Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Δοκίμια Κριτικής τιτλοφορεί το βιβλίο του ο Δ. Νικολαρεΐζης. Συγκεντρώνει σ' αυτό όλη τη δημοσιευμένη, μέχρι της στιγμής, εργασία, του: δοκίμια, μελέτες, άρθρα. Δεκατέσσερα κείμενα περιλαμβάνει ο τόμος με ποικίλα θέματα, που έχουνε όμως για επίκεντρό τους, στη μεγάλη πλειοψηφία, την ελληνική πνευματική ζωή. Κυριαρχούν, ίσως όχι τόσο σε αριθμό όσο σε βαρύτητα όσα αναφέρονται στην ποίηση. Είναι, μας το εξομολογείται και ο ίδιος, το πάθος του κριτικού (...) Στην κριτική αφιερώνει, επίσης, δυο ευρύτερα μελετήματα (...) τα οποία μας επιτρέπουν να επισημάνουμε την ευρύτητα της σκ...

Τα σημειώματα αυτά, που δημοσιεύτηκαν ανάμεσα στο 1976 και 1979 στην Καθημερινή, είτε σαν επιφυλλίδες, είτε σαν άρθρα στην Φιλογολογική Καθημερινή, δεν έχουν επιστημονικές αξιώσεις. Ωστόσο, εκφράζουν σε απλή μορφή έναν προβληματισμό και μια μέθοδο ανάγνωσης της Λογοτεχνίας που χαρακτηρίζει την έρευνα της εποχής μας. Έτσι, η πληροφόρηση πάνω σε θέματα που απασχολούν σήμερα την κριτική της Λογοτεχνίας φτάνει σ΄ ένα ευρύτερο αναγνωστικό κοινό και βοηθάει, όπως ελπίζω, στη διαμόρφωση της αντίληψης, της γνώμης και του γούστου.

Το βιβλίο αυτό αποτελεί μια επιλογή από τις ανακοινώσεις του συνεδρίου με θέμα "Η διδασκαλία της λογοτεχνίας" που έγινε στο Διεθνές Πολιτιστικό Κέντρο του Σεριζί της Γαλλίας στις 22-29 Ιουλίου 1969. Τα πλήρη πρακτικά εξέδωσε το 1971 ο Plon. Εδώ ακολουθούμε την έκδοση De Boeck-Duculot του 1981, με μια διαφορά. Δεν περιλάβαμε την εισήγηση της Claudette Delhez - Sarlet, "Ιστορία της λογοτεχνίας και εκπαίδευση", γιατί κρίναμε ότι οι ειδικού χαρακτήρα παρατηρήσεις της για τη βιβλιογραφία της ιστορίας της γαλλικής λογοτεχνίας, δεν θα ενδιέφεραν άμεσα τον Έλληνα αναγνώστη.

Σύμφωνα μ' αυτή την αντίληψη του νεαρού Λούκατς, σημειώνει ο Αλμπέρτο Αζόρ Ρόζα, υπάρχει μια διπλή κίνηση -από τη ζωή προς την τέχνη και αντίστροφα- μια κίνηση, που ούτε εκφράζεται ποτέ με διαλεκτικό τρόπο, ούτε αναπτύσσεται κυκλικά. Εκτυλίσσεται ταυτόχρονα και προς τις δύο κατευθύνσεις. Από τη μια μεριά έχουμε την κίνηση της ανύψωσης από το καθημερινό χάος, στο θαύμα των μορφών, από την αταξία στην τάξη, από την εμπειρική ύπαρξη στην ουσία και από την άλλη μια κίνηση κυριάρχησης των μορφών πάνω στο χάος, της τάξης πάνω στην αταξία, της ουσίας πάνω στην ύπαρξη, χωρίς ωστόσ...