Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Γράφουν: 48 Γιώργος Κ. Αγγειοπλάστης, 46 Λούλα Αναγνωστάκη, 42 Χριστόφορος Αργυρόπουλος, 29 Βαγγέλης Αθανασόπουλος, 21 Ελένη Βακαλό, 28 Κυριάκος Βαλαβάνης, 22, 25, 54 Γιώργος Βαλέτας, 49 Κώστας Βαλέτας, 49 Ελισάβετ Βάρβογλη, 42 Εύη Βαρίκα, 22 Γ. Θ. Βαφόπουλος, 72,78 Κατρίν Βελισσάρη, 66 Δημήτρης Γιάννου, 41 Κώστας Γόγαλης, 45 Βούλα Δαμιανάκου, 49 Κώστας Δη μουλάς, 48 Μυρτώ Δραγώνα - Μονάχου, 44 Κώστας Ευαγγελάτος, 27, 54, 77 Βέρα Ζαβιτσιάνου, 78 Αλέξης Ζήρας, 49 Βούλα Ζουμπουλάκη, 73 Βούλα Θεοδωρίδου, 43 Βικτωρία Θεοδώρου, 51 Ιουλία Ιατρίδη, 49 Σόνια Ιλίνσκαγια, 77 Γιάννης...

Το βιβλίο διερευνά τη σχέση του Τίτου Πατρίκιου με την Κύπρο, όπως αυτή αποτυπώνεται στο έργο του, αλλά και στα προσωπικά και οικογενειακά βιώματά του. Περιλαμβάνει εκτενή βιοεργογραφία του ποιητή, φιλολογική προσέγγιση των "κυπριακών" ποιημάτων του, πληροφοριακό υλικό από τις επισκέψεις του στην Κύπρο, ανέκδοτα ποιήματα και φωτογραφίες από το προσωπικό αρχείο του Τίτου Πατρίκιου. Σε επίμετρο συμπεριλαμβάνονται ομιλίες του σε συνέδρια και συνεντεύξεις που έδωσε στην Κύπρο

Στον τόμο ανθολογούνται κείμενα κριτικής για το ποιητικό έργο του Γιάννη Ρίτσου τα οποία καλύπτουν μία περίοδο που ξεπερνά τις οκτώ δεκαετίες, από το 1927 -χρονιά εμφάνισης πρωτολείων του Ρίτσου στο Περιοδικό της Μεγάλης Ελληνικής Εγκυκλοπαιδείας- μέχρι σήμερα. Η κριτική πρόσληψη του Ρίτσου είναι σύνθετη, όπως σύνθετη ήταν και η ποιητική πορεία του. Σε ορισμένες πτυχές του έργου του, ο Ρίτσος είναι κραυγαλέα πολιτικός και μονότροπος, σε ορισμένες άλλες όμως είναι βαθιά υπαρξιακός, ενίοτε μεταφυσικός και, κατά κανόνα, γόνιμα νεωτερικός, αναχωνεύοντας τεχνοτροπικές εξελίξεις...

Μετά την ζοφερή τετραετία της Κατοχής, ανέτειλε, μαζί με την ελευθερία, και μια νέα γενιά νεοελλήνων ποιητών και όχι μόνο. Στη γενιά αυτή που δίκαια εδόξασε τα γράμματά μας, δυο γυναικείες μορφές εξείχαν στην περιοχή της ποίησης: η κορυφαία Ζωή Καρέλλη και η ευγενής, γνησιότατη συνάλληλή της Όλγα Βότση. Ξεκίνησε λάμποντας πνευματικά, κατακοσμημένη με την σπάνια αρετή της σεμνότητας, και από χρόνο σε χρόνο ύψωσε ένα έργο, κυρίως ποιητικό, αλλά και στοχαστικό, μιας αξιοζήλευτης γνησιότητας και μιας πυκνής ανθρώπινης ουσίας, έργο που δίκαια, όλο και περισσότερο υψώνεται, προ...

Περιέχονται τα κείμενα: - Χρήστος Σιάφκος, "Η ποίηση της ζωής του: το φως, η αρχή και το τέλος" - Βασίλης Κ. Καλαμαράς, "Το φως της ποίησής του: η διαρκής λυρική επαναμάγευση" - Χρήστος Σιάφκος, "Μια άγνωστη ιστορία: ένα Νόμπελ μες στη νύχτα" - Χρήστος Σιάφκος, "Ο Νάνος Βαλαωρίτης θυμάται: μια εξέχουσα πνευματική παρέα" - Φώτης Απέργης, "Το "Άξιον Εστί": η πιο μαγική διαδρομή της ποίησης προς τη μουσική" - Γιώργος Ε. Παπαδάκης, "Ο μελοποιημένος Ελύτης: οι νότες της ποίησής του" - "Ο Ελύτης, κριτικός κινηματογράφου": Οδυσσέας Ελύτης, "Η ποίηση του κινηματογράφου και ο...

Με ποια κριτήρια ένα λογοτεχνικό έργο εντάσσεται στον λογοτεχνικό κανόνα; Πώς επιδρούν οι ιστορικές συνθήκες στον ιδιαίτερα ευαίσθητο χώρο της κριτικής; Ποια ήταν η τύχη των ποιητικών, ειδικά, έργων στην ταραγμένη δεκαετία του '40, όταν ο Εμφύλιος δίνει τη θέση του στον Ψυχρό πόλεμο, και πώς αποτυπώνονται οι ιδεολογικές εντάσεις των δεκαετιών του '50 και του '60 στα κριτικά κείμενα της εποχής; Στην παρούσα μελέτη παρακολουθούμε την εξέλιξη της επικαιρικής λογοτεχνικής κριτικής, συγκεκριμένα της βιβλιοκριτικής της ποίησης, μέσα στις κοινωνικοπολιτικές συντεταγμένες του μετα...

Tο έκτο βιβλιάριο της σειράς προέκυψε εξαρχής δίδυμο. Όχι βέβαια για να υποτιμηθεί η αξ των δύο ποιητών, σε σύγκριση με τους άλλους πέντε, στους οποίους αναλογεί ακέραιο μερίδιο στον καθένα. Mάλλον, γιατί η μέθοδος της σύζευξης ταιριάζει περισσότερο στους ποιητές της πρώτης μεταπολεμικής γενιάς, όπου, για λόγους ιστορικής συγκυρίας, υπήρξε συχνότερη και εντονότερη η βιοτική και ποιητική φιλότητα. Σ' αυτό πάντως το δυαδικό πλαίσιο αρμόζουν καλύτερα ο Τάκης Σινόπουλος και ο Μίλτος Σαχτούρης, τόσο με τις αναλογικές τους ομοιότητες όσο και με τις ουσιαστικές τους διαφορές. Π...

Φιλολογικά δοκίμια τα οποία αναφέρονται, αντίστοιχα, τέσσερα στην ποίηση του Σολωμού και τέσσερα στην ποίηση του Κάλβου. Μελετώνται, γενικά και αναλυτικά σε αυτά οι δύο κορυφαίοι ποιητές, ως διάνοιες αντίζυγες και αλληλοσυμπληρωματικές στην ποιητική ανάδειξη του αναγεννώμενου ελληνισμού. Μελετώντας γενικά, με την ποιητική τους τη διαφορετική ιδεολογικά και τεχνοτροπικά: ως κλασικιστής ο Κάλβος και ως ρομαντικός ο Σολωμός. Και αναλυτικά, με την κοινή θεματική τους, ως προς την ποιητική ανάδειξη του '21 με όλες τις ωδές του (εκτός δύο: "Ο Φιλόπατρις" και "Εις Θάνατον") ο Κάλβ...

"Πώς μας θωρείς ακίνητος ; ...πού τρέχει ο λογισμός σου...". Στίχοι ενός ποιητή της Μεγάλης Ιδέας που σφράγισε με την παρουσία και το έργο του το μεταγενέστερο μοντέλο της "εθνικής ποίησης". Στίχοι που πέρασαν στη συλλογική μνήμη συνδεδεμένοι κυρίως με σχολικές γιορτές και εκδηλώσεις "πατριωτικού" χαρακτήρα. Η μελέτη αυτή έχει ως αφορμή το "Διθύραμβο" του Αριστοτέλη Βαλαωρίτη προς τον ανδριάντα του Γρηγορίου Ε'', στην επέτειο της 25ης Μαρτίου του 1872: την πιο χαρακτηριστική στιγμή, δηλαδή, της "επετειακής ποίησης", στον 19ο αιώνα. Αναδεικνύοντας αυτό το ξεχασμένο επεισόδιο...

Συλλογή άρθρων και κριτικών για την ποίηση και το δοκίμιο που η συγγραφέας συγκέντρωσε στη διάρκεια της καριέρας της ως κριτικογράφου από το 1987 έως και σήμερα, καθώς και συνεντεύξεις με ποιητές όπως ο Γιάννης Βαρβέρης, ο Βασίλης Λαλιώτης και ο Χρίστος Λάσκαρης.

Ο Νίκος Καββαδίας, ο ποιητής της θάλασσας, των μακρυσμένων ταξιδιών και των γαλάζιων πόντων, είναι σήμερα, 34 χρόνια μετά τον αιφνίδιο θάνατό του, ένας από τους πιο γνωστούς και διάσημους ποιητές μας. Οι εκδόσεις των λίγων βιβλίων του -τρεις ποιητικές συλλογές και τρία πεζά- είναι πάρα πολλές, όσο δε για τις μελοποιήσεις των ποιημάτων του από σημαντικούς δημιουργούς, συνθέτες και ερμηνευτές, όπως ο Θάνος Μικρούτσικος, η Μαρία Κωχ και η αείμνηστη Μαρία Δημητριάδη, έχουνε σημειώσει ρεκόρ πωλήσεων δίσκων. Ο Νίκος Καββαδίας στο έργο του είναι συνήθως ο "δράστης" και ο άφθαστο...

Όταν εμφανίστηκαν οι υπερρεαλιστές, και μάλιστα ο Ανδρέας Εμπειρίκος, μέσα στη δεκαετία του 1930, τα πράγματα έδειχναν ότι θα περνούσε πολύς καιρός μέχρι οι αναγνώστες τους να μυηθούν όχι μόνο στη γραφή αλλά και στο υπερρεαλιστικό όραμα της απελευθέρωσης από τα δεσμά της πραγματικότητας. Φαίνεται πλέον πως η εποχή του Εμπειρίκου έχει έρθει, καθώς σταδιακά φωτίζονται πλευρές του έργου του οι οποίες πριν κάποια χρόνια ήταν αποθαρρυντικά σκοτεινές. Κι ένα ερώτημα που αμέσως προκύπτει είναι γιατί επανερχόμαστε στον υπερρεαλισμό, και μάλιστα σε κείμενα που γράφτηκαν αρκετά ή πολ...

[...] Η έρευνα αυτή πάνω στο νόημα των στίχων του Σολωμού θα μας οδηγήσει λοιπόν σε εκτενέστερη εξέταση των πρώτων ποιημάτων του, τα οποία συχνά έχουν ελάχιστη αξία, ενώ θα αγνοήσουμε ένα άλλο έργο της ίδιας εποχής, πολύ πιο ενδιαφέρον, τον "Διάλογο" (1824). Χωρίς να είναι εντελώς πρωτότυπο, είναι ζωηρό, άκρως ελκυστικό, και θα είχε πολλά να μάθει σ' όποιον θα ήθελε να γνωρίσει την άποψη του Σολωμού πάνω στις θεωρίες του Διαφωτισμού. Όμως πρόκειται για υπεράσπιση της δημοτικής γλώσσας και όχι για Ποιητική. Εκτός από μερικές πληροφορίες για τις προτιμήσεις και τα αναγνώσματα...

Bαθιά κριτική προσέγγιση του ποιητικού έργου του Nίκου Φωκά, πού αναδεικνύει τόσο τη βαθύτερη ουσία όσο και καθοριστικές λεπτομέρειές του, ώστε να προσφέρει στον αναγνώστη τα απαραίτητα κλειδιά για την κατανόησή του. Το πρώτο βιβλίο για την ποίηση του Nίκου Φωκά, από τον καλύτερο γνώστη του έργου του.

Το λεύκωμα εκδόθηκε για να συνοδεύσει τη φωτογραφική έκθεση "Η Άνδρος του Ανδρέα Εμπειρίκου" που οργάνωσε η Καΐρειος Βιβλιοθήκη στη Χώρα της Άνδρου στις 16 Ιουλίου 2004, με επιμέλεια του Γιάννη Σταθάτου, όπου εκτέθηκαν 104 φωτογραφίες. Πρόκειται για ένα εκτενές λεύκωμα 324 σελίδων με 240 ανδριώτικες φωτογραφίες του Ανδρέα Εμπειρίκου και ένα ανθολόγιο των γραπτών του σχετικά με την Άνδρο. Τα εισαγωγικά κείμενα υπογράφουν ο Γιάννης Σταθάτος (επιμελητής της έκθεσης) ο Δ.Ι. Πολέμης, ιστορικός της Άνδρου και διευθυντής της Καϊρείου Βιβλιοθήκης και ο Λεωνίδας Εμπειρίκος, γιος το...

Η προκείμενη μονογραφία για το έργο του Διον. Σολωμού εντάσσεται στο πλαίσιο ερευνητικού σχεδίου αφιερωμένου στην ερμηνευτική προσέγγιση του αισθητικού ζητήματος της αναπαράστασης και των λογοτεχνικών παραμέτρων της, στο νεοελληνικό 19ο αιώνα, με κατευθυντήριους ιστορικοπολιτισμικούς άξονες την Αθήνα και τα Επτάνησα. Η αναπαράσταση, εννοημένη ως διαδικασία καλλιτεχνικού/λογοτεχνικού μετασχηματισμού της πραγματικότητας, μελετάται, στο πλαίσιο του παραπάνω ερευνητικού σχεδίου, σε δύο αντιστικτικές εκδοχές της με ιδιαίτερη βαρύτητα για το νεοελληνικό 19ο αιώνα, την αληθοφάνεια...

"Δεν μένω στο ότι ο Καβάφης ήταν ένα άτομο προβληματικό. Υποστηρίζω ότι ο ίδιος ήταν -και είναι- ένα απέραντο πρόβλημα, ένα τεράστιο σαν τη Σφίγγα ερωτηματικό, που κι αν νομίσεις πως έχεις απαντήσει, ήδη σου έχει δημιουργήσει άπειρα άλλα ερωτηματικά. Ένα παράδειγμα: στην ιδιορρυθμία της προσωπικής του συμπεριφοράς και στην ιδιόρρυθμη ερωτογραφία του, τι νόημα μπορεί να είχε η πολιτική ερωτοτροπία του -στο μέτρο που είναι αληθινή- με τον φασισμό: Ήταν πίστη ή "βίτσιο" παροδικό;".

[...] Ο παρών τόμος δεν είναι γραμμένος για την αποτίμηση του έργου του Χαραλαμπίδη, εργασία που σε γενικές γραμμές έχει ήδη γίνει και στην οποία προστίθενται συνεχώς νέες μελέτες ή βιβλία, αλλά για τη δημοσίευση σε σώμα των κριτικών κειμένων, υπό τις ποικίλες μορφές που μπορεί να λάβει η κριτική, από την απλή κριτική παρουσίαση και τη διάσπαρτη, κριτική πάντα, πληροφορία έως το σοβαρό μελέτημα ή και το επιστημονικό βιβλίο και περαιτέρω, για μια αποτίμηση της κριτικής αυτής, μια άτυπη κριτική των συγκεκριμένων κριτικών. Στόχος, να φανεί η ποιητική εμβέλεια, οι τρόποι πρόσλη...