Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ο Αδόλφο Μπιόυ Κασάρες διερευνά εδώ τη φύση του εγκλεισμού, τις έννοιες της επιτήρησης και της τιμωρίας, τις επιπτώσεις της πειθαρχικής εξουσίας πάνω στα σώματα των φυλακισμένων. Πολύ πριν από την ιδιοφυή ανάλυση των σωφρονιστικών συστημάτων που επιχείρησε ο Μισέλ Φουκό, ο Αργεντινός συγγραφέας μιλάει για τη "βιο-εξουσία" που ασκεί ο τιμωρός πάνω στον τιμωρημένο, αναλύει την εξίσωση καταναγκασμού και υποταγής, αναδεικνύει την παρανοϊκή διάσταση της δίψας για χειραγώγηση. Όμως πηγαίνει ακόμη μακρύτερα. Η ιδέα που βλαστάνει στο διαταραγμένο νου του κυβερνήτη Καστέλ -απόλυτ...

Γραμμένο από έναν απαράμιλλο στιλίστα, φίλο και συνοδοιπόρο του Μπόρχες στις μαγικές περιπλανήσεις στα πιο εκθαμβωτικά τοπία του φανταστικού, αυτό το κλασικό μυθιστόρημα επιστημονικής φαντασίας του 20ού αιώνα επανακυκλοφορεί σε νέα μετάφραση, πάντα σφριγηλό και ερεθιστικό, πάντα ανήσυχο και ανησυχητικό, πάντα διερευνητικό και αξιοπερίεργο. Συνδυάζοντας τις καλύτερες τεχνικές της αγγλοσαξονικής παράδοσης της λογοτεχνίας μυστηρίου και του φανταστικού (Χ. Τζ. Ουέλς, Τσέστερτον κ.ά.), ο Κασάρες δημιουργεί ένα μυθιστόρημα όπου η υπαρξιακή αγωνία του αφηγητή μετακυλίεται έντεχνα...

Γερμανία, αρχές 19ου αιώνα. Σε κάποιο απ' τα ταξίδια του, ο Χανς, ένας περιπλανώμενος διανοούμενος και μεταφραστής, κάνει μια στάση στην πόλη Βανδερβούργο (μια πόλη όχι μόνο φανταστική αλλά και με απροσδιόριστες συντεταγμένες αφού κι αυτή, όπως ο Χανς, μετακινείται συνεχώς), όπου θα ζήσει μια θυελλώδη ερωτική ιστορία, θα πάρει μαθήματα ζωής από έναν πλανόδιο οργανοπαίχτη, θα συζητήσει όλα τα φλέγοντα πολιτικά, κοινωνικά, αισθητικά και φιλοσοφικά ζητήματα της εποχής, και θα κινήσει ως ξένος ένα σωρό υποψίες, ανάμεσα στις οποίες και αυτήν ότι είναι ο μυστηριώδης μασκοφόρος βι...

"Ο Σάμπατο κατόρθωσε με την ευφυΐα αυτό που κατόρθωσε ο Ντάρελ με το ταλέντο". Le Nouvel Observateur (Ρ. Μπορντερί) "Φρικιαστική ομορφιά. Ένα παραλήρημα που κάνει να χλομιάζει από ζήλια ο Λοντρεαμόν" La Quinzaine Litteraire (Μ. Ναντό) "Μετά τόν Μπόρχες ο Σάμπατο επιβάλλεται μ' αυτό το αποκαλυπτικό μυθιστόρημα". Neue Zurcher Zeitung "Αριστούργημα, ένα από τα εκπληκτικά φαινόμενα της εποχής μας, ένα από τα μυθιστορήματα του αιώνα". Die Welt "Μαγικό, μπαρόκ, μνημειώδες, ένα φιλμ του Μπουνιουέλ πάνω σε σενάριο Ντοστογιέφσκι". Newsweek "Τίποτα πιο παραισθησι...

"Στο μπαρ τού είπαν πως ο αδελφός του είχε βγει απ’ τη φυλακή κι ερχόταν στο χωριό. Ακούγοντας αυτό, ο Όσκαρ Κέλερ έκανε ένα μορφασμό, κοκκίνισε, ενώ η θλιμμένη σχισμή των χειλιών του και τα ψυχρά του μάτια άφησαν να φανεί ότι μια αγριάδα ανέβαινε απ’ τα σωθικά του και δε σκόπευε να μείνει εκεί. Μια κοφτερή σιωπή απλώθηκε στην ατμόσφαιρα, κι ο Όσκαρ είπε ότι ήταν ώρα να πηγαίνει. [...] Φόρεσε την τραγιάσκα του, πλήρωσε την μπίρα που είχε πιει και κίνησε για την πόρτα. [...] Κοντοστάθηκε στο κατώφλι, βλαστήμησε τον αδελφό του κι έμεινε εκεί, με την οργή του ξέχειλη, τα μάτια...

"Κάτσε στο σκέπασμα της τουαλέτας. Αν θέλεις. Δε σε πιέζω. Αλλά μου φαίνεται πως θα ’σαι πιο άνετα καθισμένος στο σκέπασμα της τουαλέτας. Παίρνω κι εγώ μια καρέκλα και τη βάζω μπροστά στην πόρτα. Θα σου αφηγηθώ κάτι. Μη κλαψουρίζεις. Δε θα σου κάνει καλό, ούτε θα κερδίσεις τίποτα. Άσε που κινδυνεύεις να σου ανέβει η πίεση. Σ’ τ’ ορκίζομαι. Εμένα μου ’χει συμβεί. Θα σου αφηγηθώ κάτι που θέλω πολύ να σ’ το αφηγηθώ. Σε παρακαλώ. Μη μου το χαλάς τώρα. Σταμάτα να μιλάς, ηρέμησε, μη βαράς την πόρτα σαν χαζός κι άκουσέ με ήσυχα ήσυχα - δε θα πάθεις τίποτα αν μ’ ακούσεις...

"Γράφω για να ξεφύγω από αυτό που κατανοώ", έλεγε μια φωνή προς το τέλος του "Ritmo vegetativo" (2008), του δεύτερου μυθιστορήματος του Ραμίρο Κιντάνα. Το γράψιμο, λοιπόν, κατ’ αυτόν τον τρόπο, δίχως γνώσεις, με το να χάνεσαι, να αποτολμάς, να ξεφεύγεις από όσα γνωρίζεις (το παρελθόν, το ύφος κλπ): αυτό είναι η προϋπόθεση (η μοναδική;) πίσω από τα μικρά, όμορφα μυθιστορήματα του Ραμίρο Κιντάνα. Όχι τόσο αριστοκρατικός που να "μιλά ώστε να φαίνονται σαν ελληνικά" όπως ο Γκόνγκορα. Αλλά περισσότερο κύριος (η υπονόμευση της γλώσσας, η ειρωνεία, ο κωμικός καταστολισμός της κάθε...

Ο Τεντ Μακέι είναι έτοιμος να αυτοπυροβοληθεί, όταν κάποιος χτυπά το κουδούνι της πόρτας, επίμονα... Ο Τεντ είναι πλούσιος και έχει την τέλεια οικογένεια: μια σύζυγο και δύο αξιολάτρευτες κόρες. Κανείς δεν θα μπορούσε ποτέ να φανταστεί ότι θα έπαιρνε την απόφαση να αυτοκτονήσει. Όταν αρχίζει να χτυπάει το κουδούνι της πόρτας, ασταμάτητα, αρχικά θέλει να το αγνοήσει και να τραβήξει τη σκανδάλη μια και καλή. Ωστόσο, τότε βλέπει ένα σημείωμα στα χαρτιά του, ένα σημείωμα με τα δικά του γράμματα, το οποίο αναγνωρίζει ως δικό του, μα δεν θυμάται να έχει γράψει: ΑΝΟΙΞΕ ΤΗΝ Π...

Ο Τεντ Μακέι είναι έτοιμος να αυτοπυροβοληθεί, όταν κάποιος χτυπά το κουδούνι της πόρτας, επίμονα... Ο Τεντ είναι πλούσιος και έχει την τέλεια οικογένεια: μια σύζυγο και δύο αξιολάτρευτες κόρες. Κανείς δεν θα μπορούσε ποτέ να φανταστεί ότι θα έπαιρνε την απόφαση να αυτοκτονήσει. Όταν αρχίζει να χτυπάει το κουδούνι της πόρτας, ασταμάτητα, αρχικά θέλει να το αγνοήσει και να τραβήξει τη σκανδάλη μια και καλή. Ωστόσο, τότε βλέπει ένα σημείωμα στα χαρτιά του, ένα σημείωμα με τα δικά του γράμματα, το οποίο αναγνωρίζει ως δικό του, μα δεν θυμάται να έχει γράψει: ΑΝΟΙΞΕ ΤΗΝ Π...

Σε μια παραλιακή πόλη που μοιάζει φάντασμα, σε έναν έρημο, σχεδόν ονειρικό τόπο, σε ένα μάλλον τρομακτικό ημιτελές ξενοδοχείο, διεξάγεται ένα συνέδριο μετάφρασης με προσκεκλημένους μεταφραστές απ' όλον τον κόσμο. Ενώ στην κοντινή ακτή εμφανίζονται μυστηριωδώς πτώματα θαλάσσιων λεόντων, στη διάρκεια του συνεδρίου συμβαίνουν ακόμα πιο μυστηριώδεις θάνατοι συνέδρων. Ο αφηγητής Μιγκέλ Ντε Μπλαστ, μεταφραστής και σύνεδρος, αναζητεί τους ενόχους αξιοποιώντας τις επαγγελματικές του ικανότητες, ενώ είναι και ο ίδιος ύποπτος. Με τη μαγική δύναμη της λογοτεχνίας, η γλώσσα και οι ε...

"Αποφάσισα να τον πιστέψω, ξέροντας πως η ζημιά θα ’ταν ανεπανόρθωτη. Ο Ντανιέλ, σκυμμένος πάνω από το τραπεζάκι του μπαρ, έδινε τις λεπτομέρειες μιας υπόθεσης που διαγραφόταν ανησυχητική. Θυμάμαι τα λόγια του να πέφτουν αργά από το στόμα του, την κατάπληξη που προκαλούσαν, όχι μόνο επειδή αυτά που έλεγε είχαν να κάνουν με τον Μπόρχες, αλλά και επειδή δε θύμιζαν σε τίποτα τη συνήθη του μετριοπάθεια: ‘‘Ο Μπόρχες είναι επινόημα, είναι ένα συλλογικό δημιούργημα... ακόμα και η Κοδάμα αγνοούσε όλα αυτά τα χρόνια πως ο συγγραφέας Μπόρχες δεν ήταν παρά μια κατασκευή, βάσει ενός συ...

"Που λέτε, ονειρεύομαι τρένα. Τρένα που εκτροχιάζονται. Πριν πέσουν, τραμπαλίζονται. Σπάνε τις ράγες. Βγάζουν σπίθες. Και μετά έρχεται εκείνος ο ήχος πριν απ' το οριστικό σταμάτημα, ο στριγκός. Που σε πονάει στα δόντια. Που σ’ ανατριχιάζει. Όπως η φαλτσέτα όταν περνάει απ' τη ζώνη του λαιμού, και το κεφάλι αναριγεί, οι ώμοι αναριγούν, και δεν έχει σημασία αν είναι ο Μπίτσο Σόουσα ή ο γερο-Μπέρμαν, οι ώμοι τραντάζονται σαν τα βαγόνια ενός τρένου που εκτροχιάζεται. Μετά μένει στο σβέρκο μια κάψα. Και το γαργάλημα της βούρτσας με το ταλκ γύρω απ’ το λαιμό. Και μια αδιατάραχτη...

"Όλοι ξέρουν ότι σκότωσα τη Μαρία Ιριµπάρνε Χάντερ. Όµως κανείς δεν ξέρει πώς τη γνώρισα, ποια ήταν ακριβώς η σχέση µεταξύ µας και πώς µου µπήκε η ιδέα να τη σκοτώσω. Θα προσπαθήσω να τα διηγηθώ όλα αµερόληπτα γιατί, αν και υπέφερα πολύ εξαιτίας της, δεν έχω την ανόητη αξίωση να είµαι τέλειος". Ο Ερνέστο Σάµπατο (1911-2011), µαέστρος της γλώσσας, αλλά και βαθύς γνώστης της ψυχολογίας και της ψυχανάλυσης, θεωρείται ίσως ο µεγαλύτερος σύγχρονος συγγραφέας της Αργεντινής και ένας από τους σηµαντικότερους της Λατινικής Αµερικής. Στο αριστουργηµατικό µυθιστόρηµά του Το τούνελ...

"Αντιμυθιστόρημα", "Xρονικό μιας τρέλας", "Ένα βίαιο τράνταγμα από το γιακά", "Κάτι σαν ατομική βόμβα", "Ένα κάλεσμα προς την αναγκαία αταξία", "Ένα γιγάντιο ευφυολόγημα", "Ένα ψέλλισμα". Αυτά είναι λίγα από τα πάμπολλα που γράφτηκαν για το "Κουτσό", το μυθιστόρημα που ο Χούλιο Κορτάσαρ άρχισε να ονειρεύεται το 1958, που εκδόθηκε το 1963 κι από τότε άλλαξε την ιστορία της λογοτεχνίας και συγκλόνισε τη ζωή χιλιάδων νέων ανά τον κόσμο. Γεμάτο λογοτεχνική φιλοδοξία, σπαρταριστό, με καινοτόμα συγγραφικά εργαλεία, κατεδαφιστικό του κατεστημένου και αναζητητικό της ρίζας της ποίη...

Πώς είναι η ζωή όταν η καθημερινότητα είναι συνώνυμη με το φόβο; Τι σημαίνει να μένεις ζωντανός ανάμεσα στους νεκρούς και τι ενοχές κουβαλούν οι επιζήσαντες των εξαφανίσεων; Πώς να φανταστεί κανείς το μέλλον σε μια πατρίδα στείρα; Μυθιστόρημα φιλοσοφικό και πολιτικό, "Η κριτική των όπλων" πραγματεύεται το τερατώδες ως μία από τις πιο βαθιές πτυχές της ανθρώπινης συνθήκης. 21 Οκτωβρίου 2002

Το έργο του Αντόνιο ντι Μπενεντέτο κυκλοφορούσε για χρόνια σαν ένα μυστικό, σαν ένας ψίθυρος που όλο και δυνάμωνε στο πέρασμα των δεκαετιών. Σήμερα πια ο ίδιος συγκαταλέγεται μεταξύ των κορυφαίων πεζογράφων της Λατινικής Αμερικής. Το βιβλίο αυτό κυκλοφόρησε για πρώτη φορά το 1956 και θεωρείται ένα από τα διαχρονικά αριστουργήματα της ισπανόφωνης και της παγκόσμιας λογοτεχνίας. Με ένα ύφος σαγηνευτικό που καταλήγει συγκλονιστικό, ο Αργεντινός συγγραφέας αφηγείται μια κρίσιμη φάση στη ζωή του δον Ντιέγο ντε Σάμα, αξιωματούχου του ισπανικού στέμματος στην Παραγουάη του 18ου αι...

Το έργο του Αντόνιο ντι Μπενεντέτο κυκλοφορούσε για χρόνια σαν ένα μυστικό, σαν ένας ψίθυρος που όλο και δυνάμωνε στο πέρασμα των δεκαετιών. Σήμερα πια ο ίδιος συγκαταλέγεται μεταξύ των κορυφαίων πεζογράφων της Λατινικής Αμερικής. Το βιβλίο αυτό κυκλοφόρησε για πρώτη φορά το 1956 και θεωρείται ένα από τα διαχρονικά αριστουργήματα της ισπανόφωνης και της παγκόσμιας λογοτεχνίας. Με ένα ύφος σαγηνευτικό που καταλήγει συγκλονιστικό, ο Αργεντινός συγγραφέας αφηγείται μια κρίσιμη φάση στη ζωή του δον Ντιέγο ντε Σάμα, αξιωματούχου του ισπανικού στέμματος στην Παραγουάη του 18ου αι...

1955. Ο Χουάν Περόν ανατρέπεται από ένα στρατιωτικό πραξικόπημα και ο τρόμος βασιλεύει στη γη της Αργεντινής. Ιούνιος 1956. Το καθεστώς ανακοινώνει 18 εκτελέσεις, ως αποτέλεσμα μιας αποτυχημένης επαναστατικής απόπειρας. Δεκέμβριος 1956. Ο Ροδόλφο Ουόλς, περιστασιακός δημοσιογράφος, συγγραφέας αστυνομικών μυθιστορημάτων και ερασιτέχνης παίκτης σκακιού, μαθαίνει, κατά τύχη, πως ένας από τους εκτελεσθέντες πολίτες μιας άλλης, κρυφής, εκτέλεσης του Ιουνίου, είναι ζωντανός. Φήμες λένε πως οι επιζώντες είναι περισσότεροι. Ο Ουόλς αποφασίζει να πιστέψει τις φήμες και να αρχίσει...

Επιστολή της Marίa Kodama, [Borges Foundation & Borges Museum Buenos Aires, Argentina], αποκλειστικά για την Ελληνική έκδοση του βιβλίου. Ο Μασεδόνιο Φερνάντες και ο πατέρας του Μπόρχες είχαν σπουδάσει μαζί την επιστήμη της Δικηγορίας. Όταν η οικογένεια Μπόρχες επέστρεψε από την Ευρώπη το 1920, ο Mασεδόνιο τους περίμενε στο αεροδρόμιο του Μπουένος Άιρες. Ο Μπόρχες, όπως λέει, συνειδητοποιεί ότι ο Μασεδόνιο είχε δείξει έντονο ενδιαφέρον για τη φιλοσοφία, τη μεταφυσική. Με το πέρασμα του χρόνου στις επισκέψεις που κάνει στο σπίτι των γονέων του Μπόρχες, ο Μπόρχες, έκ...

Ο ήρωας του βιβλίου, ο Τζον, προσπαθεί να απεξαρτηθεί από το αλκοόλ. Ωστόσο, χάνει ξαφνικά τον έλεγχο και βρίσκεται να ξυπνά στο σαλόνι του, με μια νεκρή κοπέλα. Πριν προλάβει να καταλάβει τι συνέβη, χτυπά το κινητό του: Είναι ο μεγάλος του αδελφός, ο Μαρκ, ο άνθρωπος στον οποίο καταφεύγει πάντα. Ο Μαρκ τον πείθει να θάψουν την κοπέλα στο δάσος του Κάρνιβαλ Φολς· όμως ο Τζον, που τον βασανίζουν οι τύψεις, αποφασίζει να ξεθάψει την κοπέλα και να ανακαλύψει τι συνέβη. Όταν όμως το επιχειρεί, όλα καταρρέουν: πτώμα δεν βρίσκεται, και η τέλεια ζωή του αδελφού του αποκαλύπτεται...