Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Σε αντίθεση με την κυριαρχία ενός αστυνομικού και ελεγκτικού μοντέλου ζωής που συνόδευσε την κατάρρευση του πλανητικού διπολισμού του 1989, οι κοινωνίες τού σήμερα μοιάζουν να παίρνουν έναν εμπόλεμο χαρακτήρα. Οι πολίτες που συμπεριφέρονταν ως ιδιώτες-καταναλωτές, σήμερα μοιάζουν περισσότερο με στρατιώτες. Οι άλλοτε λάτρεις της ιδιωτικής ελευθερίας στρέφουν τώρα το βλέμμα και τις προσδοκίες τους στις πιο σκληρές μορφές της πολιτικής εξουσίας και του Κράτους. Με σχεδόν "φυσικό τρόπο" δέχονται τη μείωση των ατομικών και συλλογικών τους ελευθεριών. Οι πόλεμοι της Νέας Τάξης...

Η Chantal Mouffe υποστηρίζει ότι τόσο η πολιτική σκέψη όσο και η πολιτική πράξη παγιδεύονται σε μια πλανημένη αναζήτηση της συναίνεσης και στην προαγωγή μιας ρηχής κοινωνικής ομοφωνίας, η οποία, ισχυρίζεται η συγγραφέας, αντί να συνιστά σημάδι προόδου, θέτει σε κίνδυνο τους δημοκρατικούς θεσμούς. Πράγματι, σε πολλές χώρες αυτή η "συναίνεση στο κέντρο" και η εξασθένιση της διάκρισης αριστερά-δεξιά δίνει την ευκαιρία στον ακροδεξιό λαϊκισμό να αυτοπαρουσιάζεται ως η μόνη πολιτική δύναμη που αντιστέκεται στο "κατεστημένο", και, ως εκ τούτου, να επιχειρεί να καταλάβει το πεδίο...

Αποτελεί αυθεντική έκφραση ή βίαιη ποδηγέτηση της λαϊκής κυριαρχίας το Δημοψήφισμα; Συμβάλλει στην υπέρβαση κρίσεων και την ανεύρεση πολιτικών λύσεων ή προσθέτει προβλήματα συχνά ανεπίλυτα; Ενδυναμώνει ή αποδυναμώνει το πολιτικό σύστημα; Και κυρίως: υπό ποιες προϋποθέσεις και σε ποιες συγκυρίες η άμεση αυτή λαϊκή έκφραση μπορεί να λειτουργεί λυτρωτικά ή, αντίθετα, να έχει καταστροφικές επιπτώσεις για το πολιτικό σύστημα και την κοινωνία; Αυτά είναι τα θέματα που προσεγγίζει, διερευνά και στα οποία προσπαθεί να δώσει απάντηση το βιβλίο αυτό του καθηγητή Θανάση Διαμαντόπουλου...

Μπορεί να ηττήθηκε, να συκοφαντήθηκε, να μετατράπηκε γρήγορα στο αντίθετό της. Πριν όμως γίνουν αυτά, η Οκτωβριανή Επανάσταση συνέβη - προς απογοήτευση των προπαγανδιστών του αιώνιου, "αυτονόητου" καπιταλισμού. Έναν αιώνα περίπου μετά, τόσο η καπιταλιστική κρίση και τα τέρατα που γεννά, όσο και ο νέος δημοκρατικός και κομμουνιστικός πειραματισμός σε κάθε γωνιά της γης, μαρτυρούν ότι το 1917 παραμένει μια διαρκής πηγή έμπνευσης, μια αναπόφευκτη αναφορά για όσους σκέφτονται και δρουν στο πλαίσιο των κινημάτων για την ισότητα, την ελευθερία και την παγκόσμια κοινωνική δικαιοσύ...

Το Διεθνές Δίκαιο της θάλασσας, όπως άρχισε να διαμορφώνεται μετά από το τέλος του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, αποτελεί ένα έξοχο "σχολικό" παράδειγμα για όσους θέλουν να μελετήσουν την αλληλόδραση της πολιτικής με τους νομικούς κανόνες, για όσους θέλουν να δουν, με έναν τρόπο απογυμνωμένο από οποιαδήποτε προσχήματα, την επίδραση των συμφερόντων των κρατών στη δημιουργία ή την αλλαγή των διεθνών θεσμών, τους αναγκαίους συμβιβασμούς που τελικά επιτυγχάνονται για να εξυπηρετήσουν αρχικά συγκρουόμενες προθέσεις, και τους συσχετισμούς δύναμης που προκαλούνται ανάμεσα σε ορθόδο...

Οι ισχύοντες διεθνείς θεσμοί, τόσο σε επίπεδο κανόνων του διεθνούς δικαίου της θάλασσας και του περιβάλλοντος όσο και σε επίπεδο διεθνών οργανισμών, μέσω των οποίων γίνεται προσπάθεια ουσιαστικής τιθάσευσης της κρατικής αλλά και της ανθρώπινης παρέμβασης, αρκούν σε ποσότητα και ποιότητα, ώστε το ποθητό αποτέλεσμα που θα μπορούσε να προέλθει από την ορθολογική χρήση αλλά και διαχείριση των πόρων του θαλάσσιου περιβάλλοντος να μη θεωρείται ουτοπικό. Εν τούτοις, τα μέχρι σήμερα αποτελέσματα θεωρούνται αριθμητικώς πενιχρά λόγω της παράλληλης και ταυτόχρονης γεωμετρικής, ξέφρεν...

Πριν από εξήντα χρόνια η Hannah Arendt, εξόριστη Εβραία πλέον μετά τη στέρηση της γερμανικής της πολιτειότητας, διαπίστωσε ότι προτού μπορέσουν οι άνθρωποι να απολαύσουν οποιοδήποτε "αναπαλλοτρίωτο" ανθρώπινο δικαίωμα -προτού μπορέσει να υπάρξει οποιοδήποτε δικαίωμα στην εκπαίδευση, την εργασία, την ψήφο κ.ο.κ.- θα πρέπει πρώτα να υπάρχει κάτι που το ονόμασε "δικαίωμα να έχουμε δικαιώματα". Η ιδέα της δεν συγκέντρωσε τότε ιδιαίτερο ενδιαφέρον, αλλά στην εποχή μας, μια εποχή μαζικών απελάσεων, ταξιδιωτικών απαγορεύσεων σε μουσουλμάνους πολίτες, προσφυγικών κρίσεων και μεταεθ...

Το έθνος είναι ο μεγάλος επιζών από τις ιδεολογικές καταρρεύσεις της εποχής μας. Στην Ανατολή, η Ρωσία του Βλαντίμιρ Πούτιν και η Κίνα του Σι Τζινπίνγκ αμφισβητούν την ηγεμονία της Αμερικής, επενδύοντας στον πατριωτισμό. Στη Δύση, η μεγάλη κρίση του 2008 άνοιξε ρήγματα στην παγκοσμιοποίηση, φέρνοντας τον Τραμπ στο Λευκό Οίκο και τη νίκη του Brexit στη Βρετανία. Η νέα γερμανική Αυτοκρατορία αναζωπυρώνει εθνικά αισθήματα σε ολόκληρη την Ευρώπη, ενώ αποσχιστικοί εθνικισμοί, τύπου Καταλονίας και Σκοτίας, απειλούν τη συνοχή ιστορικών κρατών. H αλλαγή σκηνικού στην εποχή της μ...

Χωρίς ίχνος εθνικισμού, τοπικισμού ή ρατσισμού, πρέπει να μάθουμε δημιουργικά να συνδέουμε τον πολιτιστικό κοσμοπολιτισμό με τον πολιτικό διεθνισμό. Αυτό χρειάζεται να γίνει με ειλικρινή αναγνώριση του δικαίου διατήρησης των εθνικών πολιτισμών, στοιχείο πλούτου και προόδου και όχι συντήρησης, για μια νέα παγκόσμια κουλτούρα, που είναι επιθυμητή και εφικτή, και που βέβαια δεν θα έχει τίποτα κοινό με τη σημερινή προσπάθεια αμερικανοποίησης του κόσμου.

Το έργο του Mauss για το έθνος αποτελεί ουσιαστικά την πρώτη γαλλική κοινωνιολογική θεωρητική προσέγγιση στο ζήτημα του έθνους και δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι άρχισε να γράφεται μετά το τέλος του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου και τη Συνθήκη των Βερσαλλιών, μια περίοδο παράλογης αιματοχυσίας και παράλληλης συγκέντρωσης όλων των εξουσιών στο κράτος. [...] Tο έθνος για τον Mauss αποτελεί ένα περίπλοκο κοινωνικό γεγονός, μια αναδυόμενη ιστορική μορφή κοινωνικής οργάνωσης, που απαιτεί έρευνα, αλλά ταυτόχρονα και ένα πολιτικό όραμα, μια πολιτική αξία. Το έθνος δεν αποτελεί στατική οντότ...

- Ποια είναι η πολιτική ταυτότητα, η πρακτική και τα έντυπα όλων των ελληνικών οργανώσεων ένοπλης λαϊκής βίας; - Πώς δολοφονήθηκε ο αγωνιστής Χρήστος Κασίμης και γιατί το καθεστώς Καραμανλή δημιούργησε τη σκευωρία κατά του Γιάννη Σερίφη; - Γιατί οι εμπρησμοί των πολυκαταστημάτων δημιούργησαν ενδοοργανωτικές αντιθέσεις και ποια σχέση είχαν με τα σοβιετικά συμφέροντα στην Ελλάδα; Ποιος δολοφόνησε τον Αθανασιάδη; - Ποιο ρόλο έπαιξαν στη δολοφονία Αθανασιάδη οι αμερικανικές υπηρεσίες και γιατί η αστυνομία αποπροσανατόλισε τις έρευνες μετά από παρέμβαση του Κ. Καραμανλή; - Π...

Από τον Α΄ τόμο του παρόντος έργου, στον οποίο διεξήλθαμε την κρατοκεντρική περίοδο του ελληνικού/ανθρωποκεντρικού κοσμοσυστήματος, έως τον Β΄ τόμο, στον οποίο διερευνήσαμε τη φύση της μετα-κρατοκεντρικής οικουμένης, σκιαγραφήσαμε το εξελικτικό γίγνεσθαι του κοινωνικού φαινομένου που προκρίνει η κοσμοσυστημική γνωσιολογία. Στον παρόντα Γ΄ τόμο και στους δύο που ακολουθούν εξετάζουμε την οικουμενική φάση υπό το πρίσμα της εσωτερικής ή, ορθότερα, της ανθρωποκεντρικής της ολοκλήρωσης, από την οποία θα προκύψει η εκκόλαψη των θεμέλιων προϋποθέσεων για την υπέρβαση της μικρής...

Ο Τζον Ριντέλ υπήρξε δραστήριο στέλεχος του επαναστατικού σοσιαλιστικού κινήματος στις ΗΠΑ και στον Καναδά από τη δεκαετία του 1960. Σήμερα ζει στο Τορόντο του Καναδά, όπου συνεχίζει ως πολιτικός ακτιβιστής, αλλά και ως καθηγητής ιστορίας στο πανεπιστήμιο. Υπήρξε ο επιμελητής και εκδότης μιας μεγάλης συλλογής των ντοκουμέντων και συζητήσεων του διεθνούς επαναστατικού κινήματος από το 1907 ως το 1923. Έξι τόμοι από αυτή την εργασία έχουν εκδοθεί από την Pathfinder Press, με το γενικό τίτλο "The Communist International in Lenin's Time". Είναι επίσης ο επιμελητής της μνημειώ...

Τα σύγχρονα πολιτικά συστήματα αντιμετωπίζουν σχεδόν παντού νέες προκλήσεις και πρωτόγνωρα διλήμματα. Η δραματική επιτάχυνση της παγκοσμιοποίησης, το τέλος του διπολισμού και τώρα η βαθιά και συστημικής υφής διεθνής οικονομική κρίση άλλαξαν ριζικά τα δεδομένα της πολιτικής πράξης και θεωρίας, αλλά και αυτά της οικονομίας. Οι παραδοσιακοί θεσμοί πολιτικής και κοινωνικής εκπροσώπησης και αντιπροσώπευσης βρίσκονται σε αμηχανία. Η δημόσια σφαίρα, απαραίτητη όσο ποτέ άλλοτε για την ανανέωση της δημοκρατίας και την επεξεργασία των δημόσιων πολιτικών σχετικά με την αναδιανομή των...

Σε αυτό το σύντοµο δοκίµιο, ο Αλαίν Μπαντιού επανέρχεται στις δολοφονικές επιθέσεις της 13ης Νοεµβρίου 2015 στο Παρίσι, επιχειρώντας να φωτίσει τα γεγονότα µε τον δικό του τρόπο. Ποιοι είναι οι αυτουργοί των µαζικών δολοφονιών; Πώς µπορούµε να χαρακτηρίσουµε τις ενέργειές τους; Σε ποιο σηµείο βρίσκεται ο κόσµος στον οποίο ζούµε, µετά τη στροφή προς τον νεοφιλελευθερισµό που συντελέστηκε -πιο συγκαλυµµένα αρχικά, απροκάλυπτα εν συνεχεία- πριν από περίπου τριάντα χρόνια; Λείπει απελπιστικά, σε παγκόσµια κλίµακα, µια πολιτική αποσυνδεµένη από τον κυρίαρχο καπιταλισµό. Στο µέτρ...

Επτά μεγάλης διάρκειας συνεντεύξεις του Νόαμ Τσόμσκι με τον Ντέιβιντ Μπαρσαμιάν. Ενότητες των συζητήσεων είναι "Το κοινό καλό" (με θέματα όπως: "Εκείνος ο επικίνδυνος ριζοσπάστης ο Αριστοτέλης"), "Ο γύρος του κόσμου" ("από το Μεξικό και τη Γουατεμάλα ως το Ανατολικό Τιμόρ και ο μύθος του χρέους του τρίτου κόσμου"), "Η αριστερά στις ΗΠΑ" (με θέματα όπως "Έχουν νόημα οι όροι Αριστερά και Δεξιά και τι μπορείς εσύ να κάνεις").

Με την υπογραφή του Καταστατικού Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών το 1945, τα πιο ισχυρά κυρίαρχα έθνη-κράτη του κόσμου δημιούργησαν, για πρώτη φορά, έναν αυτόνομο οργανισμό, με σκοπό «να σώσουν τις ερχόμενες γενιές από τη μάστιγα του πολέμου [και] να διακηρύξουν και πάλι την πίστη τους στα θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα». Εξήντα χρόνια αργότερα, ο ΟΗΕ συνεχίζει να ακολουθεί με πείσμα αυτή την εντολή. Στο βιβλίο "Το κοινοβούλιο του ανθρώπου", ο Πολ Κένεντι εξηγεί τις ρίζες και τις λειτουργίες του ΟΗΕ, ενώ παράλληλα ρίχνει μια αντικειμενική ματιά στην προηγούμενη αποτελεσματικότη...