Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Παρίσι. Ο εκδότης Πιερ Μπροσάν και οι φίλοι του οργανώνουν κάθε εβδομάδα ένα ιδιότυπο δείπνο, το "δείπνο ηλιθίων". Καθένας φέρνει μαζί του και από έναν προσκεκλημένο, τον "δικό του ηλίθιο", σε έναν κρυφό διαγωνισμό. Ο μεγάλος Νικητής της εβδομάδας είναι εκείνος που φέρνει στο τραπέζι τον μεγαλύτερο Ηλίθιο. Ένας τέτοιος είναι και ο Φρανσουά Πινιόν -ένας υπάλληλος της εφορίας με εμμονή στις κατασκευές από σπίρτα-, ο ηλίθιος του Πιερ για αυτή την εβδομάδα. Πριν από το δείπνο τον καλεί στο σπίτι του για ένα ποτό γνωριμίας. Ωστόσο, μια σειρά από απρόβλεπτα γεγονότα και ανατρο...

Το κλασικό θεατρικό έργο του Ζωρζ Φεϋντώ, ενός από τους μάστορες της κωμωδίας παρεξηγήσεων, ο οποίος οδηγώντας απλοϊκούς ήρωες, με φρενήρεις σκηνικούς ρυθμούς, σε παράλογες καταστάσεις, καταδεικνύει τη γελοιότητα της αστικής τάξης.

Η Σταματίνα, για να εκδικηθεί τον μπεκρή άντρα της, τον Σγαναρέλο, επειδή την ξυλοφόρτωσε, πληροφορεί τον Μπομπάρδα και τον Παπαρδέλα, που ψάχνουν για γιατρό, πως ο Σγαναρέλος είναι ο καλύτερος γιατρός του κόσμου. Όμως ποτέ δεν παραδέχεται αυτή του την ιδιότητα, παρά μόνο αν φάει ένα γερό μπερτάχι. Ο Μπομπάρδας και ο Παπαρδέλας, ακολουθώντας τη "συνταγή" της Σταματίνας, οδηγούν τον Σγαναρέλο στο σπίτι του αφεντικού τους, του Μπατζαστόκου, για να γιατρέψει την κόρη του, την Ευανθία, η οποία καμώνεται τη μουγκή, γιατί δεν θέλει να παντρευτεί τον Μπαλαούρα που της προξενεύει ο...

[...] Ο Μολιέρος υπήρξε μια χαρισματική μεγαλοφυΐα που με δύναμη, τόλμη, φαντασία, ευρηματικότητα κατέγραψε, έκρινε, κατέκρινε και συχνά χλεύασε μέσα στης δικής του εποχής τα αδιέξοδα και τις αντιφάσεις τους κοινωνικούς αρνητικούς κύριους χαρακτήρες που πηγάζουν από την εποχή και την καθορίζουν συνάμα. Τα μολιερικά έργα εγγράφονται στις κοινωνικές συνθήκες, στη μόδα και στην κοινωνική τελετουργία της εποχής του Λουδοβίκου. Πίσω όμως από τις λιβρέες, τις πουδραρισμένες περούκες, τα σκαρπίνια με φιόγκους και τις ρεβεράντζες κρύβεται ο αιώνιος άνθρωπος με τις αδυναμίες του, τ...

Η φαρσοκωμωδία (βωντβίλ), εμβληματικό και δημοφιλές θεατρικό είδος στο Παρίσι, την "πρωτεύουσα του 19ου αιώνα", που τόσο αγαπούσε ο Walter Benjamin, γεμάτη ανατροπές και παρεξηγήσεις, φαινομενικά αστεία και ελαφριά, μας δίνει τη δυνατότητα, από τότε μέχρι και σήμερα, να "επικρίνουμε τα ήθη γελώντας", να πετάξουμε τη μάσκα του κομφορμισμού, των χρηστών ηθών και των φιλοδοξιών της αστικής τάξης, για να αποκαλύψουμε τις αδυναμίες, τις μικρότητες και τα αδιέξοδά της. Έτσι, κάτω από τη χαρωπή ελαφρότητα της φαρσοκωμωδίας, η σάτιρα καταφέρει τα χτυπήματά της, ένας καθρέφτης στήν...

Το σύνολο των έργων του θεατρικού συμβολισμού σε αντίθεση από το συμπαγές σύνολο του ρομαντικού θεάτρου, είναι ένας κατακερματισμένος γαλαξίας έργων που δίδουν έμφαση στο λόγο, ιδιαιτέρως στον ποιητικό λόγο, κείμενα πλούσια σε αναλογίες, μεταφορές, παρομοιώσεις, κείμενα που περιστρέφονται γύρω από το κείμενο, κείμενα που επιχείρησε να αναδείξει και να διαδώσει σ’ ένα ευρύτερο κοινό ο Paul Fort κατά τη δεκαετία του 1890 στο Θέατρο Τέχνης (Theatre d’art). Το θέατρο της υπέρβασης, των αδρών και καθαρών περιγραμμάτων, οι ήρωες του οποίου στοχεύουν και επιχειρούν την υπέρβαση όπ...

Έπειτα από πέντε χρόνια αφιερωμένα στο σύγχρονο θέατρο, στρεφόμαστε στα έργα του μεγάλου γαλλικού ρεπερτορίου, έργα ελάχιστα, ουδόλως η πλημμελώς μεταφρασμένα η παντελώς άγνωστα στην ελληνική σκηνή. Και από τα έργα του μεγάλου ρεπερτορίου, θεωρήσαμε ως πρώτη προτεραιότητα το ρομαντικό δράμα, ένα είδος που αναστάτωσε βαθιά την ιστορία του γαλλικού και ευρωπαϊκού θεάτρου. Ο παρών τόμος περιέχει τρία συναρπαστικά έργα του ρομαντικού ρεπερτορίου, τριών συγγραφέων που άφησαν με το έργο τους ανεξίτηλα τα ίχνη τους στην ευρωπαϊκή σκηνή : Αλφρέ ντε Μυσσέ, Προσπέρ Μεριμέ και Αλφρέ ν...

Το έργο διαδραματίζεται μέσα σε τέσσερις ώρες, στον ίδιο χώρο, ένα αστικό διαμέρισμα. Η δράση μετατοπίζεται, από πράξη σε πράξη, από την τραπεζαρία στην κρεβατοκάμαρη, με ενδιάμεσο πέρασμα από το σαλόνι. Η ενότητα δράσης διατηρείται με την αντίθεση ανάμεσα στην αγνή νεότητα και τους ένοχους γονείς, ή την κατάληψη της εξουσίας από τα παιδιά. Ακόμη, υπάρχει ομοιογένεια κοινωνικού φόντου των ηρώων: όλοι ανήκουν στον αστικό χώρο. Ο Βικτόρ, εννιάχρονο παιδί με ανάστημα, μυαλό και ευαισθησία ώριμου άντρα, ανακαλύπτει μέσα σε μια βραδιά τον κόσμο. Κοινωνεί όλες τις εμπειρίες της ζ...

Ο Αντίοχος είναι ο άνθρωπος της σιωπής. Καταδικασμένος με μια μόνο κίνηση να σωπαίνει και να 'ναι πιστός, μένει σιωπηλός για πέντε χρόνια προτού μιλήσει στη Βερενίκη. Ο θάνατος γι' αυτόν είναι κάτι σιωπηλό. Το τελικό του αλίμονο αποτελεί επιστροφή στην οριστική σιωπή. Όσο για τη Βερενίκη, γνωρίζει ότι, μόλις παρέλθει η τραγωδία, ο χρόνος θα γίνει μόνο μία άπειρη απουσία νοήματος, που την εικονίζουν οι αμέτρητες θάλασσες: έχοντας ξαναγίνει διάρκεια, η ζωή παύει να είναι πια θέαμα. Αυτή είναι, με δυο λόγια, η Ανατολή στη "Βερενίκη": ο ίδιος ο θάνατος του θεάτρου. Πάνω στα καρ...

Ο Jean Racine, ο μεγαλύτερος γάλλος δραματουργός, ισορροπώντας επικίνδυνα ανάμεσα στις αυλικές σκευωρίες και τον ακαδημαϊκό συντηρητισμό του 17ου αιώνα, υποβάλλει πίσω από την περίτεχνη έκφρασή του σκοτεινά και άρρωστα πάθη, προαναγγέλλοντας με τρόπο μοναδικό τα εσωτερικά αδιέξοδα της σύγχρονης δραματουργίας. Η "Βερενίκη" είναι ένα έργο απλό, σχεδόν χωρίς δράση. Τρεις άνθρωποι, παγιδευμένοι σε μια σχέση ερωτικού τριγώνου, βρίσκονται στα πρόθυρα μιας αλλαγής που απαιτεί να παραμερίσουν τα αισθήματά τους, για διαφορετικούς λόγους ο καθένας, και να χωρίσουν. Αυτή η απαίτηση π...

Άνοιξη του 2000. Ένας άνθρωπος φτάνει στην Αβινιόν, εγκαθίσταται στην πλατεία Κορ-Σαιν. Είναι γύρω στα σαράντα. Μόνη αποσκευή ένας υπνόσακος. Επί έξι χρόνια θα ζει σε αυτήν την πλατεία, να παλεύει με τους κάδους σκουπιδιών, να κουρνιάζει στους πυλώνες των κτιρίων, να ξεκουράζεται ακουμπώντας στις βουβές προσόψεις. Δεν θα πει ποτέ λέξη. [...] (από το εισαγωγικό σημείωμα του συγγραφέα)

Εγκαταλελειμμένη σε μια παραλία της Νάξου, μια νέα κοπέλα βρίσκεται σε απελπισία. Ακολούθησε απερίσκεπτα έναν λαμπρό νέο, αλλά τυχοδιώκτη, ο οποίος, αφού της αφαίρεσε την παρθενία, εξαφανίστηκε. Όμως δεν υπάρχει ερωτικός πόνος που να μην μπορεί να επουλωθεί, ιδίως όταν ξαφνικά εμφανίζεται ένας άντρας που αποπνέει μιαν εορταστική αύρα. Ένας άντρας που απαλλάσσει τη νεαρή κοπέλα από τις αναμνήσεις της, τής μαθαίνει τη λησμονιά και τής προσφέρει την αθανασία, η οποία είναι ίσως ένα δηλητηριώδες δώρο. Αυτή η ιστορία, η οποία τοποθετείται στην απώτατη ελληνική αρχαιότητα, μας δε...