Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Επανέκδοση της ποιητικής συλλογής του Αντρίκου Βέττα από το Πράβι (Ελευθερούπολη Καβάλας), η οποία πρωτοεκδόθηκε στα 1899 στην Κωνσταντινούπολη και σήμερα είναι γνωστό ένα σωζόμενο αντίτυπο. Η τεράστια αξία της συλλογής δεν είναι μόνον λογοτεχνική. Μας περιγράφει ένα σωρό άγνωστα συμβάντα της περιοχής στο τέλους του 19ου αιώνα, με ζωντανές εικόνες της ζωής και ιδιαίτερα της καπνεργασίας, δεδομένου ότι ο ποιητής ήταν καπνεργάτης και συνδικαλιστής. Μεταξύ των άλλων υπάρχει πληρέστατη περιγραφή της πρώτης καπνεργατικής απεργίας στα 1896 στα καπνεργοστάσια της Καβάλας, με συμπλ...

"Από 12 χρονών παιδί αρχίζω το γράψημο της ζωής μου. Εσύ που θα διαβάσης αυτά μη δώσης την προσοχή σου στην ομοιοκαταληξία και δεν καταλάβης την γενική ουσία του περηεχωμένου. Ποιός ήμουνα για τα αδέλφια μου τη υπόφερα για τα αδέλφια μου Πόση αγάπη δήχνω για τα παιδιά μου Αυτός ήμαι εγώ ο γράφων όλα αυτά". Νικόλαος Αντ. Παλήος Εν εξωτερικό Νοέμβριος 1979 Μέσα στο βαπορι m/ν Μούτσαινα

Πώς ξέρεις ότι θέλεις να γράψεις; Πώς ξέρεις ότι ήρθε η ώρα να γράψεις; Η απάντηση είναι απλή: Θυμάστε το "Στην αρχή το φως. Και η ώρα η πρώτη", το "είπεν ο Θεός γεννηθήτω το φως και εγένετο φως"; Έτσι ξεκινούν όλα. Αυτή είναι η αρχή. Όταν κάποιες σκέψεις, αισθήματα, μισόσβηστες εικόνες που έμεναν στην σκιά, αποκτούν ψυχή/φως. Και φωτίζονται. Και το φως τους, γιατί είναι δικό τους το φως, όλο και μεγαλώνει. Και στο τέλος μεγαλώνει τόσο, που δεν αντέχεται να μένει κλεισμένο μέσα σου. Και χύνεται πάνω σε κόλλες χαρτί, σε σελίδες υπολογιστή, και παίρνει μορφή. Γίνεται πάλι σ...

Σωρός αναμνήσεις, θύμισες η ζωή μου, παλιά έπιπλα, πέρασε η εποχή τους λέει τώρα, άλλα "παίζουν". Καινούρια σελίδα, σε μια ζωή που κατηφορίζει. Κι όμως, όλα αυτά έχουν ψυχή, μιλάνε, μπορείς να τα ακούσεις, αν τα αγαπάς. Οι σκέψεις σαν πυγολαμπίδες πλημμυρίζουν από συναισθήματα ακι αρώματα τον αναγνώστη, γεννώντας προσδοκίες, ελπίδες, όνειρα...

Τριάντα επτά ποιήματα και μια ..."Προσευχή" συνθέτουν την ποιητική δουλειά: "...με μια δεύτερη ματιά...", τού Μάριου Μακρυγιωργάκη... ...Σε μια θεματολογία, όχι από "βαρύγδουπα" ή "αφηρημένα" αλλά από "καθημερινά" -μικρά ή μεγάλα- τού καθενός μας ζητήματα, η νοσταλγία, η ελπίδα, κάποια "γιατί;", μερικά "πρέπει", η "ανατροπή", η κριτική και -κυρίως- η αυτοκριτική... ...αναμιγνύονται σ' έναν έμμετρο στοχασμό τής επίκαιρης και όχι μόνο, καθημερινότητάς μας... ...Ωστόσο δεν είναι μόνον η θεματολογία της, αυτή η συλλογή χαρακτηρίζεται από μια πρωτοτυπία? προτείνει κυρίως έναν...

Το φρέσκο ψάρι και το αλίπαστο, ψαρεύτηκαν αλόγιστα στο νόμισμα της Ζωής. Αν η θάλασσα - χώρα αδειάσει όλη, οι άνυδρες ευχές θα μεταλλαχθούν...

Στο έργο τής Ιωάννας Ιακωβάκη αποτυπώνονται ο έρωτας, ο ρομαντισμός, η θλίψη, η μελαγχολία, η απογοήτευση, η ελπίδα και ίσως η αναγέννηση.

... τρέχει η σκέψη στις φλέβες της καθαρής νόησης, να τρυπώσει στις συμπαντικές συμφωνίες να 'βρει σ' αυτές της ψυχής το άντρο... ... ανεμογυρίζει της φιλοσοφίας η σφαίρα... ποια δέσμη φωτός απ' της αλήθειας το φως θα φτάσει το κατώι της ύπαρξης ν' απαντήσει την αυτογνωσία;

Παράξενα βράδια σκισμένα τετράδια Μια φάλτσα η ζωή μου μπαλάντα. Το νόημα χάνω, ανοίγω το πιάνο Μα είναι ξεκούρδιστο πάντα.

Όταν καταλάβουμε της Αγάπης το Α, το Α θα γίνει η Αρχή και η Αλήθεια για ν' αναστήσει τη μνήμη, να βγει από το κύτταρο ένας νέος Ανθός Αγάπης! Κ. Κ.

Μεγάλο πράγμα να νιώθεις την ανάγκη να εκφράσεις στο χαρτί ορμές και συναισθήματα που στροβιλίζουν τον εσωτερικό σου κόσμο. Μεγάλο και με αρκετή ανασφάλεια το τόλμημα, όταν μάλιστα επιχειρείται μέσω του έμμετρου λόγου. Ο "ποιητής" είναι αναγκασμένος να ακροβατεί συνέχειασε δύσβατα, απόκρημνα και κακοτράχαλα μονοπάτια με τον κίνδυνο να βρεθεί ξαφνικά στο κενό που παραμονεύει δίπλα του.

Ο έρωτας είναι σαν τη θάλασσα. Σε ταξιδεύει. Σε ζαλίζει. Σε τρομάζει. Σε γλυκαίνει. Σε αποπροσανατολίζει. Σε αρρωσταίνει. Σε απελευθερώνει. Σε αναζωογονεί. Σε διαλύει. Σε τρελαίνει. Σε κάνει ευτυχισμένο. Σε κάνει δυστυχισμένο. Και, κάποιες φορές, σε σκοτώνει. Η θάλασσα είναι σαν τον έρωτα. Σε ξαγρυπνάει. Σε προκαλεί. Σε αρμενίζει. Σε ταρακουνάει. Σε αιχμαλωτίζει. Σε γοητεύει. Σε πικραίνει. Σε ξοδεύει. Σε υπνωτίζει. Σε φοβίζει. Σε κάνει ευτυχισμένο. Σε κάνει δυστυχισμένο. Και, κάποιες φορές, σε πνίγει.