Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Δεκαεφτά θαλασσινά αφηγήματα με ιστορικό, πραγματικό πλαίσιο και αφετηρία στοιχεία αντλημένα από αρχειακές μαρτυρίες, από επίσημα έγγραφα του Ιστορικού Αρχείου Κεφαλονιάς. Περιπέτειες νησιωτών και εμπόρων στα νερά της Μεσογείου, αντίξοες συνθήκες ταξιδιού, πάλη με ανέμους και κύματα, ναυάγια και επιθέσεις πειρατών, ληστείες εμπορευμάτων σε θάλασσα και στεριά. Νησιώτες Κεφαλονίτες και άλλοι ξανοίγονται σε κοντινές ή μακρινές θάλασσες μεταφέροντας εμπορεύματα, ελπίδες κι όνειρα, αλλά συχνά ο γυρισμός στο νησί είναι αποτέλεσμα σοβαρής απώλειας και καταστροφής. Το ίδιο αίσθημ...

Έμελλε όμως σ' αυτή την ταράτσα. που η Βέρα άλλοτε μόνη και άλλοτε με μια παιδική της φίλη συνήθιζε να πηγαίνει να παίζει, να χορεύει και να τραγουδάει, ν' αφήσει τελείως ανυποψίαστη κάποια στιγμή -και πολύ ενωρίς μάλιστα- οριστικά μαζί με τα παιχνίδια της και την παιδική της ξεγνοιασιά. Ένας δρόμος άγνωστος, εντελώς απρόσμενα και άκαιρα, ανοιγόταν μπροστά της και έπρεπε να τον περπατήσει. Ήτανε δύσβατος. Δεν το διέκρινε. Και πώς. άλλωστε. να το διακρίνει ένα τόσο μικρό παιδί; Και κανείς άλλος δεν θα μπορούσε. ίσως. να προβλέψει ή να φανταστεί τότε πως τ' αθώα αυτά παιχνίδ...

"Παίρνω μονάχα κάτι αλλιώτικους ανθρώπους που ζήσανε κάποτε ανάμεσά μας και που σήμερα δεν ζούνε πλια τέτοιοι, κάτι ανθρώπους που δεν μοιάζουν ούτε ο ένας με τον άλλον ούτε με όλους τους άλλους, που πότε έχουν κάτι παραπάνω απ' τους συνηθισμένους ανθρώπους και πότε κάτι το λειψό. Παίρνω μονάχα κάτι καιρούς που πέρασαν, κι αυτούς προσπαθώ να θυμηθώ. [...] Παίρνω τις σπασμένες κολώνες της ζωής και κάθουμαι και συλλογίζουμαι το κομμάτι που τις λείπει μελετώντας τες στον τόπο που είναι σπασμένες". Έτσι προλόγισε ο Αθανάσιος Γκράβαλης τις "Σπασμένες κολώνες", το βιβλίο με...

"Ακούστε παρακαλώ, πώς η Σόρα Κάτε βίωνε τη διαδρομή του χρόνου από την αρχή της Ινδίκτου μέχρι το τέλος του Ενιαυτού που συνέπιπτε με το πανηγύρι του Αφέντη του Αϊ Γιάννη. Κάτι σαν κόκκινη κλωστή δεμένη στην ανέμη τυλιγμένη..." Η Σόρα Κάτε, που το όνομα της προέκυψε από το ενετικό Σιόρα, είναι μια πανύψηλη γιαγιά, με υπέροχα μεγάλα μάτια, που μιλάει με στίχους του Βαλαωρίτη, καπνίζει και φορά πάντα μαύρα ρούχα, δείγμα πένθους για τα δύο χαμένα της αγόρια.... Τόπος της η Λευκάδα. Βασίλειο της το ξωκκλήσι του Αϊ-Γιάννη, του «Αφέντη» όπως τον αποκαλεί η ίδια, ένας τόπος πο...

Σκοτεινοί δρόμοι. Ένα τολμηρό αφήγημα εκπλήξεων, που βασίζεται σε πραγματικά γεγονότα, με απροσδόκητο τέλος. Οι δραματικές περιπέτειες μιας Μικρασιατικής οικογένειας με το μυστικό της μοιραίας νύχτας. Οι μεγάλες αντιφάσεις και συγκρούσεις στο Μεσοπόλεμο και τη δεκαετία του '40. Περιθωριακοί και διανοούμενοι. Η Συριανή ιερόδουλη στο πορνείο-γκέτο στα Βούρλα. Οι γυναίκες στην Τρούμπα. Ο διανοητής και ο δογματικός ιδεολόγος. Ο ψυχολόγος. Η Γαλλίδα αρτίστα και ο μυστικός πράκτορας-σύντροφός της. Ο συνεργάτης των Γερμανών. Ο ακτιβιστής δημοσιογράφος, που μίλησε ανοιχτά για το...

Η Βενετία είναι ένας μαγευτικός τόπος, γεμάτος εκπλήξεις, όπου συγκλίνουν ο παρελθοντικός και ο παροντικός χρόνος. Εμπνεύστηκα τις Στάσεις ταξί. Τα έργα, σε σκοτεινούς μυστηριώδεις χρωματισμούς, αποπνέουν μια μελαγχολία: άνδρες μεσογειακοί στέκονται περιμένοντας τη βάρκα-ταξί, όπως οι ψυχές του Χάροντα, για να τους οδηγήσει στην αντίπερα όχθη. Ένα γλυκό απόγευμα, μετά από μια καλοκαιρινή βροχή, καθώς έλαμψε ο ήλιος, φώτισε μια ομάδα από ναύτες να χαζεύουν στην πλατεία του Αγίου Μάρκου· θέμα καθοριστικό για μια σειρά έργων (αργότερα τα μοντέλα μου ήταν από την Κύπρο). "Όχ...

O ποιητής Κ.Π. Καβάφης αποφασίζει σε ώριμη ηλικία να αφηγηθεί αναλυτικά υπό τύπον απομνημονευτικού πεζογραφήματος -ασκούμενος παράλληλα στην καθαρεύουσα-, ανακαλώντας από τα βάθη της μνήμης του, την ιστορία ενός σύντομου αλλά μοιραίου για τον ίδιο οδοιπορικού, την εποχή της διαμονής του στο σπίτι του παππού του στο βοσπορινό Νιχωράκι. Ο ίδιος είναι δεκαεννέα ετών, ο περίπατος διαρκεί λιγότερο από μία ώρα και αντιστοιχεί στην απόσταση από τα τελωνεία του Καράκιοϊ μέχρι την απέναντι παραλία του Εμίνονου δια μέσου της γέφυρας του Γαλατά. Ο αυτοαναφορικός μονόλογος παρακολουθε...

... Σαν ρυάκι που καταλήγει σε βάλτο. Περπατάμε αλλά δεν ξέρουμε που πάμε. Αυτό δεν γίνεται συνήθως, όλο σχέδια, προγράμματα στο πουθενά, γιατί; Μια λίστα ελπίδες που παριστάνουν πως αγνοούν το απροσδόκητο. Καλοί είμαστε. Άτια δεμένα που ονειρεύονται τον καλπασμό. Κι όταν λυθούν παραμένουν αμήχανα. Στον ίδιο χώρο, συχνά ακίνητα. Με την πόρτα ανοιχτή προς την ελευθερία μας, άμα παρατηρήσεις τα άλογα, γυρίζουν γύρω από το παχνί, καταλήγουν να θεωρούν την τροφή, ελπίδα για το μέλλον. Ενώ πρόκειται μόνο για το γνωστό χορτάρι. Τι ίδιο καθημερινό κριθάρι. Που δείχνει ότι το μέλλο...

[...] Η συγγραφέας κατορθώνει να μας δώσει μια ξεχωριστή καταγραφή πραγμάτων και καταστάσεων που για άλλους θα περνούσαν απαρατήρητα, και προσδίδοντάς τους διαχρονική σημασία και διάρκεια, ενώ παράλληλα δεν υπάρχουν ή είναι εντελώς σπάνιες αυτές οι ταξιδιωτικές εμπειρίες από τα μέρη αυτά λόγω κυρίως της αποστάσεως που μας χωρίζει. Ένα βιβλίο που θα διαβαστεί με αδιάπτωτο ενδιαφέρον και προσοχή και για τον λόγο ότι πρόκειται για προσπάθεια που "σπουδάζει τον άνθρωπο" αφού σ' ένα ταξίδι μπορείς να διεισδύσεις εύκολα στον χαρακτήρα του συνταξιδιώτη σου και ν' αποκαλύψεις κα...

Δημήτρης Καμπούρογλου (ς) (1852-1942) Πολυγραφότατος λόγιος, συγγραφέας, ιστορικός και κατ' εξοχήν αθηναιογράφος. Γεννήθηκε στην Αθήνα. Γόνος Κωνσταντινουπολίτικης οικογένειας με καταγωγή ηπειρωτική, της οποίας το όνομα ήταν Στρούμπος. Οι επιγαμίες διασταύρωσαν την οικογένεια με επιφανέστατες πολίτικες και αθηναϊκές οικογένειες. Συνέπεια τούτου ήταν το ανώτατο πνευματικό επίπεδο των γονιών του. Σπούδασε νομικά και εξάσκησε τη δικηγορία επί δεκαπενταετία. Στη συνέχεια εργάστηκε στο δημόσιο τομέα: Πρωτοδικείο Αθηνών, Αρχαιολογική Εταιρεία, διευθυντής της Εθνικής Βιβλιοθήκ...

Σε φόρμα παραληρητικού μονόλογου, ο πρωταγωνιστής διασωληνωμένος στην εντατική, πότε σε κώμα και πότε σε διανοητική εγρήγορση, προσπαθεί να βρει απαντήσεις στα εφιαλτικά ερωτήματα υπαρξιακού και πολιτικού περιεχομένου - που ξεπηδούν από μέσα του μήπως και καταφέρει να διασώσει την ψυχή και τη συνείδησή του. Ένα βιβλίο που θα ταράξει τους καταχραστές της Εξουσίας και θα συζητηθεί πολύ στα «καφενεία» της Βουλής και των δημοσιογράφων. Μια καταγγελία που θα διαβάσουν ανήσυχοι στο Μέγαρο Μαξίμου, αλλά και στα ανακριτικά και εισαγγελικά γραφεία, γραμμένη με πάθος, ειλικρίνεια...

Μήπως η μνήμη έχει να κάνει με τη γλώσσα και τη σκέψη και όχι με την πραγματικότητα και τη λογική; Μήπως το σώμα γίνεται όριο ανάμεσα στην πραγματικότητα και τη φαντασία; Μήπως κανένα σώμα δεν υπάρχει από μόνο του, αλλά σε σχέση με άλλα; Μήπως επιδιώκουμε την ενορατική συντροφιά φωνών, που ακούμε για να μας λένε τις αλήθειες που παραποιούμε; Στο "Κοφτερό μαχαίρι" η ηρωίδα εγγράφει αρθρωμένα και κρυφά πρόσωπα, που παραφυλάνε στην άκρη του νοήματος, σε μια διαδρομή ανάμεσα στο παρόν και το παρελθόν. Η Αθηνά Μασούλα με τολμηρή και σκληρή γραφή αφηγείται τις εσωτερικές συγκ...

- Σαν σκυλί πήγε, έλεγε η μητέρα μου και δάκρυζε πάντα. Ώσπου έκλεισε τα δακρυσμένα μάτια της. Σαν σκυλί, έλεγα και εγώ όσο εκείνη ζούσε. Σαν σκυλί, είπα και μετά το θάνατο της μητέρας, μπροστά στην πολυθρόνα της τραπεζαρίας όπου εκείνη καθόταν και κεντούσε. Το είπα για να βεβαιωθώ πως θα το άκουγα χωρίς να το ακούσω από εκείνη. Τόσα χρόνια το άκουγα, ακόμα και αν δεν το έλεγα. Τόσα χρόνια φοβόμουν μήπως δε θα το άκουγα. Τόσα χρόνια ακουγόταν, η πολυθρόνα δε χρειαζόταν πια. Τη μετακίνησα σε μιαν άκρη, άπλωσα στη ράχη της το κέντημα της μητέρας, κάθισα στη δική μου κα...

"Σάμπα δεν μαθαίνεις στο Κολέγιο" τραγουδούσε ο Νοέλ Ρόσα, ο μεγαλύτερος σαμπαδόρος στην ιστορία του Ρίο ντε Τζανέιρο. Ο ίδιος παράτησε νέος τις σπουδές του, δόθηκε ολοκληρωτικά στην αυτοκαταστροφική μουσική του δημιουργία, την αθάνατη. Ο συγγραφέας του βιβλίου -"αυτοεξόριστος" στην Αγγλία από το 1967 και πολύ πιο συνετός από τον μεγάλο Βραζιλιάνο- προσπαθεί να προσεγγίσει τον ανεμοστρόβιλο της βραζιλιάνικης πραγματικότητας προφυλαγμένος πίσω από τους θώρακες του Κολεγίου του, του αγγλικού κατεστημένου και του πανεπιστημιακού επαγγέλματος. Μάταιος κόπος. Η επαφή με συγκλονι...