Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

[...] Στον τόμο αυτόν ο συγγραφέας προτάσσει έναν πρόλογο (σελ. 9-13). Από αυτόν παραθέτω ένα απόσπασμα, που αποτέλεσε την αφόρμηση για τη σύνθεση του τόμου που κρατάτε στα χέρια σας. Καταθέτοντας ο Γιώργος Ζωγραφίδης τους προβληματισμούς του και την ιστορία της προσπάθειας του να μας παρουσιάσει μια εμπεριστατωμένη εικόνα της επικούρειας φιλοσοφίας λέει στο απόσπασμα αυτό: "Η ηθική του Επίκουρου είναι ανοιχτή όπως πάντα σε παραναγνώσεις. Αν τη διαβάσουμε ανεξάρτητα από τη φυσική του, δε χάνουμε μόνο την κατανόηση του συνόλου της φιλοσοφίας του, δεν προδίδουμε απλώς τη δική...

Από το μυθιστόρημα "Ο Χρυσός Γάιδαρος" ή "Οι Μεταμορφώσεις" που έγραψε ο Απουλήιος τον Β΄ αιώνα, η Ζωή Βαλάση απομόνωσε το ωραίο παραμύθι του "Έρωτα και της Ψυχής" που περιέχεται σχεδόν αυτόνομο στην περιπετειώδη λατινική διήγηση. Είναι ένα παραμύθι αγάπης και αγώνα, με ζήλιες, δοκιμασίες, απολαύσεις και απαγορεύσεις, αδικίες και τιμωρίες, προπάντων με άθλους που οδηγούν την ηρωίδα στην ευτυχία. Είναι ένα παραμύθι έκπληξη. Τόσο παλιό αλλά και τόσο ζωντανό μέσα σ' όλα τα παραμύθια που ξέρουμε -μήτρα των περισσότερων μοτίβων που συναντάμε στις παραμυθικές αφηγήσεις. Η α...

Εδώ και δύο χιλιάδες χρόνια η "Ερωτική τέχνη" ("Ars Amatoria" του Οβιδίου (43 π.Χ. - 17 μ.Χ.) αποτελεί ένα από τα ευπώλητα της κλασικής λατινικής λογοτεχνίας. Το έμμετρο αυτό εγχειρίδιο περιλαμβάνει τρία βιβλία ερωτικής κατήχησης. Αυτή είναι η πρώτη έμμετρη και χωρίς ενάρετες περικοπές απόδοση της "Ερωτικής τέχνης" στα ελληνικά. Προσφέρεται μαζί με ένα δοκίμιο όπου περιγράφονται περιεκτικά τα κοινωνικά και λογοτεχνικά συμφραζόμενα του οβιδιακού αυτού έργου και ανασκοπούνται ορισμένες από τις αντιλήψεις που καθορίζουν τη σεξουαλικότητα (με την έννοια του Μισέλ Φουκό) όχι μόν...

Σε αντίθεση με τους πολέμους ή τις αυτοκρατορίες, ο έρωτας δεν αφήνει ίχνη για τον αρχαιολόγο: Τα γραπτά φιλιά είναι το μόνο που μένει από τη σύντομη, φλογερή αλχημεία του ανθρώπινου πάθους. Ο Έζρα Πάουντ κάποτε περιέγραψε τις μεταφράσεις των αρχαίων συγγραφέων ως «προσφορά αίματος στα φαντάσματα». Αυτό το συγκλονιστικά όμορφο βιβλίο δίνει μια ζεστή πνοή ζωής στα ποιήματα και στις επιστολές και των μεγάλων αλλά και των αγνώστων, χαμένων εραστώντης αρχαίας Μεσογείου. Τα λόγια που ειπώθηκαν πριν από δυο χιλιάδες χρόνια είναι τόσο δροσερά, παθιασμένα και καμιά φορά αυθάδη, όσο...

"Αν οι μεγάλες αλλαγές αναγνωρίζονται κατ' αρχήν από τις λέξεις, τότε είναι επιτακτικό να δημιουργηθεί ένα νέο λεξικό -ακριβές και όχι απατηλό- για να κατονομαστεί αυτό το τόσο σφαιρικό, κι όμως τόσο κατακερματισμένο, παρόν, το τόσο ξένο κι όμως τόσο παρεμβατικό." (Ivano Dionigi) Ο λόγος που, από αμυντικό και επιθετικό όπλο, υποβιβάζεται σε "εμπόρευμα" (Del Giudice)· ο λόγος που μετασχηματίζεται σε μέσον "κατάχρησης", όπως δείχνουν οι τραγικές πρόσφατες υπερβολές (Eco)· ο λόγος του ανθρώπου που αντιπαρατίθεται στον Θείο Λόγο και γίνεται "διαβολικός", φορέας μίσους και δι...

Ο μεγάλος Ρωμαίος συγγραφέας Λεύκιος Ανναίος Σενέκας ήταν χορτοφάγος και ασχολείτο τόσο επίμονα με την εξασφάλιση μακροζωίας ώστε οι μελετητές του τον χαρακτήρισαν νευρωσικό. Η ζωή όμως στάθηκε πολύ ειρωνική μαζί του αφού καταδικάστηκε από τον αυτοκράτορα και μαθητή του, τον Νέρωνα, να κόψει τις φλέβες του και να αυτοκτονήσει. Στο έργο αυτό καταγράφονται οι απόψεις του συγγραφέα για το πώς πρέπει να ζει κανείς ώστε να εξασφαλίσει μια ζωή χωρίς στενοχώριες και πόνους. Ήταν ό,τι τον απασχολούσε νυχθημερόν. Η ζωή μας είναι μικρή, άρα ο χρόνος που περνά πολύτιμος. Ας τον διαθ...

Τα έργα αυτά είναι οι μόνες σωζόμενες μυθιστορίες από όσες γράφτηκαν στη Ρώμη πρίν από το 200 μ.Χ. και ανήκουν στο είδος της ευτράπελης μυθοπλασίας στην οποία οι δύο συγγραφείς εισήγαγαν σημαντικές καινοτομίες. Η μελέτη αναλύει κριτικά τα δύο έργα καθώς και την επίδραση τους στη μεταγενέστερη λογοτεχνική παραγωγή της Ευρώπης.

Διαχρονική σοφία σχετικά με τη διαχείριση του θυμού στην προσωπική ζωή και στον πολιτικό βίο από τον Ρωμαίο στωικό φιλόσοφο και πολιτικό άνδρα Σενέκα. Στην πραγματεία του με τίτλο "Περί Θυμού" (De Ira), ο Ρωμαίος στωικός στοχαστής Σενέκας (περ. 4 π.Χ.-65 μ.Χ.) ισχυρίζεται ότι ο θυμός είναι το πιο ολέθριο πάθος: "Καμία μάστιγα δεν έχει προκαλέσει μεγαλύτερο κακό στην ανθρωπότητα". Η έξοχη μετάφραση επιλεγμένων αποσπασμάτων από το έργο "Περί Θυμού" σε συνδυασμό με τη διαφωτιστική εισαγωγή προσφέρουν στον αναγνώστη έναν διαχρονικό οδηγό για την αποφυγή και τη διαχείριση...

Ο Λέανδρος, ένας νεαρός από την Άβυδο, κάθε βράδυ διασχίζει κολυμπώντας τον Ελλήσποντο, για να συναντήσει την αγαπημένη του Ηρώ, που ζει στη Σηστό, στην απέναντι θρακική ακτή. Ένα λυχνάρι, που κρατά αναμμένο η αγαπημένη του, τον βοηθάει στον προσανατολισμό του μέσα στο σκοτάδι. Οι δύο νέοι περνούν τη νύχτα μέσα στο ερωτικό πάθος και, μόλις ξημερώνει, ο Λέανδρος επιστρέφει στην πατρίδα του. Μια μοιραία νύχτα με σφοδρή κακοκαιρία ο λύχνος σβήνει και ο Λέανδρος πνίγεται στη φουρτουνιασμένη θάλασσα. Το κύμα οδηγεί το άψυχο σώμα του στην ακτή της Σηστού, η Ηρώ το βρίσκει το επόμ...

Το δεύτερο έργο στη σειρά "Λόγος Ελληνικός" των εκδόσεων "Αλήθεια" έχει τίτλο "Κάτωνος Γνώμαι Παραινετικαί Δίστιχοι". Πρόκειται για μία συλλογή έμμετρων γνωμών που έχουν συντεθεί σε δακτυλικό εξάμετρο και που εντάσσονται στην αρχαία γνωμολογική παράδοση του Θέογνι και του Φωκυλίδη αλλά που προσλαμβάνουν και αρκετά στοιχεία χριστιανικής ηθικής. Το έργο πρέπει να ανήκει στα τελευταία χρόνια του 3ου ή στα πρώτα χρόνια του 4ου αιώνα. Ο Κάτων στον οποίο αποδίδεται, είναι μάλλον ο Κάτων ο Ιτικηνός, παρά ο Κάτων ο Τιμητής. Το έργο είχε τεράστια απήχηση κατά τον Μεσαίωνα...

Τέσσερις εμβληματικές γυναικείες μορφές της ελληνικής μυθολογίας γράφουν ισάριθμες επιστολές στους αγαπημένους τους, οι οποίοι είτε βρίσκονται μακριά είτε τις έχουν εγκαταλείψει: η Πηνελόπη στον Οδυσσέα, η Βρισηίδα στον Αχιλλέα, η Αριάδνη στον Θησέα και η Μήδεια στον Ιάσονα. Οι επιστολές δεν θα φτάσουν ποτέ στους παραλήπτες τους, όμως αυτό δεν έχει καμία σημασία. Καταγράφουν την επιθυμία και το ερωτικό πάθος, την αφοσίωση και τον φόβο, το κόστος και τις παγίδες του έρωτα, θίγουν κοινωνικά και πολιτικά θέματα και τελικά είναι η μάχη της καθεμιάς να πάρει τη μοίρα στα χέρια...

Παλατινή Ανθολογία, Όμηρος, Στησίχορος, Ανακρέων, Αισχύλος, Ευριπίδης, Λουκιανός, Ηράκλειτος, Πλάτων, Μάρκος Αυρήλιος. Η έκδοση περιλαμβάνει τα αρχαία κείμενα και την μεταγραφή τους στα νέα ελληνικά από τον Γιώργο Σεφέρη.

Η τύχη ευδόκησε να διαφυλάξει και να κληροδοτήσει στην αιωνιότητα τις "Μεταμορφώσεις" του Οβιδίου, όταν ο ποιητής, μέσα στην απελπισία και την οργή του για την επικείμενη εξορία του στις εσχατιές της Αυτοκρατορίας (στους Τόμους), έριξε τα χειρόγραφα του έργου του στη φωτιά. Το κείμενο, ωστόσο, είχε ήδη κυκλοφορήσει σε αντίτυπα ανάμεσα στους γνωστούς και στους φίλους του. Από το μακροσκελές αυτό, επικό ως προς την έκταση, αλλά αλεξανδρινό ως προς την τεχνοτροπία ποίημα, από αυτό το μυθολογικό πανόραμα, στο οποίο είναι συμπιλημένες και αριστοτεχνικά συνδεδεμένες 250 μυθικές ι...

Πρόκειται για την πέμπτη από τις Τουσκουλανές διατριβές, μια σειρά από φιλοσοφικές συζητήσεις που λαμβάνουν χώρα στην έπαυλη του φιλοσόφου στο Τούσκουλο, και οι οποίες γράφτηκαν υπό την επήρεια του πένθους, καθώς πέντε μήνες νωρίτερα ο Κικέρων είχε χάσει την αγαπημένη του κόρη Τυλλία. "Του έφεραν στεφάνια και μυρωδικά. Έκαψαν λιβάνια και φόρτωσαν τα τραπέζια με τα πιο διαλεχτά εδέσματα. Ο Δαμοκλής θεωρούσε τον εαυτό του τυχερό. Εν μέσω όλης αυτής της επίδειξης, ο Διονύσιος διέταξε να δέσουν ένα αστραφτερό σπαθί με μια αλογότριχα και να το κατεβάσουν από την οροφή έτσι ώστ...

Το βιβλίο αυτό αποτελεί την πρώτη σχολιασμένη έκδοση στα ελληνικά των επιστολών 20 - 21 των Ηρωίδων του Οβιδίου, της αλληλογραφίας δηλαδή του Ακοντίου και της Κυδίππης. Περιλαμβάνει εκτενή Εισαγωγή για το βίο και το έργο του Οβιδίου, για τις Ηρωίδες γενικότερα και τις συγκεκριμένες επιστολές ειδικότερα, λατινικό κείμενο των επιστολών αυτών με κριτικό υπόμνημα και ελληνική μετάφραση σε αντικριστές σελίδες, καθώς και λεπτομερή σχόλια που καλύπτουν ευρύτατο φάσμα θεμάτων (πηγές, πρότυπα, διακειμενικότητα, μυθολογία, χιούμορ, ύφος, γλώσσα, μέτρο κ.τ.λ.). Το βιβλίο ολοκληρώνεται...