Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

"Με λένε Ίκαρο Λαμπρίδη και μένω στο Παγκράτι στην οδό Δικαιάρχου με την οικογένειά μου. Η οικογένειά μου είναι η θεία μου, η Ελένη-Ιοκάστη Καποδίστρια, το Αγόρι κι εγώ. Είμαι δέκα χρονών. Την ιστορία της οικογένειάς μου τη μαθαίνω κάθε Πέμπτη, όταν έρχονται οι φίλες της Ελένης-Ιοκάστης να παίξουν μπιρίμπα. Κάθονται στο καθιστικό γύρω από ένα στρογγυλό τραπέζι και παίζουν μιλώντας ασταμάτητα. Ακούω τη θεία μου να λέει στις φίλες της: «Από πού βρέθηκαν αυτά τα ξανθά μαλλιά; Κανείς στο σόι μας δεν είχε. Θαρρείς κι αυτό το παιδί ήρθε από το πουθενά». Ώρες ώρες το πιστεύω κι εγ...

"Με λένε Ίκαρο Λαμπρίδη και μένω στο Παγκράτι στην οδό Δικαιάρχου με την οικογένειά μου. Η οικογένειά μου είναι η θεία μου, η Ελένη-Ιοκάστη Καποδίστρια, το Αγόρι κι εγώ. Είμαι δέκα χρονών. Την ιστορία της οικογένειάς μου τη μαθαίνω κάθε Πέμπτη, όταν έρχονται οι φίλες της Ελένης-Ιοκάστης να παίξουν μπιρίμπα. Κάθονται στο καθιστικό γύρω από ένα στρογγυλό τραπέζι και παίζουν μιλώντας ασταμάτητα. Ακούω τη θεία μου να λέει στις φίλες της: «Από πού βρέθηκαν αυτά τα ξανθά μαλλιά; Κανείς στο σόι μας δεν είχε. Θαρρείς κι αυτό το παιδί ήρθε από το πουθενά». Ώρες ώρες το πιστεύω κι εγ...

Περιλαμβάνονται: 1. Ο μεγάλος περίπατος του Πέτρου 2. Η μωβ ομπρέλα 3. Κοντά στις ράγιες 4. Ο ψεύτης παππούς 5. Το καπλάνι της βιτρίνας 6. Ο θείος Πλάτων Αν διάλεξα να γράψω για παιδιά είναι γιατί θέλησα να αποτυπώσω όσα σηµαντικά έζησε η γενιά µου, που φοβάµαι µην ξεχαστούν όταν θα έχουµε φύγει εµείς. Το "Kαπλάνι της βιτρίνας" είναι σχεδόν αυτοβιογραφικό και περιγράφει τα παιδικά µου χρόνια στη Σάµο. Έγραψα τον "Μεγάλο περίπατο του Πέτρου" για να µάθoυν τα παιδιά για την Κατοχή και την Αντίσταση. "Ο Θείος Πλάτων" είναι η ιστορία µε το πάνινο γαϊδουράκι, δ...

Το βιβλίο της Ζωρζ Σαρή με τον γενικό τίτλο "Η αντιπαροχή" περιλαμβάνει δύο νουβέλες: "Το μπαστούρωμα" και την "Αποθήκη". "Το μπαστούρωμα": Μια συζήτηση με τη μορφή της συνέντευξης μετατρέπεται σε μονόλογο μιας γυναίκας, που στα εξήντα έξι της χρόνια διαλέγει μιαν άλλη ζωή, μια συνέχεια ζωής δικής της επιλογής... "Η αποθήκη": Μια πόλη που άλλαξε πρόσωπο, η Αθήνα που χάθηκε, κι ένας τρόπος ζωής, ταυτόχρονα, περιγράφονται με ζωντάνια και λυρικότητα, μ’ έναν λόγο που διατηρεί τη γλυκιά ανάμνηση, ακόμα και σήμερα, ενός άλλου τρόπου ζωής.

Ένα φιλμ μυστηρίου γυρίζεται στο Γαλαξίδι. Πρωταγωνιστές ο δωδεκάχρονος Πέτρος και η μεγάλη ηθοποιός Ψαροπούλη. Mέσα στο φιλμ "γιαγιά" και "εγγονός" ζούνε μονοιασμένοι. Έξω, στην αληθινή ζωή, η γριά ηθοποιός ζηλεύει τον Πέτρο και ο Πέτρος δε χωνεύει τη γριά. Συγκρούονται. Oι άλλοι ηθοποιοί και το συνεργείο παρακολουθούν με αγωνία τη διαμάχη τους. Πώς να τελειώσουν ομαλά τα γυρίσματα του φιλμ, αν δε συμφιλιωθούν οι δύο πρωταγωνιστές; Στη συμφιλίωση αυτή ίσως βοηθήσει ένα άλλο μυστήριο: το κεφάλι της αρχαίας Kόρης...

Ο δεκάχρονος Αντώνης και ο παππούς του ο Μάριος περνούν όλα σχεδόν τα απογεύματα μαζί. Ο παππούς, συνταξιούχος ηθοποιός, του διηγείται πολλές και απίθανες ιστορίες από όλα όσα έχει ζήσει. Ο Αντώνης όμως δεν τον πιστεύει, γιατί τις περισσότερες φορές οι ιστορίες που του αφηγείται ο "ψεύτης παππούς" τού φαίνονται υπερβολικές και απίστευτες. Για τη γιαγιά όμως ο παππούς δε λέει κουβέντα. Ένα οικογενειακό μυστικό θα έρθει σιγά σιγά στο φως κι έτσι ο Αντώνης θα ωριμάσει και θα καταλάβει τελικά την αλήθεια του "ψεύτη παππού".

"Να δούμε τι δικαιολογία θα βρει πάλι συλλογίστηκε ο Αντώνης. Πως ήταν μεγάλος ψεύτης ο παππούς, το ήξερε. Σαν τον βαρόνο Μινχάουζεν. Ο Μινχάουζεν είχε γίνει διάσημος σ’ όλο τον κόσμο για τις ψευτιές του. Ο παππούς όμως ούτε βαρόνος ήταν, ούτε θα γινόταν γνωστός στα πέρατα της γης για τα ψέματά του. Το περίεργο βέβαια ήταν πως οι ιστορίες που σκαρφιζόταν έβγαιναν πολλές φορές αληθινές". Ο δεκάχρονος Αντώνης και ο παππούς του ο Μάριος περνούν όλα σχεδόν τα απογεύματα μαζί. Ο παππούς, συνταξιούχος ηθοποιός, του διηγείται πολλές και απίθανες ιστορίες από όλα όσα έχει ζήσει....

Μια μικρή ιστορία για έναν μεγάλο γάτο, δυο μικρά παιδιά, μια παχουλή γιαγιά και έναν μεγάλο καύσωνα, από την αγαπημένη Άλκη Ζέη.

Ο Τότος και η Τοτίνα, δυο δίδυμα αδερφάκια, τρελαίνουν τους γονείς τους με τις ζαβολιές και τα καμώματά τους. Ο Κος και η Κα Τοτινοπούλου θέλουν τα αγγελούδια τους να είναι φρόνιμα και καλά παιδιά, να μην κάνουν ποδήλατο -γιατί μπορεί να χτυπήσουν!- να μην παίζουν μπάλα - γιατί μπορεί να σπάσουν κανένα βάζο! Ο Τότος και η Τοτίνα προσπαθούν να υπακούσουν, όμως δεν τα καταφέρνουν πάντα... Έτσι μπερδεύουν τη δασκάλα τους όταν ένας από τους δύο δεν ξέρει μάθημα, μπαλώνουν όλες τις τρύπες των ρούχων των γονιών τους για να τους ευχαριστήσουν (ακόμη και αυτές που μπαίνουν ο λαιμό...

Η Μάτα τελειώνει το λύκειο στη Λαμία, ξέγνοιαστη, με τον πατέρα της και την ανύπαντρη θεία της. Ωστόσο, της κρύβουν κάποιο μυστικό. Η μητέρα της ποια ήτανε; Ζει ή στ’ αλήθεια έχει πεθάνει; Πρέπει, θέλει να το μάθει. Και τελικά, άθελά της μαθαίνει ποιος ήτανε ο πατέρας της· θα σκοντάψει βίαια πάνω στο παρελθόν του. Θα συγκρουστεί μαζί του. Η Μάτα θα εγκαταλείψει τον πατέρα της; Με την απαράμιλλη τέχνη της η Ζωρζ Σαρή μάς παίρνει μαζί της μέχρι το τέλος της ιστορίας αυτής. Aνιχνεύουμε μαζί της τα εφηβικά προβλήματα...

Πενήντα χρόνια (1963-2013) από την πρώτη έκδοσή του. Νέα επετειακή συλλεκτική έκδοση σε 3.000 αντίτυπα, υπογεγραμμένα από τη συγγραφέα. ΕΥ-ΠΟ; ΛΥ-ΠΟ; είναι η συνθηματική ερώτηση που ανταλλάσσουν μεταξύ τους η Μέλια και η Μυρτώ λίγο πριν κοιμηθούν. Δυο μικρές αδερφές που ζουν σ’ ένα νησί του Αιγαίου το 1936 ακούνε τον παππού τους να τους μιλάει ώρες ατέλειωτες για τους "αρχαίους" του, ανυπομονούν να ανταμώσουν με τους φίλους και τις φίλες τους από τα τσαρδάκια σαν έρχεται το καλοκαίρι, μα πάνω απ’ όλα τρελαίνονται με τις μαγικές ιστορίες του καπλανιού που τους διηγείται...

"...Ωστόσο, είναι έξυπνο παιδί, παίρνει τα γράμματα, φορές τα βράδια στο κρεβάτι γίνεται παιδί κανονικό, τρυφερό, στα δέκα του χρόνια μου ζητάει να του διαβάζω παραμύθια. Τον περασμένο μήνα ήθελε να του διαβάσω το "Μικρό Πρίγκιπα". Δυο βράδια ξενυχτήσαμε, κι όταν τελείωσε η ιστορία, ο Πασχάλης γύρισε την πλάτη του κι ούτε που μου μίλησε. Όμως εγώ ξέρω πως έκλαιγε... Γιατί πρέπει ο Πασχάλης να πληρώνει την ύπαρξή του στη ζωή; Αυτός είναι υπεύθυνος για τον ερχομό του στον κόσμο;..." Ένας δάσκαλος, ένας ατίθασος μαθητής, μια δυναμική μητέρα... Πρόσωπα και συναισθήματα συγκρ...

Μήπως ο καθένας μας δε θα ήθελε να ζήσει στην Κωνσταντινούπολη, στην Οδησσό, στην Αθήνα, στο Παρίσι, η στο Σαιν Λουί της Σενεγάλης; Ποιος δε θα ζήλευε τη Νινέτ, που έζησε σε τόσα μέρη; Η Νινέτ, κορίτσι ατίθασο και γεμάτο ερωτήματα, μοιάζει να έχει "σηκώσει μπαϊράκι" από τη στιγμή σχεδόν που γεννήθηκε. Τι ψάχνει να βρει στις πόλεις και στις χώρες όπου έζησε; Τι είναι εκείνο που κάνει τις αδερφές της να τη θαυμάζουν, τις θείες της ν' απορούν, τους φίλους της να στέκουν αμήχανοι μπροστά της; Το μυστικό της Νινέτ θα μας αποκαλυφθεί άραγε;

Στη Βαγία, ένα γραφικό χωριουδάκι της Αίγινας. Η Ζωή, δώδεκα χρόνων κοριτσάκι, θα γνωρίσει τον Παναγιώτη, που είναι και αυτός δώδεκα χρόνων. Θα ταιριάξουν, θα γίνουν φίλοι, θα αγαπηθούν. Παίζουν μαζί, ονειρεύονται τα ίδια όνειρα - τα όνειρα όλων των παιδιών είναι ίδια. Όταν μεγαλώσουν, θα παντρευτούν, το πιο όμορφο όνειρο... 1936, μια χρονιά που οι άνθρωποι ζουν ανέμελα, μικροί και μεγάλοι. Η Ζωή και ο Παναγιώτης βιάζονται να μεγαλώσουν. Πιστεύουν πως και οι μεγάλοι είναι το ίδιο ευτυχισμένοι σαν τα παιδιά. Βιάζονται. Α, δεν έχει. Πρέπει να παντρευτούν φέτος, τώρα. Σκαρώνου...

Η Κορτέσα, μάνα του Δημήτρη, μετανάστη στην Ολλανδία, έχει να διηγηθεί τόσα πολλά για τη ζωή της, για τις ελπίδες της, για τα όνειρα του γιου της: εκείνα που περίμενε να πραγματοποιηθούν, εκείνα που έμειναν στο δρόμο. Ποιος όμως μπορεί να είναι βέβαιος πως, όταν αρχίζει η διήγηση, ξέρει τι θα φέρει στο διάβα της και πόσα απρόοπτα θα ξεπροβάλουν! Μήπως λοιπόν το παραμύθι του Δράκοντα με τις εφτά ουρές, το παραμύθι που με τόση προσοχή ακούει ο εγγονός της Ηλίας, είναι η κλωστή; Η μόνη κλωστή που πλέκει την ιστορία, έτσι που πραγματικότητα και όνειρο γίνονται ένα; Τότε, το...