Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ο Αυγούστος Στρίντμπεργκ κατά πάσα πιθανότητα, χρησιμοποιεί σαν καμβά για το έργο του τη ζωή του ζεύγου Φιλπς. Η αδελφή του Άννα είχε παντρευτεί τον καθηγητή Ούγκο Φιλπς, και ο Στρίντμπεργκ διατηρεί πολύ στενές σχέσεις με τους δύο έως το 1900, οπότε μαλώνει μαζί τους, μάλλον διότι ο Ούγκο Φιλπς υποστηρίζει μερικούς συγγραφείς που ο Στρίντπεργκ αντιπαθεί.Τον Οκτώβριο του 1900 οι Φιλπς γιορτάζουν την εικοστή πέμπτη επέτειο του γάμου τους (στοιχείο που κυριαρχεί στο Πρώτο Μέρος του Χορού του Θανάτου) και ο Στρίντμπεργκ αρνείται να παραστεί στην γιορτή. Στο έργο η Άλις είναι ηθ...

Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να αντιλαμβανόμαστε τον "Χορό του Θανάτου" ως ένα έργο απελπισίας, καθώς κύριος στόχος του είναι να λειτουργήσει ως μια μορφή κριτικής της κοινωνίας, αυτοκριτικής του συγγραφέα, αλλά και του κάθε θεατή ξεχωριστά. Εκεί ακριβώς έγκειται όλο του το μεγαλείο. Αν θέλουμε να κατατάξουμε το έργο σε κάποιο είδος, θα ταίριαζε μάλλον περισσότερο σε αυτό του θεάτρου της ειρωνείας. Αποτελείται από μια άρτια σύνδεση κωμικών και τραγικών στοιχείων. Στην αλληλογραφία του με τον συγγραφέα, ο Φρίντριχ Νίτσε εκφράζει τη μεγάλη έκπληξη και τον ενθουσιασμό του...

Ο Στρίντμπεργκ έγραψε τον "Πελεκάνο" το 1907 ως εκδικητική σονάτα εναντίον της αγαπημένης του αδελφής Άννας, που τον βασάνισε με την αποτρόπαια συμπεριφορά της στο διάστημα που έμεινε σπίτι του για να τον φροντίσει. Εδώ, ο συγγραφέας, αποδίδοντας στη μητέρα τού έργου χαρακτηριστικά της αδελφής του, την υποχρεώνει να αποκαλύψει το πραγματικό της πρόσωπο και να ταπεινωθεί μπροστά στα παιδιά της. Στην τελευταία σκηνή, η μητέρα και τα παιδιά θα υποστούν μια ανελέητη δοκιμασία. Τελικά, η αλήθεια θα λάμψει και οι ήρωες θα ξυπνήσουν από το λήθαργό τους. Μέσα από διαλόγους που ο...

Ο "Πελεκάνος" είναι ένα έργο που γράφτηκε το 1907 για τις ανάγκες του Μικρού Θεάτρου. Είναι το τέταρτο στην σειρά από τα αποκαλούμενα θεατρικά έργα δωματίου. Τα άλλα (με την σειρά που γράφτηκαν, πλην του "Πελεκάνου") είναι: - "Σφοδρή κακοκαιρία ή Καταιγίδες" - "Το καμένο οικόπεδο" - "Η σονάτα των φαντασμάτων" - "Το μαύρο γάντι" Ο τίτλος προέρχεται από τον θηλυκό πελεκάνο που ενώ φροντίζει μέχρι θανάτου τα παιδιά του, η ηρωίδα του έργου, η μητέρα, ξεζουμίζει πλήρως τα παιδιά της. Το έργο είναι νατουραλιστικό, εξπρεσσιονιστικό και εκτός κοινής λογικής. Στην Σουηδία πα...

ΙΛΑΡΧΟΣ Η Βέρθα είναι ακόμα παιδί. Δεν έχει τη δική μας πείρα για να ξέρει ποιά είναι τα προβλήματα που αντιμετωπίζει ένα κορίτσι της ηλικίας της. ΛΑΟΥΡΑ Ναι, αλλ' αφού εμείς διαφωνούμε - καλύτερα ν' αφήσουμε τη Βέρθα ν' αποφασίσει. ΙΛΑΡΧΟΣ Όχι! Δε θ' αφήσω κανέναν - ούτε γυναίκα, ούτε παιδί - να με υποκαταστήσει στα δικαιώματά μου! Βέρθα, πήγαινε μέσα! (Η Βέρθα βγαίνει) ΛΑΟΥΡΑ Δεν την άφησες να μιλήσει, γιατί φοβήθηκες ότι θα 'ρθεί με το μέρος μου. [...] ΛΑΟΥΡΑ Κι αν υποθέσουμε ότι είμαι έτοιμη να υποστώ τα πάντα - τον εξευτελισμό, την ντροπή, την κοινή περιφρό...

Ο Στρίντμπεργκ καταγράφει μια αναντίρρητη αλήθεια της ζωής, ότι δύο ισχυρές προσωπικότητες είναι αδύνατον να συμβιώσουν στον ίδιο χώρο. Κάποια στιγμή θα ξεσπάσει ο πόλεμος, που θα κρατήσει μέχρι ν' αποδειχτεί ποιος είναι ο πιο δυνατός, και τότε ο ηττημένος θα πρέπει να παραδεχτεί την υπεροχή του αντιπάλου του. Η σύγκρουση μεταξύ των δύο φύλων δεν είναι άλλη από την πανάρχαιη αντιπαλότητα ανάμεσα στη λογική του άντρα και το δυσμάχητο ένστικτο της γυναίκας. Σκοπός και των δύο είναι η εξουσία, που τη διεκδικούν οχυρωμένος ο καθένας στον δικό του κόσμο.

ΙΛΑΡΧΟΣ Η Βέρθα είναι ακόμα παιδί. Δεν έχει τη δική μας πείρα για να ξέρει ποιά είναι τα προβλήματα που αντιμετωπίζει ένα κορίτσι της ηλικίας της. ΛΑΟΥΡΑ Ναι, αλλ' αφού εμείς διαφωνούμε - καλύτερα ν' αφήσουμε τη Βέρθα ν' αποφασίσει. ΙΛΑΡΧΟΣ Όχι! Δε θ' αφήσω κανέναν - ούτε γυναίκα, ούτε παιδί - να με υποκαταστήσει στα δικαιώματά μου! Βέρθα, πήγαινε μέσα! (Η Βέρθα βγαίνει) ΛΑΟΥΡΑ Δεν την άφησες να μιλήσει, γιατί φοβήθηκες ότι θα 'ρθεί με το μέρος μου. [...] ΛΑΟΥΡΑ Κι αν υποθέσουμε ότι είμαι έτοιμη να υποστώ τα πάντα - τον εξευτελισμό, την ντροπή, την κοινή περιφρό...

Το θεατρικό έργο, με αριθμό 14, με τίτλο "Ο κοινωνικά επικίνδυνος μεταρρυθμιστής ή Υγρό Φθινόπωρο" δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα TIDEN (Η εποχή), στις 5-7-1884. Εκδίδεται για πρώτη φορά στα ελληνικά. Είναι μία πολιτική σάτυρα για τις σχέσεις των εξουσιαστών με τους εξουσιαζόμενους. Το έργο συμπεριλήφθηκε στην έκδοση των Απάντων, μαζί με άλλα πολιτικά και κοινωνικού χαρακτήρα κείμενα, όπως η "Ανώτερη και η Κατώτερη τάξη", η "Μικρή κατήχηση για την Κατώτερη τάξη", η "Χαρά της ζωής" κτλ. Το έργο βασίζεται κυρίως στις θεωρήσεις του συγγραφέα από την "Μικρή κατήχηση για την Κατώτε...

Ως δράμα της νεύρωσης, το σκανδιναβικό δράμα είναι η κύρια ίσως έκφανση του σκανδιναβικού λουθηρανισμού, δηλαδή του λουθηρανισμού που δεν μετεξελίχθηκε ούτε σε φιλελεύθερο ανθρωπιστικό προτεσταντισμό, ούτε σε καλβινιστικό αντιανθρωπισμό, αλλά παρέμεινε καθηλωμένος στην πρώτη φάση της πνευματικής εξέλιξης του Λουθήρου, την πριν από τη συμφιλίωση, αυτή στην οποία κορυφώθηκε ιστορικά η αυγουστινική συνειδητοποίηση της πολυδιάσπασης της βούλησης. Αλλά η λουθηρανή ψυχή πρέπει εντέλει να επαναφέρει τα πάντα στην εσωτερικότητά της που σχεδόν δεν χρειάζεται να εξωτερικευτεί, έτσι π...

Η σκηνή δείχνει το πρώτο και το δεύτερο πάτωμα ενός μοντέρνου γωνιακού σπιτιού. Στ' αριστερά το σπίτι συνεχίζει σε πτέρυγες· στα δεξιά, έχει πρόσοψη σε δρόμο, που υποτίθεται ότι συνεχίζονται σε δεξιές γωνίες προς τους χαμηλούς προβολείς της σκηνής. Το διαμέρισμα στο ισόγειο τελειώνει μ' ένα στρογγυλό δωμάτιο στη γωνία. Από πάνω βρίσκεται ένα μπαλκόνι, που ανήκει στο διαμέρισμα του δεύτερου πατώματος. Ένας ιστός σημαίας είναι μπηγμένος στο μπαλκόνι. Όταν οι σκιές σηκώνονται στα παράθυρα, φαίνεται από μέσα ένα άγαλμα μιας νέας γυναίκας από άσπρο μάρμαρο, που φωτίζεται δυνατ...

Είναι τρομακτικό, όπως και η ίδια η ζωή, όταν πέφτουν τα λέπια από τα μάτια μας και βλέπουμε τα πράγματα όπως είναι. Το έργο έχει στέρεη φόρμα και περιεχόμενο, τη σοφία που έρχεται με την πάροδο της ηλικίας, καθώς η γνώση συσσωρεύεται και μαθαίνουμε να κατανοούμε. Με αυτόν τον τρόπο ο "υφαντής" υφαίνει τη μοίρα των ανθρώπων. Μυστικά σαν αυτά (του έργου) υπάρχουν σε κάθε σπίτι. Οι άνθρωποι είναι πολύ εγωιστές για να το παραδεχτούν. Οι περισσότεροι κομπάζουν για την καλή τους τύχη και κρύβουν τη μιζέρια τους. Ο Συνταγματάρχης παίζει την προσωπική του κωμωδία μέχρι το τέλος. Η...

"Η σονάτα των φαντασμάτων" είναι ένα συμβολικό έργο σε τρία μέρη ή πράξεις. Ανήκει στην κατηγορία των έργων φαντασίωσης ή ρομαντικού δράματος ή φαντασμαγορίας, ή ονειροπαιγνίου, ή ονειροδράματος, όπου όλα είναι πιθανά, όλα είναι δυνατά. Το πραγματικό και το φαντασιακό, οι ζωντανοί και οι νεκροί, η ομορφιά και η ασχήμια, εναλλάσσονται συνεχώς. Όμως η δραματουργία και η σκηνή ακολουθούν τον χαρακτήρα της μουσικής δωματίου.