Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

"Μου φαίνεται κάπως παράξενο που οι "Επιφυλλίδες" αυτές έγιναν βιβλίο: δεν τις είχα σκεφτεί συγκεντρωμένες. Τα πράγματα όμως έχουν τη δική τους μοίρα, κάνουν τον δρόμο τους και εμφανίζονται όπως αυτά το θέλουν εκεί που δεν τα περιμένεις. [...] " Στο βιβλίο βρίσκονται συγγραφείς -κυρίως φιλόσοφοι- που αγαπώ και που με βοηθούν να περάσω καλά τη μέρα μου, τώρα που, πολλοί,τους οποίους δεν αγαπώ, φροντίζουν να την καταστρέψουν με μια ανεξήγητη μανία, λες και τους έχω κάνει το μεγαλύτερο κακό. Ποτέ δεν ξέρεις πώς να σταθείς απέναντί τους. Άλλοτε νομίζεις ότι μπορείς να τους π...

Ο Καρλ Πόππερ συγκαταλέγεται στους δημιουργικότερους στοχαστές του 20ού αιώνα, καθώς υπήρξε ένας από τους φιλοσόφους που άσκησαν σημαντική επίδραση στη σύγχρονη εποχή. Στο παρόν βιβλίο, που ολοκλήρωσε το Σεπτέμβριο του 1994, λίγο πριν από το θάνατό του, προσεγγίζει τα θέματα που κυριαρχούν στο έργο ολόκληρης της ζωής του: Ζητήματα σχετικά με τη γνώση, το ρόλο και τους περιορισμούς της επιστήμης, το πρόβλημα σώματος-ψυχής, την ειρήνη, την ελευθερία, το νόημα της Ιστορίας, την ευθύνη των διανοουμένων, τη δημοκρατία, την ανοιχτή κοινωνία και τους εχθρούς της. Για μια ακόμη φο...

Η πρωτογενής προσπάθεια προσέγγισης πολιτικών ζητημάτων, δίχως την πολυτέλεια μιας στοιχειώδους έστω βιβλιογραφίας, αποτελεί ένα εξωφρενικό κατόρθωμα, το οποίο, στις μέρες μας -της υπερπληροφόρησης- είναι εξαιρετικά δύσκολο να εκτιμηθεί στην ευρύτητα του μεγέθους του. Ο Αριστοτέλης, το πιο ανήσυχο πνεύμα του αρχαίου ελληνικού κόσμου, ένας πραγματικός πανεπιστήμονας, με τα "Πολιτικά" του επέδρασε διαχρονικά στις επόμενες γενιές της πολιτικής σκέψης. [...] Περιέχονται τα κείμενα: Από το Πρώτο Βιβλίο: - "Περί πόλεως" - "Περί οικιακής οικονομίας" - "Περί δούλων" - "Πε...

Το Ίδρυμα της Βουλής για τον Κοινοβουλευτισμό και τη Δημοκρατία εγκαινιάζει με αυτό το βιβλίο μια σειρά μεταφράσεων σημαντικών κειμένων με θέματα που αφορούν στη δημοκρατία. Στο βιβλίο αυτό του Julian Nida - Rumelin, διακεκριμένου καθηγητή της φιλοσοφίας και της πολιτικής θεωρίας στο Πανεπιστήμιο του Μονάχου και τέως υπουργού Πολιτισμού της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας, αναλύεται η διαλεκτική σχέση δημοκρατίας και αλήθειας. Στις σελίδες του βιβλίου κυριαρχεί ως κεντρικό θέμα η θεωρητικά αυτονόητη, αλλά στην πράξη συχνά δυσεφάρμοστη, αρχή της αλήθειας ως βασικο...

Η παρούσα μελέτη χαρακτηρίζεται από μια ιδιαιτερότητα σε σχέση με το μεγαλύτερο μέρος της ερευνητικής παραγωγής που αφορά το έργο του Burke. Ο συγγραφέας του επιλέγει να μην ασχοληθεί με το αντεπαναστατικό έργο του Burke και τους "Στοχασμούς για την Επανάσταση στη Γαλλία", αλλά να επικεντρώσει την ανάλυσή του αποκλειστικά σε ό,τι περιγράφεται ως το πρώιμο έργο του -στο οποίο περιλαμβάνονται στο αισθητικό και το ανολοκλήρωτο ιστορικό του έργο. Αυτή η επιλογή μας επιτρέπει να κατανοήσουμε καλύτερα την πιο ώριμη σκέψη του Burke. Αναδεικνύει επίσης παραγνωρισμένες πτυχές του έρ...

Η ομιλία τns Janet Coleman αντιπροσωπεύει έναν ακόμη αναβαθμό στη δεύτερη δεκαετία τns ετήσιαs διάλεξης Κ. Θ. Δημαρά. Μετά τη Benedetta Craveri, με την ομιλία τns οποίαs ανοίξαμε τη δεύτερη δεκαετία στην ιστορία τns διάλεξης Κ. Θ. Δημαρά, το βήμα του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών φιλοξένησε την καθηγήτρια του Πανεπιστημίου του Λονδίνου, Janet Coleman, διακεκριμένη Μεσαιωνολόγο, που συγκαταλέγεται μεταξύ των κορυφαίων ιστορικών τns πολιτικήs σκέψης τns εποχήs μαs. Το στοιχείο εκείνο που χαρακτηρίζει το έργο τns Janet Coleman είναι ο διάλογοs Αρχαίων και Νεοτέρων. Πρόκειται για έ...

Ο παρών τόμος έρχεται ως θεωρητικό και εμπειρικό επιστέγασμα της μονογραφίας μας για το δυτικό και ιδίως το νεοτερικό ελευθεριακό φαινόμενο (βλ. Σπύρος Μακρής, "Φιλελευθερισμός. Φιλοσοφικές απαρχές και σύγχρονες τάσεις. Από τον Αριστοτέλη στον John Rawls", Αθήνα: Ι. Σιδέρης & Ινστιτούτο Δημοκρατίας Κωνσταντίνος Καραμανλής, 2007), επιχειρώντας να θέσει πλέον το φιλελεύθερο επιχείρημα υπό το φως της περιπτωσιολογικής μελέτης, εξετάζοντας μία σειρά από πολύ σημαντικά και ειδικά ζητήματα της φιλελεύθερης κουλτούρας, αλλά και της μεγάλης επίδρασης που άσκησε σε συναφείς και μη σ...

[...] Αυτονόητο είναι ότι τα κείμενα που ακολουθούν δεν εξαντλούν αυτό που θα μπορούσε να ονομαστεί πολιτικό σύμπαν του Νίτσε. Το πρώτο επιχειρεί να δει την εξελικτική πορεία του Νίτσε από τα πρώτα ως τα τελευταία έργα του και συγχρόνως να τον τοποθετήσει σε σχέση με τα φιλοσοφικά και ιδεολογικά ρεύματα της εποχής του. Το δεύτερο είναι μια εξαιρετική ανάλυση της κριτικής που άσκησε ο Νίτσε στο φιλελεύθερο-δημοκρατικό κράτος, με παράλληλη και ισόβαθμη αναφορά στην αντίστοιχη κριτική μιας άλλης μεγαλοφυίας του 19ου αιώνα, του Καρλ Μαρξ. Στα δύο κείμενα που ακολουθούν εξετάζετ...

Τι είναι ένα υποκείμενο; Ποια είναι τα αδιέξοδα που συναντούν τα υποκείμενα στις διαπροσωπικές τους σχέσεις και στην κοινωνία γενικότερα; Τι επιπτώσεις έχουν στα υποκείμενα οι διάφορες μορφές που πήρε και παίρνει η νεωτερικότητα; Ο προβληματισμός όλων των κειμένων του βιβλίου συγκλίνει στην ανάγκη να απαντηθεί το ερώτημα: υπάρχει δυνατότητα αυτονομίας του ατόμου; Ποιες είναι οι αληθινές και ποιες οι ψευδείς μορφές της; Στον 20ό αιώνα ο υπαρξιακός διχασμός του ατόμου και η ψυχανάλυση συνόδευσαν την αναζήτηση ενός συλλογικού στόχου της ιστορίας. Παράλληλα, η διαδικασία της εκ...

Ένα φάντασμα πλανάται μέσα στο μετανεωτερικό λυκόφως της ιστορίας: η απόσυρση του πολιτικού. Αναμφίβολα, το σκοτεινό άστρο της διαχείρισης μεσουρανεί στο στερέωμα των παγκοσμιοποιημένων αγορών, ενώ η κοινωνική πραγματικότητα μεταγγίζεται στους καθοδικούς σωλήνες ως τηλεοπτικό σόου. Απορρίπτοντας αυτήν τη φασματογραφική διάγνωση, ο Alain Badiou προτείνει την αποδέσμευση της πολιτικής από την υπερβατική εγγύηση της Ιστορίας και την κοινωνιολογική ουσιοποίηση των τάξεων. Με μια ριζοσπαστική θεωρητική χειρονομία, αποσπά την τοπική της πολιτικής από την προ-κατειλημμένη πραγμ...

Όλες οι πετυχημένες επαναστάσεις του παρελθόντος ήταν επαναστάσεις περιορισμένου χαρακτήρα, τάξεων της μειοψηφίας που επιδίωκαν να διεκδικήσουν τα ειδικά τους συμφέροντα πάνω σ' αυτά της κοινωνίας ως σύνολο. Οι μεγάλες αστικές επαναστάσεις των νεώτερων χρόνων πρόσφεραν μια ιδεολογία σαρωτικής πολιτικής ανασύνταξης, αλλά στην πραγματικότητα, απλώς πιστοποίησαν την κοινωνική κυριαρχία της αστικής τάξης, δίνοντας τυπική πολιτική έκφραση στην οικονομική επικράτηση του κεφαλαίου. Οι υψηλές έννοιες του "έθνους", του "ελεύθερου πολίτη", της "ισότητος προ του νόμου", έκρυψαν την ωμ...

Οι προτάσεις για την πραγμάτωση των πολιτικών αξιών που κείνται στην περιοχή του αγνώστου, του λογικώς αδυνάτου, προϋποθέτουν την οδυνηρή δέσμευση του υποκειμένου στην περιοχή αυτήν. Η ίδια δέσμευση στερείται τιμών αλήθειας και ψεύδους. Οι προτάσεις ωστόσο που πραγματεύονται τη διαχείριση των αξιών αυτών υπόκεινται σε αυστηρή επιστημονική κριτική. Το ανωτέρω επιστημολογικό πρίσμα πραγμάτωσης των αξιών φωτίζει τον ευρύτερο κοινωνικό χώρο της εκπαίδευσης και καθιστά λιγότερο ανέφικτη τη συνύπαρξη των κοινωνικών ταυτοτήτων στον καθημέραν εκπαιδευτικό βίο. Ο λόγος της πολυφωνία...

Μετά από 500 περίπου χρόνια, ο Μακιαβέλι εξακολουθεί, όχι μόνο να είναι επίκαιρος, αλλά και να μας δείχνει ενδεχομένως, τον πιο ασφαλή δρόμο επιτυχίας, στην πολιτική, στην επαγγελματική μας εξέλιξη και γενικά στη ζωή. Με απλά λόγια μας λέει πως η προσωπική μας επιτυχία δεν αξιολογείται με κριτήριο "το καλό ή το κακό αλλά το αποτελεσματικό ή αναποτελεσματικό μέσο". Στην πορεία της ζωής του καθενός μας, το αποτέλεσμα είναι αυτό που θα κρίνει αν πετύχαμε ή αποτύχαμε. Το βιβλίο αυτό παραθέτει και αναλύει τις συμβουλές για επιτυχία, ενός από τους πιο ειλικρινείς και πραγμα...

Οι συγγραφείς προσεγγίζουν πολιτισμικές πρακτικές και ψυχικές δραστηριότητες που ορίζουν το υποκείμενο σε συνθήκες νεωτερικότητας, με επίκεντρο τα άγχη και τις ελπίδες του. Η ψυχανάλυση, η παιδαγωγική, η υπαρξιακή φιλοσοφία οδηγούν στον εντοπισμό των τόπων της ιδεολογικής απώθησης, της απάρνη-σης και της απόρριψης. Η κριτική θεωρία του πολιτισμού, η αισθητική κριτική και η πολιτική φιλοσοφία αναδεικνύουν μια υποκειμενικότητα που συνδέεται με εκείνη της ψυχαναλυτικής και υπαρξιακής εμπειρίας.

Το βιβλίο αυτό παρουσιάζει με τρόπο ευσύνοπτο και κριτικό την εξέλιξη της μετασωκρατικής πολιτικής φιλοσοφίας στην Ευρωπαϊκή Ήπειρο, μελετώντας σημαντικές πτυχές της ζωής και του έργου μιας σειράς στοχαστών, η οποία εκτείνεται ιστορικά από την αρχαιότητα ως τη Βιομηχανική Επανάσταση: Πλάτωνας, Αριστοτέλης, Κικέρωνας, Αυγουστίνος, Θωμάς Ακινάτης, Machiavelli, Hobbes, Locke, Rousseau, Mill, Marx. Το βιβλίο ανατρέχει σχεδόν αποκλειστικά στα πρωτότυπα έργα των υπό εξέταση στοχαστών, εντάσσοντάς τα στο ιστορικό και πολιτιστικό πλαίσιο της εποχής τους. Αντί να διαπιστώνει τον αέν...

Πώς θα έπρεπε να συμβιώνουμε στην κοινωνία; Ποια η χρησιμότητα της διακυβέρνησης; Ποια η έννοια της κοινωνικής δικαιοσύνης; Η πολιτική φιλοσοφία θέτει ερωτήματα -και επιχειρεί να τα απαντήσει- σχετικά με τη φύση και το σκοπό της διακυβέρνησης. Ο David Miller καταδεικνύει την πρακτική σημασία της πολιτικής φιλοσοφίας και διερευνά ορισμένα σχετικά ζητήματα. Διερωτάται περί των λόγων για τους οποίους η δημοκρατία είναι η καλύτερη μορφή διακυβέρνηση, καθώς και περί των πλευρών της ανθρώπινης ζωής. Επίσης, εξετάζει τις νέες προκλήσεις που αναδύονται από το φεμινισμό, την πολυπολ...

Ο πραγματικός κόσμος του καθημερινού λόγου είναι ο κόσμος της πάλης για την ύπαρξη. Βέβαια, είναι ένας κόσμος εντελώς συγκεχυμένος, θολός και σκοτεινός που οπωσδήποτε χρειάζεται περισσότερη καθαρότητα. Μπορούμε μάλιστα να πούμε ότι το ξελαμπικάρισμά του μπορεί να έχει και θεραπευτικό αποτέλεσμα [...]. Η φιλοσοφία θα πραγματοποιήσει αυτό το σκοπό, όταν απελευθερώσει τη σκέψη απ' το κατεστημένο του λόγου και της συμπεριφοράς, όταν δείξει καθαρά τον αρνητικό χαρακτήρα του "κατεστημένου", όταν προβάλει τις δικές της προοπτικές. Βέβαια, η φιλοσοφία δεν μπορεί ν' αντιταχθεί ή να...

Ο Γκύντερ Άντερς απευθύνει δύο ανοιχτές επιστολές στον Κλάους Άιχμαν, γιο του αρχιδήμιου του Άουσβιτς Άντολφ Άιχμαν, την πρώτη το 1964, στον άμεσο απόηχο της δίκης της Ιερουσαλήμ (1961) και της καταδίκης σε θάνατο του πατέρα του, και τη δεύτερη είκοσι τέσσερα χρόνια αργότερα, το 1988. Το περιεχόμενο των επιστολών δεν είναι παραμυθητικό αλλά ηθικό και πολιτικό. Τι κάνει ένας γιος στον οποίο έλαχε η ασήκωτη δυστυχία να έχει πατέρα τον Άντολφ Άιχμαν; Με ποια έννοια είμαστε όλοι παιδιά του Άιχμαν; Τι κατέστησε δυνατή τη θηριωδία του Άουσβιτς; Τι είναι αυτό που καθιστά διαρκώς δ...