Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Η περίοδος από την έκρηξη της Ελληνικής Επανάστασης έως το 1919, χρονολογία απόβασης του ελληνικού στρατού στη Σμύρνη, παρουσιάζεται στον πέμπτο τόμο. Συνακόλουθο της Επανάστασης είναι το προσφυγικό ζήτημα που δημιουργείται από τον ομαδικό ξεριζωμό των ελληνικών πληθυσμών από την περιοχή της Μικράς Ασίας και την εγκατάσταση τους στα νησιά και την ηπειρωτική Ελλάδα. Μετά την ίδρυση του ελληνικού κράτους, ο βασιλιάς της Ελλάδας Όθωνας επισκέπτεται τη Σμύρνη υιοθετώντας το αξίωμα ότι δεν είναι οι τόποι που καθιστούν ένα κράτος αλλά οι κάτοικοι τους. Παρά τα προβλήματα, ο...

Ο πρώτος τόμος είναι αφιερωμένος στην αρχαιότητα με αφετηρία τον αποικισμό της Μικρός Ασίας από ελληνικά φύλα (9ος- 6ος αιώνας π.Χ.) και τον σχηματισμό μιας σειράς από ευημερούσες κοινότητες κατά μήκος των μικρασιατικών παραλίων. Με βάση τον πλούτο της ιωνικής γης εγκαθιδρύεται ένας αξιόλογος πολιτισμός, ενώ μέσω των πολιτισμικών ανταλλαγών οι προϋπάρχοντες πληθυσμοί εξελληνίζονται. Ίωνες φιλόσοφοι θέτουν τα θεμέλια της δυτικής σκέψης αξιοποιώντας τον ανθρώπινο λόγο και αποκρυσταλλώνουν τις σημαντικές εξελίξεις του ελληνικού πνεύματος στην ιωνική διάλεκτο. Η εξάπλωση της...

Το βιβλίο αυτό διερευνά τον "έξω ελληνισμό" - τον "ταξιδεύοντα ελληνισμό"-, παρακολουθώντας τις κινητικότητες μιας αστικής οικογένειας της Διασποράς, που συμβατικά θα λέγαμε ότι έχει αποσπαστεί από ένα παραδοσιακό πλαίσιο και κινείται στο χώρο των νέων στρωμάτων, τα οποία αναπτύσσουν τις δραστηριότητές τους διασχίζοντας σύνορα, τοπικές-πολιτισμικές και πολιτικές ιδιαιτερότητες. Ιχνηλατεί την πορείας μιας χιώτικης αρχοντεύουσας οικογένειας, το περιπετειώδες οδοιπορικό της στις εστίες του ελληνισμού, από τη Ρωσία μέχρι την Αγγλία, και την οριστική εγκατάστασή της στην Αθήνα....

Η Κρώμνη ημπορεί να πει κανείς ότι ήταν αναμεταξύ στις χαράδρες, εξαιρουμένων μερικών ενοριών ή μαχαλάδων, όπως η Γλούβενα, Μαντζάντων, Αληθινόν και σχετικώς η Μόχωρα, τα Λωρία και Σαράντων. Την Κρώμνην διέσχιζεν ένα ποταμάκι, το οποίον επήγαζεν από την τοποθεσίαν Μετένια και Κλιβάνα. Εις την ροήν του συναντούσεν και άλλα ρυάκια, εκ των οποίων μεγαλύτερον ήτανε τα Πεγαδομμάτια που επήγαζεν, από την Καβελάκ και το Νανάκ, που επήγαζαν από την τοποθεσία και τα Λωρία. Και όσον επροχωρούσεν, εμεγάλωνεν στην τοποθεσία αυτήν, στα Διπόταμα, όπου συναντούσεν της Ιμέρας το ποτάμι...

Αντικείμενο της έρευνας αυτής αποτελεί η μετανάστευση των Ελλήνων καλλιτεχνών στο Παρίσι από το 19ο στον 20ό αιώνα. Η αποδημία και η διασπορά των καλλιτεχνών θεωρείται ουσιώδους σημασίας, καθόσον το έργο τους συνέβαλε καίρια και αποφασιστικά στη διαμόρφωση της Νεοελληνικής Τέχνης. Η σύγχρονη ελληνική τέχνη διαμορφώθηκε στηριζόμενη στην παράδοση και στην καλλιτεχνική κληρονομιά από τη μια και τις κατακτήσεις της Δυτικής Τέχνης από την άλλη, φορείς των οποίων στην Ελλάδα υπήρξαν οι καλλιτέχνες της Ελληνικής Διασποράς. Διαχωρίζονται οι περίοδοι της καλλιτεχνικής μετανάστευ...

Το βιβλίο αυτό του κυρίου Τάκη Σαλκιτζόγλου αναδεικνύει ένα γεγονός που δεν είναι ευρέως γνωστό, την ευρεία συμμετοχή των Μικρασιατών στην Επανάσταση του 1821 και τη σημαντική συμβολή τους στην απελευθέρωση της κοινής πατρίδας. Η έναρξη της Ελληνικής Επανάστασης σήμανε συναγερμό σε όλους τους Έλληνες, όχι μόνο της κυρίως Ελλάδας αλλά και σε αυτούς που συγκροτούν το μείζονα Ελληνισμό. Στο κάλεσμα της πατρίδας προσέτρεξαν και οι Έλληνες της πέραν του Αιγαίου ελληνικής γης και εντάχθηκαν στους στρατιωτικούς σχηματισμούς των οπλαρχηγών, ενώ στη συνέχεια συγκρότησαν ιδιαίτερο στ...

[...] Οι Ελληνικιώτες, δηλαδή όλοι αυτοί που εγκαταστάθηκαν εκεί πριν από το 1940, είχαν κοινές μικρασιατικές ρίζες, μνήμες και, κυρίως, την ίδια κουλτούρα. Αγαπούσαν τη Μικρασία, την Ελλάδα, τον Ελευθέριο Βενιζέλο και την άνετη και ευχάριστη ζωή. Ιδιαίτερα εργατικοί, μπόρεσαν μέσα σε δέκα-δεκαπέντε χρόνια να δημιουργήσουν ξανά, στην Ελλάδα, το υψηλό επίπεδο ζωής που είχαν στη Σμύρνη και στις άλλες μικρασιατικές πόλεις. Δε θα έλεγα ότι ήταν μεγαλοαστική τάξη. Κατά κάποιο τρόπο, δε θέλησαν ή δεν μπόρεσαν να ενσωματωθούν στην αθηναϊκή κοινωνία. Θα έλεγα ότι ήταν μεγαλονοικοκ...

Η ένδοξη Επαρχία Νικοπόλεως του Πόντου, τιμάται με ένα νέο βιβλίο που έχει τίτλο "Η Νικόπολη του Πόντου", το οποίο συνέγραψε ο Νίκος Εμμανουηλίδης, της ιστορικής οικογένειας των Εμμανουηλάντων, που κατάγονται από το χωριό Ασαρτσούχ Νικοπόλεως. Τη βασική έρευνα και δουλειά είχε κάνει η Λαογραφική και συντακτική επιτροπή Εκκλησιαστικής Επαρχίας Νικοπόλεως Πόντου, με Πρόεδρο τον Π. Φουρνιάδη, Γεν. Γραμματέα τον Κ. Γανωτίδη, Ταμία τον Θ. Ιωσηφίδη και μέλη τους Χ. Εμηνίδη και Ι. Χατζηλιάδη, που εξέδωσαν το μνημειώδες έργο "Ιστορία και λαογραφία εκκλησισταικής επαρχίας Κολωνείας...

"Την επί χιλιετίες συνεχή παρουσία των Ελλήνων στην Αίγυπτο, την αρμονική συνύπαρξή τους με τους Αιγύπτιους και τη συνεισφορά τους στην οικονομία και τον πολιτισμό της χώρας του Νείλου, προσπάθησα να τονίσω". Καλή συνέχεια... Γιάννης Κοντόπουλος

Ένας προσεκτικός παρατηρητής διαπιστώνει ότι αναφαίνονται δύο όψεις της Κοινότητας: η εξιδανικευμένη Κοινότητα και η κυνική και δυσάρεστη πλευρά της. Ωστόσο, οι ακραίες καταστάσεις δεν κυριαρχούν πάντοτε. Περισσότερο απ' ό,τι στο παρελθόν, η Κοινότητα, για να αντεπεξέλθει στις προκλήσεις του 21ου αιώνα, θα χρειαστεί να προσαρμοστεί στις νέες πραγματικότητες, να εκσυγχρονίσει το καταστατικό και τις πρακτικές της, και να ξεπεράσει την ως έναν βαθμό αισθητή αδιαφορία των Αυστραλογεννημένων γενεών. Όπως υπενθύμισε στη συνέντευξή του κάποιος παλαιός κοινοτικός (βλ. Κεφ. 9): "Οι...

Ο Καππαδόκης Σεραφείμ Ν. Ρίζος, ο Σινασίτης συγγραφέας, μαζί με πολλούς άλλους αντιλαμβάνεται την ιστορία της πατρίδας του όχι μόνον ως αποτέλεσμα αρχειακής έρευνας αλλά και ως βίωμα: ο αφηγητής του παρελθόντος μεταφέρει πραγματολογικά στοιχεία από έντυπα τεκμήρια, αλλά και από άγραφες, ιδίως πηγές. Η αξία αυτού του τύπου της εξιστόρισης έγκειται στην μοναδικότητα των πληροφοριών που αποθησαυρίζει. Πρόκειται για μαρτυρίες γηγενών, τώρα πια, με το πέρασμα του χρόνου αναντικατάστατες. [...] Μια υποδειγματική στο είδος της δίτομη εργασία, με την οποία ο Ρίζος συγκροτεί ένα γε...

Ο Καππαδόκης Σεραφείμ Ν. Ρίζος, ο Σινασίτης συγγραφέας, μαζί με πολλούς άλλους αντιλαμβάνεται την ιστορία της πατρίδας του όχι μόνον ως αποτέλεσμα αρχειακής έρευνας αλλά και ως βίωμα: ο αφηγητής του παρελθόντος μεταφέρει πραγματολογικά στοιχεία από έντυπα τεκμήρια, αλλά και από άγραφες, ιδίως πηγές. Η αξία αυτού του τύπου της εξιστόρισης έγκειται στην μοναδικότητα των πληροφοριών που αποθησαυρίζει. Πρόκειται για μαρτυρίες γηγενών, τώρα πια, με το πέρασμα του χρόνου αναντικατάστατες. [...] Μια υποδειγματική στο είδος της δίτομη εργασία, με την οποία ο Ρίζος συγκροτεί ένα γε...

Η Σύλλη απείχε 8 χλμ. από το Ικόνιο, την πρωτεύουσα της Λυκαονίας, εντάσσεται όμως πολιτισμικά στην Καππαδοκία. Ήταν μια ανθούσα ελληνική κωμόπολη που διακρινόταν για τον έντονα βυζαντινό χαρακτήρα της, για τις εκκλησίες και τα μοναστήρια της που ήταν λαξευμένα σε βράχους, για τα ιδιόλεκτα ελληνικά που μιλούσαν οι κάτοικοί της και για τα αξιόλογα σχολεία της. Ξεχώριζε επίσης για την ιδιαίτερη επίδοση των κατοίκων της στο εμπόριο, που της χάρισε σημαντικό πλούτο, καθώς και για τα ενδιαφέροντα λαογραφικά της δρώμενα. Ο συγγραφέας, που έλκει την καταγωγή του από την ελληνορθό...

H Βενετία, η πόλη που "από την ουτοπία έγινε πραγματικότητα", κατάφερε μέσα από την επιδίωξη για την επιβεβαίωση, αφενός της θρησκευτικής της πίστης, αφετέρου της αστικής της ταυτότητας, να διαμορφωθεί σε ένα ανεπανάληπτο αρχιτεκτονικό και πολεοδομικό σύνολο, το οποίο έμεινε σχεδόν αμετάβλητο από τον 15ο μέχρι τον 18ο αιώνα. Η παρουσία εθνικών μειονοτήτων και ειδικότερα της ελληνικής κοινότητας Βενετίας επηρέασε την αρχιτεκτονική και όλες τις τέχνες, έτσι ώστε μερικές φορές δεν είναι τόσο εύκολα αναγνωρίσιμες οι ξένες επιρροές σε ένα χώρο που επεδίωκε να διατηρήσει τη δ...