Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Γράμματα που φεύγουν, γράμματα που έρχονται, γράμματα που ταξιδεύουν, με παραλήπτη έναν πρωτόμπαρκο ναυτικό. Του γράφουν η μάνα του, η αδερφή, η αγαπημένη κι ο φίλος του, το '53-'54 και μέσα από την αλληλογραφία, εξελίσσεται η ιστορία, δίνοντας την εικόνα μιας κοινωνίας που χάνεται, των ανθρώπινων σχέσεων, της πολιτικής κατάστασης, των εθίμων, των στοιχείων της καθημερινότητας σ’ ένα ναυτοχώρι της Χίου. Γράμματα που επηρεάζουν τη ζωή και τις αποφάσεις είτε "Εν Λαγκάδα" είτε "Εν πλω".

Αυτές είναι µικρές ιστορίες καθηµερινών σκυλιών που έζησαν µαζί µου, που άκουσα ή διάβασα γι’ αυτά και µερικές ψηφίδες από την σχετικά άγνωστη παρουσία σκύλων στο πλάϊ σπουδαίων ανθρώπων στις πιο δραµατικές στιγµές της Ανθρωπότητας. Ένα µικρό, έστω και άτεχνο, άγαλµα από λέξεις, αφού κανονικό δεν τους φτιάξαµε ακόµη, για αυτή την πολύτιµη παρέα µας στα σκοτεινά δάση και τους απέραντους λειµώνες της Ιστορίας, στα βοσκοτόπια και στα σπίτια µας, στα πολιορκηµένα τείχη µας, ακόµη και στην δροµαία έφοδο του άνθους της Αθήνας και των Πλαταιών στον Μαραθώνα. Στην αγκαλιά ενός παιδ...

Ο Ονόχωνος ποταμός, που περνάει από τον Πύργο Κιερίου, τους θερινούς μήνες τρέχει αργά, είναι αργόσυρτος. Αυτό, γιατί μικρή ποσότητα νερού ρέει στην κοίτη του. Συστάδες από βρύα, καλάμια, αρμυρίκια, λυγαριές, ρίγανη πού και πού, πλατάνια, φτελιάδες, ιτιές και άλλα, ευδοκιμούν στις όχθες του. Το ποτάμι κατά μήκος σχηματίζει μαιάνδρους, αναβαθμίδες, θύλακες, απλωταριές, βάθες, πίδακες, και σωρούς λάσπης και άμμου (αποτέλεσμα της ισχυρής ροής των ρευμάτων κατά τους χειμερινούς μήνες). Σε αυτό το ποτάμι τρία παιδιά Πυργιώτικα με μαύρα βρακοπαντέλονα και γυμνό κορμί στέκονταν πά...

H Τριλογία είναι η πολεμική φωνή ενός εξεγερμένου νέου των σίξτις. Κι όπως ακριβώς η ροκ μουσική εκείνης της περιόδου, έτσι και η Τριλογία κατόρθωσε, χάρη στην αυθεντικότητα του ύφους της και την καθολικότητα των θεμάτων της, να διατηρήσει αυτή τη φωνή ζωντανή και πάντα ανατρεπτική στο μάκρος του χρόνου. Στο "Φύλλο", η Φύση εκδικείται τους πρώτους τυχόντες: τους ενοίκους μιας πολυκατοικίας που συμβιβάζονται με την καταστροφή της. Στο "Πηγάδι", η Γη εκδικείται εκείνους που την απαρνούνται ασφαλισμένοι στην ψευδαίσθηση της τεχνολογίας. Στο "Αγγέλιασμα", η Ζωή εκδικεί...

H Τριλογία είναι η πολεμική φωνή ενός εξεγερμένου νέου των σίξτις. Κι όπως ακριβώς η ροκ μουσική εκείνης της περιόδου, έτσι και η Τριλογία κατόρθωσε, χάρη στην αυθεντικότητα του ύφους της και την καθολικότητα των θεμάτων της, να διατηρήσει αυτή τη φωνή ζωντανή και πάντα ανατρεπτική στο μάκρος του χρόνου. Στο "Φύλλο", η Φύση εκδικείται τους πρώτους τυχόντες: τους ενοίκους μιας πολυκατοικίας που συμβιβάζονται με την καταστροφή της. Στο "Πηγάδι", η Γη εκδικείται εκείνους που την απαρνούνται ασφαλισμένοι στην ψευδαίσθηση της τεχνολογίας. Στο "Αγγέλιασμα", η Ζωή εκδικεί...

H Τριλογία είναι η πολεμική φωνή ενός εξεγερμένου νέου των σίξτις. Κι όπως ακριβώς η ροκ μουσική εκείνης της περιόδου, έτσι και η Τριλογία κατόρθωσε, χάρη στην αυθεντικότητα του ύφους της και την καθολικότητα των θεμάτων της, να διατηρήσει αυτή τη φωνή ζωντανή και πάντα ανατρεπτική στο μάκρος του χρόνου. Στο "Φύλλο", η Φύση εκδικείται τους πρώτους τυχόντες: τους ενοίκους μιας πολυκατοικίας που συμβιβάζονται με την καταστροφή της. Στο "Πηγάδι", η Γη εκδικείται εκείνους που την απαρνούνται ασφαλισμένοι στην ψευδαίσθηση της τεχνολογίας. Στο "Αγγέλιασμα", η Ζωή εκδικεί...

Καλημέρα! Εσύ πόσο εύκολα θα τη χάριζες στον άστεγο της γωνίας, σε εκείνον που σε πλήγωσε ή στην πεθερά σου; Άραγε πόσες καλημέρες δεν είπαμε χαμένοι στην απρόσωπη καθημερινότητά μας; Πόσους ανθρώπους προσπεράσαμε, πόση μοναξιά, αγένεια κι απαξίωση αναθρέψαμε; Και τι θα γινόταν αν, κάποια μέρα, συνασπίζονταν όλοι οι υπέρμαχοί της; Αν διεκδικούσαν το δικαίωμα στο να λέμε και να ακούμε την καλημέρα; Μήπως τότε η ζωή μας θα γινόταν πιο ουσιαστική; Μήπως, τελικά αυτή είναι η αλλαγή που χρειάζεται η αποξενωμένη κοινωνία που χτίσαμε; Νάναι άραγε τόσο απλό; 8 φωτεινά γράμμα...

Ο καλύτερος τρόπος για να ερμηνεύσεις ένα όνειρο είναι να το βρεις μπροστά σου. Ο συγγραφέας με την αφορμή ενός ονείρου θυμάται την ιστορία της Μαργαρίτας και την επισκέπτεται σε έναν χώρο ετεροτοπίας, σε έναν χώρο του "άλλου" που ξεφεύγει από το κανονικό, έναν χώρο απόκλισης μέσα στην πόλη. Οι άνθρωποι εδώ βρίσκονται σε ρήξη με τον παραδοσιακό τους χρόνο. Η μνήμη διαδέχεται την προσπάθεια να ξεχάσεις, οι λέξεις σταματούν στον εαυτό τους. Οι δύο πρωταγωνιστές συναντιούνται στη μεθόριο της γλώσσας ανταλλάσσοντας ρόλους. Θα καταφέρει άραγε η γραφή να ανταποδώσει την ε...

Το έργο αυτό, με αφορμή μια περιήγηση στο Μουσείο της Ακρόπολης, αφηγείται το συναρπαστικό ταξίδι μιας παρέας και συνάμα αποτελεί ένα εκπαιδευτικό οδοιπορικό στον γοητευτικό Κόσμο της Γνώσης, της Παιδείας και της Φιλοσοφίας. Αυτή η συναισθηματικά φορτισμένη περιήγηση στο πιο σημαντικό μουσείο του κόσμου, γεμάτη από εικόνες, παραστάσεις, μηνύματα, γνώση και ερωτηματικά, πυροδοτεί μια ακατάσχετη επιθυμία γνωριμίας και μελέτης του ιστορικού, κοινωνικού, πολιτιστικού και παιδαγωγικού πλαισίου του Ελληνικού Πολιτισμού. Με καθαρά εικονοπλαστική προσέγγιση ξεδιπλώνεται μπροσ...

Σ' αυτές τις συναντήσεις πέφταμε όλοι με καρδιά σ' αυτή τη μάχη για δημιουργική έκφραση. Δινόταν κάθε φορά ένα θέμα κι άλλος σε πεζό λόγο άλλος σε έμμετρο, συνέθετε το κείμενό του. Το διαβάζαμε όλοι μπροστά σε όλους, για να δοθεί το μπράβο, ή το ξανά, ή κάποιες επί μέρους παρατηρήσεις, που θα ωφελούσαν. Τα διαβάζω τώρα ξανά και θυμάμαι με λεπτομέρειες την κάθε συνάντηση και τα πρόσωπα των συμμετεχόντων ένα ένα. Η χρονική απόσταση της δεύτερης ματιάς πάνω στα γραπτά είναι πάντα για καλό. Και για τους διδάσκοντες και για τους διδασκόμενους. Μερικά γραπτά είναι όπως την...

Η μέθοδος της μπουρμπουλήθρας είναι ένα ποιητικό πεζό που γράφτηκε παράλληλα με την εξέλιξη της πανδημίας και συνδέει την Ιστορία και τις ιστορίες της, τα οικιακά φαντάσματα και τους απόηχους της παιδικής ηλικίας, τον τραχύ ρεαλισμό της υγειο-νομικής κρίσης με το φανταστικό και το ονειρικό στοιχείο. Ένα λούνα παρκ επάλληλων ιστοριών που ξεκινούν από ένα σπίτι της Αθήνας υπό συν­θήκες αναγκαστικού εγκλεισμού και εξακτινίζονται στο ακινητοποιημένο παρελθόν και στο ρευστό μέλλον. Ένα παιχνίδι με μαγικές εικόνες, μισοτε­λειωμένα παζλ, ζογκλέρ, καθρέφτες, ατίθασα αι­λουροειδή κα...

Υπομένουν μια μοίρα που δεν είναι αντάξιά τους. Δυσανασχετούν για τις ζωές που τους ορίζουν. Θυσιάζονται κάτω από τις σκιές της κοινωνίας, των ανδρών τους, των πατεράδων τους, των παιδιών τους. Αγαπούν, αγωνίζονται, επαναστατούν, για να ζήσουν τις δικές τους επιλογές. Παλεύουν να βρουν ισορροπίες, σμιλεύοντας τον εαυτό τους. Δίνουν το "παρών" και ρίχνουν φως στη δική τους εκδοχή για την ιστορία της ζωής τους.

Ποιες είναι οι συμβουλευτικές "συνταγές μαγειρικής" για ένα εξελιγμένο πνεύμα δικαιοσύνης και ανθρωπισμού που προτείνει η συγγραφέας στους "μάγειρες" της πολιτικής εξουσίας και τι συνιστά στους πολιτικοπληττόμενους πολίτες μεταξύ αστείου και σοβαρού; Ποιο είναι το σκεπτικό της αναζήτησής της για τον δρόμο του χωρισμού των προδομένων, απατημένων και χωρισμένων γυναικών που οδηγεί στην απελευθέρωση και στην εσωτερική τους αναζήτηση; Πώς πρέπει και γιατί ένας λογοτέχνης να στρέφει την προσοχή του στην αλήθεια και στην πίστη για μια "αναπνεύσιμη" ανθρωπότητα; Μπορεί έν...

Το καΐκι μικρό και ευρύχωρο. Μια αίσθηση πειθαρχημένης ελευθερίας ξεκινάει από τα πόδια, διαπερνάει όλο το σώμα, και καταλήγει στα χέρια, και πιο πέρα η θάλασσα λευκή, μπλε, μαύρη, γαλάζια. Καβομαλιάς, Μάιος 2020 Τον αντάμωσα τυχαία ένα απόγευμα. Πάνω από δεκαπέντε μέρες είχαν περάσει από τότε που τον είχα δει τελευταία φορά. Τα ρούχα του ήταν βρόμικα και μύριζαν ψαρίλα. - Τί έπαθες, πού χάθηκες ; - Δουλεύω σε καΐκι. Ψάχνω για πλήρωμα. Θες να ’ρθείς; Έμεινα άφωνος. - Δε θα κάνεις βαριές δουλειές. Μόνο τιμόνι, βάρδια το βράδυ και κανένα μαγείρεμα. Είσαι; Φα...

Πωλείται Φίλος Ζωής Βγάζω τον καημό σε πλειστηριασμό. Τον πουλώ όσο όσο. Αν τον θες, κοίτα να τον φροντίζεις. Πίνει νερό που στάζει απ’τις μορφές. Αλατισμένο. Στους μηρούς του έχει πέτρες, στο πέλμα του δέντρο που ριζώνει και στο λαιμό μαύρη κορδέλα. (Να του κεντήσεις μια μεταξωτή να σε συμπαθήσει.) Γράφει και ποιήματα. Σενάρια ηδονικά για την καταστροφή σου, κείμενα κάθε λογής. Εκτός από παραμύθια. Ώρες-ώρες στρέφεται στο Θεό. Προσεύχεται χωρίς να πιστεύει. Κάνει για λίγο πως ελπίζει, μα τελικά γυρνά στους δαίμονές του. Λέει πως θέλει αγάπη, κι άλλα ψέματα, πολλά, κάποι...

Στο βιβλίο "Η επιστροφή: Παρίσι-Πάρος", ξετυλίγονται καταστάσεις, συμπεριφορές, αισθήματα, λόγια και σιωπές στην Ελλάδα, από το 1965 της τότε εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης, μέχρι το 2011 χρονιά, που άρχιζε η οικονομική κρίση. Ένα σωρό άνθρωποι βιώνουν σχέσεις, απώλειες, αναχωρήσεις κι επιστροφές, με σκηνικά στην Αθήνα, Πειραιά, Πάρο, Σύρο, Βενετία, Μπολώνια, Παρίσι. Φοιτητές, καθηγητές, ναυτικοί, εργάτες, αθηναίοι διανοούμενοι, μεσοαστοί και μικροαριστοκράτες της επαρχίας ερωτεύονται, τραγουδούν, σμίγουν, χωρίζουν, κάποιοι πεθαίνουν, έχοντας μετάσχει στην υπέροχη περιπέ...

Η ΔΥΣΚΟΛΙΑ ΝΑ ΤΗ ΒΛΕΠΕΙΣ ΟΛΗ Είναι οι γιρλάντες από φώτα, που απλώνονται από τη μια άκρη της στην άλλη. Όπου κι αν σταθείς, δεν μπορείς να τη δεις όλη. Είναι οι χερσόνησοι, οι κάβοι που σ’ εμποδίζουν να βλέπεις. Είναι η δυσκολία που σε κάνει να φαντάζεσαι πως η άλλη μισή είναι πιο γοητευτική.