Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Γύρω στα είκοσί τους χρόνια, τον καιρό της Κατοχής, επάνω στον ανθό τους, η Άννα και οι φίλοι της ζουν στο Βόλο, παιδιά της αστικής τάξης. Δοκιμάζονται σκληρά. Με ψηλό φρόνημα περνούν μέσα απ' την ίδια τη φωτιά, άλλοι επειδή το διάλεξαν κι άλλοι όχι. Τους παρασέρνει η λαίλαπα σα τα ξερά φύλλα. Όνειρα, σπουδές, έρωτες, φιλίες, απιστίες μέσα στην τρομοκρατία γίνονται αχταρμάς. Αυτοί που απομένουν μετά το χαλασμό έχουν να γλείψουν τις πληγές τους. Όμως η φυγή δεν είναι λύση. Παρ' όλο τον Εμφύλιο που καραδοκεί, η επιστροφή στις ρίζες, στην πόλη που αγαπήθηκε, αφήνει μια αχτί...

Ο "Ουλαμός των 75" είναι οι προσωπικές αναμνήσεις από τον πόλεμο του '40-'41 του τότε επιλοχία του πυροβολικού Βασίλη Ρογκότη. Ο συγγραφέας αναφέρεται συγκεκριμένα στην κήρυξη του πολέμου, στην επιστράτευση που ακολούθησε, στην πορεία προς την "πρώτη γραμμή", στις πολεμικές επιχειρήσεις, και τέλος, στην κατάρρευση του μετώπου και την επιστροφή του στη Θεσσαλονίκη. Είναι ένα χρονικό γραμμένο με γλώσσα απλή, λαϊκή και ύφος ολοζώντανο και ζουμερό, όπου ο συγγραφέας περιγράφει με ενάργεια όλη τη φρίκη του πολέμου, τις προσωπικές του αντιδράσεις, πολλές συγκινητικές ανθρώπινες κ...

Το βιβλίο αυτό αποτελεί μοναδικό ιστορικό ντοκουμέντο, που είναι σημείο αναφοράς στην ελληνική και διεθνή βιβλιογραφία για την περίοδο της Εθνικής Αντίστασης στην Ελλάδα (1941-1945). Η ολοκληρωμένη τούτη έκδοση, με την προσθήκη μαρτυριών και κειμένων που παραλείφθηκαν από την πρώτη εκδοτική παρουσίαση, προκαλεί πρόσθετο ενδιαφέρον, γιατί αποκαλύπτει και άλλα άγνωστα γεγονότα και πτυχές εκείνου του αγώνα. Ο Γιώργος Κοτζιούλας, που γνώρισε και έζησε από κοντά τον πρωτοκαπετάνιο του ΕΛΑΣ Άρη Βελουχιώτη, με τις αναμνήσεις και τις μαρτυρίες του, που γράφονται είτε κατά τη διά...

Ο γνωστός λαογράφος δημοσιεύει μετά από πολλές δεκαετίες το ημερολόγιο πού κράτησε από την πρώτη μέρα της κήρυξης του ελληνο-ιταλικού πολέμου έως την κατάρρευση του μετώπου τον Απρίλιο του 1941. Επίστρατος οπλίτης, περιγράφει το καθημερινό χάος των μονάδων στα μετόπισθεν αλλά και στην πρώτη γραμμή, διασώζει πράξεις αυτοθυσίας αλλά και ιδιοτέλειας και αποκαλύπτει το πλούσιο φρόνημα των κληρωτών και την εκτός λογικής στάση των επαγγελματιών του στρατού. Ο αναγνώστης θα ανακαλύψει σε αυτές τις ημερολογιακές σημειώσεις ένα κείμενο που στέκεται δίπλα σε μεγάλα έργα της νεοελληνι...

Άργησα πολύ να γράψω, πέρασαν πάνω από 60 χρόνια από την ήττα του ΔΣΕ. Με το πέρασμά μας στην Αλβανία, οι σκέψεις μου ήταν πως θα απαλλασόμασταν από την ηγεσία του Ζαχαριάδη και πώς και πότε θα επιστρέφαμε στην Ελλάδα. Ούτε λόγος για συγγραφή. Με τον επαναπατρισμό μου το 1975, πάλι ούτε σκέψη για συγγραφή απομνημονευμάτων. Είχα αφοσιωθεί με πάθος στη δράση για τη συνέχιση του αγώνα, για τα ιδανικά που με ενέπνεαν εντασσόμενος στο προοδευτικό κίνημα, με κύριο αίτημα την Αναγνώριση της Εθνικής Αντίστασης και την αποκατάσταση των αγωνιστών. Η προσπάθεια να συγκεντρώσω τις α...

Εκείνους τους χαλεπούς καιρούς η ελληνίδα νοικοκυρά έδινε τη δική της μάχη ενάντια στην πείνα. Η φαντασία, η εφευρετικότητα, μα πιο πολύ η αγάπη, έκαναν να πλουτίζει το τραπέζι της ανέχειας με γεύσεις πρωτόγνωρες, με "λιχουδιές" της ένδειας. "Πενία τέχνας κατεργάζεται". Έτσι γεννήθηκε η κουζίνα της πείνας που είναι η πιο ευφάνταστη, η πιο δημιουργική και, γιατί όχι, η πιο υγιεινή, αφού δεν εμπεριέχει λίπη, αλλαντικά, κόκκινα κρέατα, πλήρη γαλακτοκομικά προϊόντα, κ.τ.λ., υπεύθυνα για τις υπερβολικές τιμές χοληστερίνης στο αίμα, την αυξημένη αρτηριακή πίεση και τον κίνδυνο κ...

...Ύστερα από λίγο... Ξεχάστηκε η περηφάνια της προσφοράς, στα ματωμένα παιδιά του πολέμου εκείνου, όπως και το όνειρο της λευτεριάς των χρόνων της κατοχικής πείνας. Εμφύλιος, το μίσος όπλισε τα χέρια μας. Οι μισοί έπρεπε να εξοντώσουν τους άλλους μισούς. Ποιοι και γιατί το σκέφτηκαν; Ή ποιοι συνετέλεσαν με πράξεις ή παραλήψεις;... Σε αυτό το βιβλίο κατέγραψα ανόθευτη τη μαρτυρία της αλήθειας -όσο κατώτεροι ανθρώπινα κι αν είμαστε απ' αυτήν- με την ελπίδα τα καταγραφόμενα να αποβούν ενδιαφέροντα για όλους και ωφέλιμα για τους νέους. [...]

Η Δάφνη είναι ένα εντεκάχρονο κορίτσι που περνάει τις καλοκαιρινές του διακοπές στο χωριό, στην Ήπειρο. Μετά το Δεκαπενταύγουστο του 1940, όμως, η οικογένεια επιστρέφει άρον άρον στην Αθήνα. Λίγες εβδομάδες αργότερα ξεσπάει ο πόλεμος. "Έλληνες εις τα όπλα!" γράφει στις 28 Οκτωβρίου η εφημερίδα Ασύρματος. "Οι σελίδες της Δάφνης 1940-41" αποκαλύπτουν τις εμπειρίες και τις περιπέτειες που ζει η Δάφνη μαζί με τον φίλο της τον Σταύρο: τη μυστηριώδη εξαφάνιση του μεγάλου αδελφού, την επίσκεψη στον προσφυγικό καταυλισμό, τη γνωριμία με έναν αληθινό ήρωα, το μπόλιασμα στην αντίσ...

Tο 1980 είχα γράψει δώδεκα τραγούδια από τη δράση των σαλταδόρων με τον τίτλο "Nτοκουμέντα". Mερικά από αυτά τα μελοποίησε και τα τραγούδησε ο Γιώργος Zαμπέτας. Aποσπάσματα των τραγουδιών πιστεύω πως θα "φωτίσουν" άμεσα το θέμα του βιβλίου μου, που είναι καθαρά αυτοβιογραφικό. "Mε κυνηγάνε οι καιροί / το δέντρο που μαράθηκε ο Bύρωνας, η Kατοχή / κι η λευτεριά που χάθηκε". "Στα χρόνια τα κατοχικά / άφησα στο Παγκράτι σ' ένα θρανίο σχολικό / τα γράμματ' αμανάτι". "Mια σιδερένια Mερσεντές / με δυο σημαίες των Eς-Eς". "Στη Mέρλιν και στην Kοραή / χτυπάνε με ζωνάρια και πάνω στη...

Το βιβλίο "Οι Μηνιώτες στην Κατοχή. Αντίσταση στο Αιγαίο 1941-1944" είναι οι αναμνήσεις και τα βιώματα του Γιώργη Μηνιώτη (τα είχε γραμμένα σ' ένα χοντρό τετράδιο) για την δράση του πατέρα του κατά τα πέτρινα χρόνια της Γερμανικής Κατοχής (1941-1944). Πληθώρα στοιχείων δίνονται μέσα απ' αυτές τις διηγήσεις, που όσο κι αν, αναπόφευκτα, χρωματίζονται από την υποκειμενικότητα του συγγραφέα, αφορούν γεγονότα ιστορικά. Και οποιαδήποτε πληροφορία, οποιαδήποτε προσωπική ιστορία για την περίοδο εκείνη που σημάδεψε πατρίδες και τόπους, είναι πολύτιμη και σπουδαία. Η καταγραφή της...

Η Σαλαμίνα ένιωσε, από τη μια, και αυτή, τη βαριά μπότα των γερμανοϊταλικών ναζιστικών και φασιστικών δυνάμεων κατοχής, αλλά, από την άλλη, άνθισε, και σ' αυτό το ιστορικό νησί του Σαρωνικού, το αντιστασιακό κίνημα. Ένα από τα πρωταγωνιστικά πρόσωπα εκείνων των ηρωικών μα και τραγικών χρόνων είναι κι ο αντιστασιακός κι αγωνιστής (ΕΑΜίτης και ΕΛΑΣίτης) Βαγγέλης Σαλματάνης. [...] Όλο το υλικό του Βαγγέλη Σαλματάνη (αφηγήσεις- μαρτυρίες και έγγραφα-τεκμήρια) καλύπτει, με πολύτιμα στοιχεία, μια περίοδο που ξεκινά απ' τα προπολεμικά χρόνια (αρχές του '30) και φτάνει μέχρι και...

Στα χρόνια της γερμανικής κατοχής, νέος 17-18 χρόνων, απόφοιτος μόλις του γυμνασίου της Γερμανικής Σχολής Αθηνών, δεν φαντάστηκα ποτέ ότι σήμερα θα έπιανα να γράψω τις αναμνήσεις μου. Παρά τα χρόνια που πέρασαν, οι θύμησες είναι τόσο έντονα και βαθιά χαραγμένες στο μυαλό μου, νωπές θα έλεγα, που ομολογουμένως δεν αντιμετώπισα ιδιαίτερη δυσκολία να τις περάσω στο χαρτί. Απ' το πόστο που σχεδόν άθελά μας βρεθήκαμε, τόσο η αδελφή μου Διονυσία όσο κι εγώ, γνωρίσαμε από κοντά ανθρώπους και πράγματα. Θα ήταν κρίμα να μην τα μάθουν οι νεότεροι αλλά και καλό να τα ξαναθυμηθούν οι π...

Το παρόν πόνημα, αποτελεί την περίληψιν της συμμετοχής του αειμνήστου Υποστρατήγου Στεφάνου Καραμπέρη του Ευαγγέλου εις τας ανταρτικάς ομάδας της «Πανελληνίου Απελευθερωτικής Οργανώσεως» (Π.Α.Ο.), η οποία έδρασεν κατά των κατακτητών της Πατρίδος μας (Γερμανών, Ιταλών και Βουλγάρων) την τριετίαν 1942-44 εις διαφόρους περιοχάς της Μακεδονίας. Ο Στρατηγός, έχοντας ζήσει έντονα την δράσιν της Π.Α.Ο. εις τεσσάρας διαφορετικάς περιοχάς της Μακεδονίας (Δ. Μακεδονία, Πάικο, Βέρμιο, Πιερία), ηθέλησε να συμπληρώσει τα μέχρι τώρα εκδοθέντα Βιβλία δια την Ιστορίαν της Π.Α.Ο. μέσω των...

Προτού ακόμη κλείσει τα δέκα του χρόνια, ένα ανήλικο παιδί θα υποστεί το μαρτύριο των βασανιστηρίων και θα υποβληθεί σε μια απάνθρωπη δοκιμασία. Τώρα, ενώ ήδη πλησιάζει τα εβδομήντα, η πληγή στο λαιμό του παραμένει ακόμη ορατή. Είναι αυτό το ίδιο φρικαλέο τραύμα που δέχτηκε από κάποιο φανατισμένο ακόλουθο του Ναζισμού και συνεργάτη της αιμοβόρας Γκεστάπο. Σ' αυτή την τρυφερή ηλικία, την ίδια εφιαλτική και φρικαλέα στιγμή κατά την οποία το κοφτερό νυστέρι χαράζει όλο πιο βαθιά το φάρυγγά του, τη μοιραία τούτη στιγμή που νιώθει τον κόσμο γύρω να σβήνει όπως η ίδια η ζωή του,...

Στο βιβλίο αυτό, που αποτελεί το πρώτο μέρος μιας τριλογίας, περιγράφονται οι σκληρές και απάνθρωπες, πολλές φορές, συνθήκες ζωής μιας μεσοαστικής χριστιανικής οικογένειας όπως τις έζησαν και τις είδαν τα μάτια ενός εντεκάχρονου παιδιού, καθώς και οι τραγικές ιστορίες μερικών άλλων ανθρώπων, κυρίως παιδιών της Αθήνας, στη διάρκεια του ανελέητου χειμώνα του 1941-42.

"...Μικρή και ταπεινή η ιστορία του. Μας την αφηγείται ο ίδιος. Το πως ξεκίνησε, τι τον φλόγιζε, και πως βήμα - βήμα έγραψε το δικό του οδοιπορικό μέσα στη βροχή, τη λάσπη, το κρύο, την πείνα, την κούραση, την νύστα, τις κακουχίες... Πως ιχνογράφησε στον δικό του χάρτη ζωής, το ματωμένο μονοπάτι της δικής του μικρής ιστορίας, ίσως αδιάφορης για τους πολλούς και τους ξένους μα τόσο πολύτιμης και οδηγητικής - σαν φάρος στην φουρτουνιασμένη νύχτα - για όσους τον γνώριζαν, για όσους συνοδοιπορούσαν μαζί του, μα περισσότερο για μας τα παιδιά και τα εγγόνια του. Το πόσο επηρέασε...

Ο Γιάννης Μπεράτης (1904-1968) είναι σήμερα κυρίως γνωστός για το "Πλατύ ποτάμι", τη μνημειώδη σύνθεση των εμπειριών του από τον πόλεμο στην Αλβανία. Πολύ λίγοι όμως γνωρίζουν ότι ο ίδιος λογάριαζε να ολοκληρώσει τη σύνθεση εκείνη με το "Οδοιπορικό του '43", δηλαδή με την αφήγηση των πικρών εμπειριών του από το Αντάρτικο του Ζέρβα. Και ακόμη λιγότεροι γνωρίζουν πως η δημοσίευση του "Οδοιπορικού" (1946) προκάλεσε την απόλυση του Μπεράτη από το Υπουργείο Τύπου -με αποτέλεσμα να εμποδιστεί από τη βιοπάλη να γράψει το μέρος που θα συνέδεε "Το πλατύ ποτάμι" με το "Οδοιπορικό"! Ω...