Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

"Η αποβίβαση στην Τραπεζούντα έχει κάτι ειδυλλιακό. Καθώς ο όρμος είναι ρηχός, τα μεγάλα πλοία αναγκάζονται να αγκυροβολήσουν στα βαθιά και οι επιβάτες πρέπει να μπουν σε καΐκια τα οποία, με την άφιξη των πλοίων, εμφανίζονται όλα μαζί για να τους πάρουν και να τους βγάλουν στην ακτή. [...] Η πόλη χτισμένη αμφιθεατρικά στην ακτή, φαίνεται υπέροχη όταν την κοιτάξει κανείς από εκεί. Στην παραλία τα σπίτια είναι παραδοσιακά, βαμμένα με λαμπερά χρώματα και στις σκεπές τους άλλες κατασκευές αχνοφαίνονται μέσα από τα οπωροφόρα, τις πορτοκαλιές και τις ελιές. Κάπου κάπου από το...

"Ύστερα από ένα τριήμερο ταξίδι κατά μήκος της ελληνικής ακτής, με άλογο και με καΐκι, αφού αποβιβαστήκαμε στον Βόλο, αυτήν τη φορά χωρίς καμιά δυσκολία για να μπούμε στην Τουρκία, να 'μαστε έφιπποι στις 25 Ιουνίου πριν την ανατολή του ηλίου στη Λάρισα, την πρωτεύουσα της τουρκικής Θεσσαλίας. Με την αυγή, αμέτρητοι κορυδαλλοί με μαύρο λαιμό αρχίζουν να κελαηδούν καθισμένοι στα γαϊδουράγκαθα που φυτρώνουν στα πλάγια του δρόμου. [...] Μπροστά μας ο Όλυμπος δείχνει τις κορυφές του που σύντομα κρύβονται μέσα στα σύννεφα. Από αυτή την πλευρά προσφέρει μια σιλουέτα όχι τόσο συμπα...

"Σήμερα 23 Ιανουαρίου, Πέμπτη, πήγα να αποχαιρετήσω την Ακρόπολη. Μέσα στον Παρθενώνα, στη βάση μιας πλάκας, ένας μηρός φαγωμένος εντελώς γκρίζος. Φυσούσε δυνατά, ο ήλιος βασίλευε, ο ουρανός ήταν κατακόκκινος πάνω από την Αίγινα. Πίσω από τους κίονες των Προπυλαίων, ο ουρανός απλωνόταν με χρώμα κίτρινο κροκάτο. Σπρώχνοντας την πόρτα της Ακρόπολης, παρατήρησα πως έτριζε πονεμένα, σαν πόρτα σιταποθήκης. Βγήκα και κοίταζα το θέατρο του Ηρώδη, όταν ένας στρατιώτης ήρθε να μου πουλήσει για δύο δραχμές, μια μικρή γυναικεία φιγούρα με τα μαλλιά της ανασηκωμένα στην κορυφή του...

Ο περιηγητισμός, ο τόσο σημαντικός στη διαμόρφωση της εικόνας του Ελληνισμού στο εξωτερικό ήδη από τα τέλη του 18ου αιώνα, ο αλληλένδετος με τον φιλελληνισμό στη διάρκεια του Αγώνα, πήρε νέα διάσταση μετά την ίδρυση του ανεξάρτητου ελληνικού κράτους. Πλήθυναν οι επισκέπτες που κατέφθαναν στην Ελλάδα προερχόμενοι κυρίως από τις χώρες της Δύσης και του ευρωπαϊκού Βορρά. Ο σκοπός του ταξιδιού τους περικλείει το ενδιαφέρον τους για την πορεία της ελεύθερης πλέον Ελλάδας, τη διαμόρφωση του κράτους, τη φυσιογνωμία και τα χαρακτηριστικά της κοινωνίας, τα ήθη και τις νοοτροπίες των...

"Το Βασίλειο της Ελλάδας αποτελείται από μια μικρή πόλη και έναν αρκετά μεγάλο αριθμό χωριών. Όμως αυτή η μικρή πόλη διαθέτει έναν θησαυρό, που για χάρη του πολλοί άνθρωποι θα έδιναν όλα τα κτίσματα των πρωτευουσών της Δύσης: την Ακρόπολη. Και αυτά τα χωριά κατοικούνται από μια πανέξυπνη και υπομονετική φυλή, που με το σθένος της νίκησε τις πιο βίαιες τρικυμίες, που αναδύθηκε, πιο ζωντανή παρά ποτέ, από ένα ναυάγιο πολλών αιώνων, που ακόμα πονάει από τα σκληρά χρόνια της δουλειάς και της φτώχειας, μα διαθέτει τα δύο προτερήματα με τα οποία τα δυστυχισμένα έθνη καταφέρνουν ν...

"Με το που πατά κανείς το πόδι του στην Κρήτη μπαίνει αμέσως στην καρδιά του κρητικού ζητήματος. Εξισλαμισμένοι Κρητικοί, αντάρτες, Τούρκοι, ναυτικοί απ' όλες τις μοίρες συζητούν στην αγορά, που κάθε πρωί γίνεται μπροστά στις ταβέρνες. Οι αντάρτες αναγνωρίζονται από το σκούρο μαντίλι γύρω από το φέσι τους. Οι μουσουλμάνοι, που εκτός απ' το ανοιχτό μαντίλι, έχουν την ίδια φορεσιά -μπλε σακάκι, μακριά μπλε βράκα, που ταλαντεύεται ανάμεσα στα πόδια, μπότες από υπόξανθο δέρμα- έρχονται να μάθουν τα νέα. Όλοι αυτοί μιλούν ελληνικά και ανταλλάσσουν πληροφορίες για τις μουσουλμ...

"Δεν υπάρχει στα έργα του Ομήρου σελίδα που να είναι τόσο συναρπαστική όσο αυτό το σύγχρονο έπος του ελληνικού λαού. Η φοβερή καταστροφή της Σμύρνης το 1922, όπου οι νικητές Τούρκοι σκότωσαν αμέτρητες δεκάδες χιλιάδες Έλληνες και ανάγκασαν τους υπόλοιπους, εκατοντάδες χιλιάδες επιζώντες, να καταφύγουν αμέσως στην Παλιά Ελλάδα, δημιούργησε γι' αυτό το μικροσκοπικό έθνος των πέντε εκατομμυρίων μια κατάσταση έκτακτης ανάγκης, που αφορούσε την αιφνίδια εισροή ενός πρόσθετου, είκοσι πέντε τοις εκατό, του γηγενούς πληθυσμού, που είχε ανάγκη άμεσης περίθαλψης και στη συνέχεια μόνι...

Το "Ελληνικό Ταξίδι" διαβάστηκε πολύ στα σκοτεινά χρόνια της Κατοχής. Ίσως γιατί ο κόσμος που περιγράφει -μια γελαστή, ειδυλλιακή και συγκινητικά πρωτόγονη Ελλάδα- βρισκόταν πια στο τέλος του. Γράφτηκε από ένα ζευγάρι καλλιεργημένων κι ευαίσθητων Αμερικανών, που προσπάθησαν να μεταδώσουν τη γαλήνη της Ολυμπίας, το ιερό δέος των Δελφών, τις φευγαλέες εικόνες της αρχαίας ιστορίας, αλλά και τα διασκεδαστικά σκίτσα της σύγχρονης ζωής. Γι' αυτούς, τα αρχαία ερείπια ζουν τόσο έντονα όσο το βοσκόπουλο που μόλις γλίτωσε την κατσίκα του από το τρένο. Είναι κι αυτό ένα από τα προτερή...

"Από τότε που γράφτηκε αυτό το βιβλίο η Μάνη έχει αλλάξει πολύ, όπως και τόσα άλλα μέρη στον κόσμο. Εκείνη την εποχή, έξω από τους Μανιάτες, πολύ λίγοι Έλληνες την είχαν επισκεφθεί κι ακόμα πιο λίγοι ξένοι· μια χούφτα αρχαιολόγοι που αναζητούσαν τα λείψανα της Λακωνίας, τις βυζαντινές εκκλησίες και τα φράγκικα κάστρα? λιγοστοί εκκεντρικοί ταξιδιώτες κι ακόμα πιο λίγοι που αναζητούσαν να γνωρίσουν την πραγματική Μάνη και τους κατοίκους της. [...] Το βιβλίο αυτό δεν είναι ένας οδηγός. Θα μπορούσε να θεωρηθεί μια εντελώς προσωπική περιγραφή μιας φημισμένης περιοχής της Ελλά...

"Μάλλον αυθαίρετα, μάλλον αυταρχικά, και με κάποια ανησυχία, γοητευμένος ίσως από το παράξενο και ωραίο όνομα -ο τόνος που πέφτει στην προπαραλήγουσα κάνει τη λέξη "Ρούμελη" ένα δακτυλικό μέτρο- επέστρεψα, για να δώσω τίτλο σ' αυτές τις περιηγήσεις, στην παλαιότερη και πιο χαλαρή χρήση του ονόματος. Αυτή η παλιοκαιρίτικη και ελαστική μορφή σε βοηθάει να ξεφύγεις από την περιορισμένη έννοια που έχει πάρει στην εποχή μας, και συγχρόνως δίνει μια ψευδεπίφαση ενότητας σε τούτα τα απρογραμμάτιστα ταξίδια. Και προπάντων, η ίδια η τρισύλλαβη λέξη είναι γεμάτη απόηχους και νύξεις κ...

Μετά από 75 χρόνια... Μια από τις πολύ ωραίες και ιδιαίτερα τιμητικές εμπειρίες μας, από τότε που αρχίσαμε να εργαζόμαστε "στο Μαγαζί", είναι η συνάντηση με φίλους και πελάτες που αναφέρονται με συγκίνηση στην Εγκυκλοπαίδεια Ελευθερουδάκη και τις άλλες πραγματικά ιστορικές εκδόσεις του παππού μας. Πολλοί από αυτούς, ακόμη και σήμερα, μας ρωτούν με νοσταλγία, "Και εκείνο το άλλο το βιβλίο... με τα ταξίδια στην Ελλάδα... θα το ξαναβγάλετε;" Είναι λοιπόν πολύ μεγάλη χαρά για μας η επανέκδοση του "Γύρου της Ελλάδος", για πρώτη φορά μετά από 75 ολόκληρα χρόνια! Πρόκειται για έ...

Το 1830, καθώς το νεοσύστατο ελληνικό κράτος παλεύει να σταθεί στα πόδια του, ο Σκωτσέζος Ντέηβιντ Έρκαρτ κάνει ένα μακρύ και περιπετειώδες ταξίδι από την Πελοπόννησο μέχρι τον Όλυμπο, με εφόδια ένα τηλεσκόπιο, ένα ταξιδιωτικό ραβδί, το σημειωματάριό του και δυο τρία βιβλία με αρχαίους περιηγητές και γεωγράφους. Αναζητά τα ίχνη της αρχαίας δόξας, χαρτογραφεί ερείπια χαμένα στην άγρια βλάστηση, και φτάνει να διαπιστώσει, ανάμεσα σε Αρματολούς, Κλέφτες, Τούρκους και Αλβανούς, πως αυτή η καινούργια Ελλάδα δεν έχει μάλλον καμιά σχέση με την παλιά.

Το βιβλίο φέρνει σε επαφή τους αναγνώστες με ένα μεγάλο μέρος της ελληνικής μυθολογίας και της ιστορίας (μέχρι τον 2ο αιώνα μ.Χ.), που συνδέεται άμεσα ή έμμεσα με τις πόλεις και τις περιοχές των σημερινών ορίων της Κορινθίας (Ισθμός, Κόρινθος, Σικυών, Νεμέα κ.ά.). Επίσης, περιλαμβάνει όλες τις αναφορές που γίνονται σε αυτές στο 10τομο έργο του περιηγητή Παυσανία "Ελλάδος περιήγησις". Αποτελεί ένα ευχάριστο και μορφωτικό ανάγνωσμα για απλούς αναγνώστες, κυρίως Κορίνθιους, ώστε να γνωρίσουν καλύτερα τη γενέτειρά τους και να αγαπήσουν τα μνημεία της και όσα οι πρόγονοί τους κ...

Το βιβλίο που κρατάτε στα χέρια σας είναι γραμμένο από έναν παλαίμαχο ορειβάτη, τον Νίκο Παπαδόπουλο, και έχει τον τίτλο "Σκέψεις και παρατηρήσεις", που συνοδεύεται με τον υπότιτλο "Ένα ταξίδι στο όνειρο και στην αλήθεια". Τόσο ο τίτλος όσο και ο υπότιτλος δεν μου αρέσουν· μου φαίνονται κάπως γενικοί και ασαφείς και επιπλέον ποιητικοί και αφηρημένοι. Όταν όμως διαβάσει κανείς το βιβλίο ενδέχεται να τους βρει σωστούς και ακριβοδίκαιους. Όπως το πάρει κανείς. Ο Νίκος Παπαδόπουλος δεν είναι κανένας τυχαίος. Επί πολλές δεκαετίες υπήρξε πρόεδρος και εμψυχωτής του "Συλλόγου Ελ...

To οδοιπορικό με τους δύο παράκαιρους συνταξιδιώτες θα μπορούσε, άραγε, να είναι ένα απωθημένο του συγγραφέα; Ή προέκυψε από μια ελλοχεύουσα ζήλια προς τον Anatol de Meibohm που είχε την τύχη να προηγηθεί κατά μισό αιώνα στο νησί, αφήνοντας τον συγγραφέα να ψάχνει μόνος στα σκοτάδια της παρουσίας του; Ίσως! Όμως γράφονται βιβλία με μοναδικό κίνητρο τη ζήλια; Κι όμως γράφονται ακόμα κι από κλασικούς... Μπορεί από τη μία να είναι η πλήρωση ενός χρονικού κενού, που δημιουργείται από την αμηχανία μπροστά στην γοητεία των εικόνων και των ενθυμήσεων απ’ την ατελή εμπειρία του...

Αρκεί να αναφερθεί κανείς στον Οδυσσέα και στις περιπέτειές του κατά την επιστροφή του στην πατρίδα του, και αυτόματα η Ελλάδα παίρνει την πλέον προσήκουσα θέση στην ψυχή και στα κείμενα των περιηγητών. Η περιπλάνηση και η μνήμη του συγγραφέα για όσα επισκέφθηκε και απ' όσα εντυπωσιάστηκε στην Ελλάδα, συγκροτούν την περιηγητική λογοτεχνία ή παρααλογοτεχνία, την περιηγητική γραφή, την οποία επεξεργάστηκαν πολλοί σύγχρονοι ερευνητές καθώς παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Ο περιηγητής-συγγραφέας Alain Borer δίνει έναν αρκετά ενδιαφέροντα ορισμό για την περιηγητική διήγηση και...

The diary of travels in the island of Crete in 1864 (4 April - 31 May) illustrated by the author's own drawings and paintings in both colour and black and white, with an introduction, notes and appendices by Rowena Fowler.

Οι περιηγητικές αφηγήσεις του Βιλαμόβιτς για τα ταξίδια του στην Ελλάδα κατά το διάστημα των ετών 1873 έως 1905 αποτυπώνουν την πολύπλευρη αγάπη του για τον ελληνικό πολιτισμό και τη διαχρονικότητά του. Στις περιηγήσεις του ο ιστορικός της αρχαιότητας και κλασικός φιλόλογος δημιουργεί συγχρόνως μια εικόνα για τις ποικίλες εκφάνσεις του νεότερου ελληνισμού, την οποία διαμορφώνουν τόσο η εξέλιξη της προσωπικότητάς του όσο και τα ερευνητικά του ενδιαφέροντα. Η αντίληψή του για την Ελλάδα μεταβάλλεται στο βαθμό που αναπτύσσει σφαιρική επαφή με την πολιτική, πολιτιστική, οικονομ...