Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Έξι πολύτιμες και εντυπωσιακές μινιατούρες εξαιρετικής δύναμης, γραμμένες από την ελεύθερη και πολύμορφη πένα της Λεϊλά Σλιμανί, βραβείο Goncourt 2016 για το βιβλίο της "Γλυκό τραγούδι". Δημοσιευμένα στο ανεξάρτητο, αντισυμβατικό, εβδομαδιαίο περιοδικό πολιτικού και κοινωνικού προβληματισμού 'Le 1', τα κείμενα του βιβλίου προσεγγίζουν με τόλμη το ζήτημα του διαλόγου μεταξύ των πολιτισμών. Είτε πρόκειται για διηγήματα με τον τρόπο του Τσέχωφ- "Ο διάβολος κρύβεται στις λεπτομέρειες"- είτε για πολιτικά κείμενα, όπως το "Φονταμενταλιστές σας μισώ", γραμμένο με το αίσθημα του επ...

Από το 1893 µέχρι το 1896 ο νεαρός Προυστ ακονίζει τα µαχαίρια του ως συγγραφέας στο περιοδικό La Revue blanche. Αποσπασµατικά, προσχεδιάζει ένα προσωπικό, µελλοντικό ακόµη, σύµπαν. Η οµοφυλοφιλική εξοµολόγηση στο "Πριν πέσει η νύχτα" εκθέτει τα άγχη του πόθου-πόνου, το σύντοµο "Ανάµνηση" επικεντρώνεται εξ ολοκλήρου στη δύναµη της αίσθησης, ενώ το "Κατά της ασάφειας", τελευταίο του κείµενο για το La Revue blanche, επιβεβαιώνει το ενδιαφέρον του για την υιοθέτηση µιας µαχητικής στάσης, αλλά και τη βούλησή του να αναπτύξει έναν προβληµατισµό γύρω από την αλήθεια της λογοτεχνί...

Μια ξαφνική καταιγίδα στα λουτρά του Κολντερέ στα Πυρηναία, προκαλεί καταστροφικές πλημμύρες, αφαιρεί ανθρώπινες ζωές και απειλεί την ίδια τη ζωή όσων επέζησαν. Με αυτό το 'θαυμαστό τρόπο', η βασίλισσα Μαργαρίτα της Ναβάρρας συγκεντρώνει τους αφηγητές-συζητητές των νουβελών του "Επταημέρου", στο μοναστήρι της Παναγίας, στην άκρη του ποταμού Γκέιβ στη Σεράνς. Για να μη νιώσουν πλήξη και αρρωστήσουν, επιλέγουν την αφήγηση ιστοριών που προκαλούν γέλιο, χαρά και αγαλλίαση. Οι αφηγητές, ευχάριστοι, πέντε άντρες και πέντε γυναίκες, πρόθυμοι να τέρψουν την παρέα με τη βιωμένη ε...

"Αγαπώ τη λέξη "παρακμή", δηλώνει ο Paul Verlaine, λέξη αποστίλβουσα πορφύρα και χρυσάφι... Αποποιούμαι, βεβαίως, οποιονδήποτε προσβλητικό καταλογισμό εκπτώσεως. Η λέξη προϋποθέτει, αντιθέτως, αβρούς λογισμούς έσχατου πολιτισμού, μια λογοτεχνική παιδεία, ψυχή ικανή για έντονες ηδονές... είναι η τέχνη του να αποθνήσκεις εν ευμορφία." Ο αναγνώστης εύκολα θα αναγνωρίσει ορισμένα από τα παραπάνω ως εμφανή χαρακτηριστικά των "Μίμων" (1893) του Marcel Schwob (1867-1905), κείμενο που θεληματικά αυτοτοποθετείται την ώρα του αποστίλβοντος θανάτου του αρχαίου κόσμου, εμπνευσμένο α...

Μεγαλωμένος στη Γαλλία, από πατέρα Έλληνα πρόσφυγα από τα Βουρλά της Μικράς Ασίας, ο ήρωας-αφηγητής επιστρέφει στην Ελλάδα για να βρει τα ίχνη της πορείας του, μια πορεία που ο ίδιος προτιμάει να την αφήνει βυθισμένη στη σιωπή. Εδώ θα διαπιστώσει ότι και οι άλλοι πρωταγωνιστές του προσφυγικού δράματος προτιμούν να κρατούν το στόμα τους κλειστό. Το παρελθόν ανήκει στη σιωπή του. Κι αυτή η σιωπή, που σαν μόνιμο υπονοούμενο απλώνεται σε κάθε βήμα του αφηγητή για να δώσει μια εντελώς πρωτότυπη και τρυφερή εικόνα του τοπίου της πρόσφατης ελληνικής Ιστορίας, δημιουργεί τη συγκινη...

Οι "Μικρές ερωτικές σκηνές" είναι ένα έργο εμπνευσμένο από τους "Εταιρικούς διαλόγους", του Λουκιανού. Κοινό χαρακτηριστικό των δύο αυτών συγγραφέων είναι το οξύ κριτικό πνεύμα και η θαρραλέα ματιά τους -δηλαδή η λεπτή και ακριβής ψυχολογική παρατήρηση- πάνω σε ακραίες ερωτικές συμπεριφορές. Στις "Μικρές ερωτικές σκηνές" εντυπωσιάζει η ζωντάνια των διαλόγων, η ακρίβεια της γλώσσας, η κρυμμένη ειρωνεία μέσα σε κάποιες. Η συχνή ανάγνωση ορισμένων αισχρολογιών είναι σίγουρο πως θα κάνει τ' αυτιά κάποιων απονήρευτων να κοκκινίσουν. Ας αφεθούν όμως για λίγο αν μπορούν, ως άλλ...

Ο χρόνος, με την αλάθητη διεργασία του απόδειξε ότι ο Αρθούρος Ρεμπώ ήταν ένας από τους πιο εμπνευσμένους ποιητές του καιρού του. Δύο από τα έργα του υπήρξαν μοναδικά και συνεχίζουν να είναι τέτοια για πολλούς λόγους. Το ένα από αυτά είναι "Το μεθυσμένο καράβι", το εκπληκτικό αυτό ποίημα ουτοπικού οραματισμού με τις σπάνιες ποιητικές εικόνες και τρόπο σύλληψης, που δεν έχει πάψει να μεταφράζεται και να αποτελεί ακόμα και θέμα μελέτης ίσαμε τώρα, σε πάμπολλες γλώσσες. Το "Μια εποχή στην κόλαση" είναι το άλλο. Πεζό ποίημα σε εννιά μέρη-ιστορίες αυτό, που ναι μεν βγαίνει μέσα...

[...] "Μια εποχή στην κόλαση": ένα κείμενο αναμφίβολα διαχρονικό, αλλά ιδιαίτερα κοντινό στην εποχή μας. Σήμερα που όλα παγκοσμιοποιούνται κι οι αποχρώσεις σβήνουν στη μεταμοντέρνα ύφεση και αφωνία το "Μια εποχή στην κόλαση" ίσως να είναι το κατεξοχήν όχημα για μια καινούργια περιπέτεια, κολασμένη ή παραδείσια, διόλου πάντως χλιαρή και γκρίζα. Ένα κείμενο που δεν εντάσσεται πουθενά: ποίηση, μαρτυρία, αφήγημα, θεατρικός μονόλογος, φιλοσοφικό δοκίμιο, αυτοβιογραφία, χρονικό, ποιητική τέχνη, εξομολόγηση, ασκητική, προφητεία. Όλα αυτά και τίποτα απ' όλα αυτά. Μια πορεία από τ...