη μουσική και το ταλέντο τους στις περισσότερες γωνίες της Ελλάδας -και όχι μόνο- έρχονται σε το...

"...Όταν παίζω κλαρίνο, παίζω με την καρδιά μου κι ονειρεύομαι, και είναι στιγμές που επηρεάζομαι από την ατμόσφαιρα και από τον κόσμο που με ακούει και τότε τα δάχτυλά μου πάνω στο όργανο κινούνται μόνα τους και εντολές δίνει η ψυχή μου κι εγώ βρίσκομαι σε έναν κόσμο που δεν μπορώ να εξηγήσω, είναι μαγική στιγμή. Ε, τότε συγκινούμαι κι εγώ και κλαίω μέσα μου. ...Το πάλκο είναι ιερό όπως το δικαστήριο. Όταν παίζεις ένα όργανο ή όταν τραγουδάς, επικοινωνείς με τα πιο ευαίσθητα και τα πιο δυνατά αισθήματα εκείνων που σε προσέχουν. Κι όσο πιο πολύ σε προσέχουν και καταλαβαίνο...

Ο Δημήτρης Θ. Λιπέρτης είναι, μαζί με τον Βασίλη Μιχαηλίδη, κορυφαίος διαλεκτικός ποιητής της Κύπρου. Γεννήθηκε στη Λάρνακα το 1866 και πέθανε στη Λευκωσία το 1937. Υπήρξε διδάσκαλος ξένων γλωσσών. Η αγάπη του προς τον κόσμο της κυπριακής υπαίθρου και η συνεχής συναναστροφή του μ' αυτόν, τον πλούτισε με την ομορφιά και τη σοφία των ανθρώπων της επαρχίας. Ακριβώς αυτού του κόσμου αποδίδει τις χαρές και τις λύπες, τα πάθη και τις ελπίδες, τις πτώσεις και τις ανατάσεις. Είναι ειδυλλιακός και λυρικώτατος ποιητής ο Δ. Λιπέρτης. Όλη η γραφικότητα και το ήθος της παλαιάς αγροτικής...

[...] Όσο κι αν ο σημερινός τεχνολογικός πολιτισμός συντονίζει τα βήματά του σε γιγαντιαία επιτεύγματα, που γίνονται παρελθόν, με γοργό ρυθμό, για ν' ακολουθήσουν άλλα, το δημοτικό τραγούδι θα συνεχίζει να ρίχνει τις φωτεινές του δέσμες στη λεωφόρο του μέλλοντος, που ο Έλληνας πρέπει να πορευτεί το δικό του δρόμο, της επιστροφής στις παραδόσεις του. Το δημοτικό μας τραγούδι είναι, αυτό καθ' αυτό, ένας θησαυρός αμύθητος που συντελεί στην Εθνική μας αυτογνωσία, και γι' αυτό οφείλουμε να τον διαφυλάξουμε και να τον παραδώσουμε στους νέους με την ευχή και την ελπίδα να τον δια...

Είναι παράλογο να είσαι παιδί αυτού του τόπου, όπου κατοικεί η εθνική ελληνική μειονότητα, και να μη γνωρίζεις τους πνευματικούς παππούδες σου. Είναι αφύσικο να μην ακούς από το στόμα των παππούδων σον το παραμύθι του τόπου σου. Είναι απογοητευτικό να ζεις την αγωνία της πρώτης μέρας της δημιουργίας λες και είσαι ο Αδάμ... Μπροστά στο φάσμα της λήθης, μα και της εσκεμμένης διαστρέβλωσης των ιστορικών γεγονότων, η παράδοση ενός τόπου αποτελεί ένα ασφαλές ανάχωμα, η λαογραφία συνιστά το τελευταίο οχυρό, το δημοτικό τραγούδι γίνεται όπλο... Το ξεχωριστό στο βιβλιαράκι το...

Άφθονο και ακατάσχετο ρέει το αίμα στην επικράτεια του έρωτα, όπως τη γεωγραφεί η δημοτική ποίηση, από τις παραλογές έως τα καθαυτό ερωτολογικά τραγούδια, εκτενή ή δίστιχα. Της αγάπης τα αίματα, στη μεταφορική ή την κυριολεκτική τους χρήση, λειτουργούν σαν απόλυτο τεκμήριο της ψυχικής συγκίνησης, σαν ακράδαντο πειστήριο της πίστης και της αφιέρωσης. Και σαν αδιαμφισβήτητη μαρτυρία του ερωτικού πάθους, και των παθημάτων που αναπόφευκτα συνεπάγεται. Ένα κόκκινο ποτάμι διασχίζει την επικράτεια της αγάπης, και με τη ροή του υπηρετεί τον μέγα στόχο: Να γίνει νόημα το αίμα. Να...