Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Τo δράμα του Ερρίκου Ίψεν, που εκτυλίσσεται στη Μεσαιωνική Νορβηγία κι ακολουθεί την παράδοση των λαϊκών μπαλλαντών, πρωτομεταφρέζεται από τη Νορβηγική. Η έκδοση περιλαμβάνει τις διάφορες συντάξεις του έργου σε διάστημα 28 ετών, υποσημειώσεις κατά τη ροή του κειμένου, βιογραφικό σημείωμα, πληροφορίες για την έκδοση και την παραστασιογραφία του έργου, ανάλυση, βιβλιογραφία, ώστε να βοηθηθούν ο μέσος αναγνώστης, ο σκηνικός καλλιτέχνης κι ο ειδικός μελετητής.

Το δράμα εκδίδεται, μεταφρασμένο απ' τα Νορβηγικά, με την απαραίτητη υπομνημάτιση κι ανάλυση (προλογικά-υποσημειώσεις-επιλογικά-βιβλιογραφία-εργογραφικά-βιογραφικά).

Η ιστορική τραγωδία εκδίδεται, μεταφρασμένη απ' τα Νορβηγικά, με την απαραίτητη υπομνημάτιση κι ανάλυση (προλογικά-υποσημειώσεις-επιλογικά-βιβλιογραφία-εργογραφικά-βιογραφικά).

Το δράμα εκδίδεται, μεταφρασμένο απ' τα Νορβηγικά, με την απαραίτητη υπομνημάτιση κι ανάλυση (προλογικά-υποσημειώσεις-επιλογικά-βιβλιογραφία-εργογραφικά-βιογραφικά).

Μπραντ είναι ένα όνομα που συναντάται συχνά στη Σκανδιναβία όπως και στη Γερμανία. Νορβηγικά σημαίνει δαυλός, πυρκαγιά. Ο Ίψεν το διάλεξε όχι μονάχα για να συμβολίσει τη θερμή πίστη του ήρωά του, μα ακόμα για να δείξει τον σκοπό του: να φλογίσει τις ψυχές, όπως λέει, σε πολλά μέρη. Ο Μπραντ είναι ένας νεαρός ιερέας που μάχεται με αυτοθυσία να εφαρμόσει το χριστιανικό ιδεώδες σ’ ένα ζοφερό, σκοτεινό περιβάλλον παρά τις αντιξοότητες. Το άτομο που σηκώνει κεφάλι και ζητάει την ανεξαρτησία του νά - τι είναι ο Μπραντ και το σύμβολο που αντιπροσωπεύει. Η Γερδ συμβολίζει την ιδ...

Ο Πέερ Γκιντ, μοναχογιός της πάμφτωχης χήρας Όζε, είναι γνωστός στο χωριό του για τα παραμύθια του. Εξιστορεί φανταστικά κατορθώματα στη μητέρα του και ονειρεύεται περιουσίες και αξιώματα. Ανεβαίνει λέει, στην επικίνδυνη κορυφογραμμή των βουνών για να κυνηγήσει ταράνδους, έχει για συντροφιά τον διάβολο, ξωτικά και διάφορα άλλα θαυμαστά πλάσματα, γνωστά μόνο από τα παραμύθια. Κατά τη διάρκεια ενός γάμου στο χωριό του, ο Πέερ Γκιντ θυσιάζει τον έρωτά του για τη Σολβέιγ. Γοητεύεται από ένα κορίτσι που είναι έτοιμο να παντρευτεί. Απαγάγει την πλούσια νύφη και στη συνέχεια τη...

Το σύγχρονο νορβηγικό ποιητικό δράμα, που πρωτομεταφράζεται και πρωτοεκδίδεται, καταπιάνεται με την ιστορική μορφή του Μαρτίνου Λούθηρου και την επίδραση του ακόμα και σήμερα στον ανθρώπινο βίο και τις σχέσεις των δύο φύλων.

Η ιστορική τραγωδία εκδίδεται, μεταφρασμένη απ' τα Νορβηγικά, με την απαραίτητη υπομνημάτιση κι ανάλυση (προλογικά-υποσημειώσεις-επιλογικά).

Επιστρέφοντας μετά από χρόνια στο πατρικό του, ο Γκρέγκερς ανακαλύπτει πως η γυναίκα που υποψιαζόταν ότι ήταν ερωμένη του πατέρα του έχει παντρευτεί τον παλιό του φίλο Γιάλμαρ και έχουν μαζί μια κόρη. Κυνηγός του "απόλυτα ιδανικού" και πεπεισμένος πως μόνο η απόλυτη ειλικρίνεια οδηγεί σε αυτό, αποφασίζει να αποκαλύψει την παλιά σχέση στον φίλο του, δημιουργώντας έτσι υποψίες για την πατρότητα του παιδιού. Ένας άλλος φίλος της οικογένειας, ο δρ. Ρέλλινγκ, τον προειδοποιεί: ορισμένες πλάνες είναι ζωτικής σημασίας. Στην "Αγριόπαπια" "παρελαύνει απ' τη μια ο κόσμος της ψευτιάς...

Σε κάποιο μουντό φιόρδ της νορβηγικής υπαίθρου, στα τέλη του 19ου αιώνα, η κυρία Άλβινγκ ετοιμάζεται με τη συνδρομή του οικογενειακού φίλου, πάστορα Μάντερς, να εγκαινιάσει ένα ορφανοτροφείο στη μνήμη του νεκρού συζύγου της. Ταυτόχρονα, υποδέχεται τον γιο της, Όσβαλντ, που επιστρέφει μετά από καιρό στην οικογενειακή εστία. Το πρόσωπο που δεν εμφανίζεται στο έργο, όμως ρίχνει βαριά τη σκιά του στο παρόν και το μέλλον όλων, είναι ο νεκρός Άλβινγκ. Οι αποκαλύψεις, τόσο του διεφθαρμένου οικογενειακού παρελθόντος όσο και της κοινωνικής υποκρισίας, θα είναι για όλους καταστροφικέ...

Η μουσική τραγωδία, παρωδία της οπερατικής "Νόρμας" και τρίτο έργο του Νορβηγού δραματουργού, πρωτομεταφραζόμενο στην Ελληνική, με την απαραίτητη υπομνημάτιση κι ανάλυση (προλογικά-υποσημειώσεις-επιλογικά).

H νεραϊδοκωμωδία, τo τέταρτο έργο του Νορβηγού δραματουργού, πρωτομεταφραζόμενο στην Ελληνική, με την απαραίτητη υπομνημάτιση κι ανάλυση (προλογικά-υποσημειώσεις-επιλογικά).

Η Έντα Γκάμπλερ είναι ένα κλασικό έργο του δεκάτου ένατου αιώνα, του Νορβηγού Θεατρικού συγγραφέα Ερρίκου Ίψεν. Το έργο ανέβηκε στο θέατρο για πρώτη φορά τον Ιανουάριο του 1891 στο Residenztheater του Μονάχου. Η Έντα Γκάμπλερ είναι ένα από τα πιο αμφιλεγόμενα πρόσωπα της εποχής της. Κόρη του στρατηγού Γκάμπλερ, παντρεμένη με τον αφοσιωμένο ερευνητή Γιόργκεν Τέσμαν, νιώθει να πνίγεται μέσα σ’ αυτόν τον άχρωμο γάμο της. Λίγες μόνο ώρες μετά την επιστροφή τους από το πολύμηνο και μονότονο γαμήλιο ταξίδι τους, η Έντα έχει την ευκαιρία να διασκεδάσει την πλήξη της παίζο...

Ο Πέερ Γκυντ, το δραματικό ποίημα του Ίψεν, είναι εμπνευσμένο και διαποτισμένο από τα λαϊκά νορβηγικά παραμύθια. Ο Πέερ Γκυντ παλεύει με το όνειρο και τον πειρασμό επιμένοντας με το πείσμα μικρού παιδιού να ζήσει τη ζωή του «ως αυτοκράτωρ του εαυτού του» μέχρι να συνειδητοποιήσει ότι σε όλη του τη ζωή υποκρινόταν ότι είναι κάποιος άλλος. Μετά από την οδυνηρή συνειδητοποίηση της ματαιότητας της περιπλάνησης του, βρίσκει την αναγνώριση στην αγκαλιά της ιδανικής συντρόφου, της γυναίκας που τον αγάπησε γι' αυτό που ήταν και που τον περίμενε ως το τέλος.

ΓΚΡΕΓΚΕΡΣ: Πατέρα,.. μήν είμαστε και τόσο "εκλεκτικοί" με τις λέξεις... Έπρεπε να στηθεί ολόκληρο σκηνικό: η οικογενειακή ζωή,.. η συμφιλίωση μεταξύ πατέρα και γιού! ΒΕΡΛΕ: Πώς τολμάς να μου απευθύνεσαι σ’ αυτόν τον τόνο! ΓΚΡΕΓΚΕΡΣ: Πότε ζήσαμε δωμέσα σαν ο ι κ ο γ έ ν ε ι α;! Ποτέ όσο θυμάμαι... ΒΕΡΛΕ: Θαρρώ πως κανέναν άλλον στον κόσμο δε μισείς όσο εμένα.

Ευρύχωρο και νόστιμο σαλόνι, με γούστο βαλμένο και ταπετσαρισμένο με σκούρα χρώματα. Ένα γύρω μέσα στο σαλόνι πλήθος μπουκέτα σε βάζα και γυάλες. Πρωινός φωτισμός. Ο ήλιος φαίνεται μεσ' από την μπαλκονόπορτα. Η Γιουλιάνε Τέσμαν, με καπέλο και ομπρέλα του ήλιου, μπαίνει από το χολ και πίσω της η Μπέρτα. Η δεσποινίς Τέσμαν είναι γυναίκα εξήντα πέντε χρονών πάνω κάτω μ' ευχάριστη και καλόκαρδη όψη. Η Μπέρτα είναι μια μεσόκοπη υπηρέτρια με παρουσιαστικό απλοΐκό και κάπως χωριάτικο. [...] Ο Τέσμαν μπαίνει σιγοτραγουδώντας. Είναι ένας άντρας τριάντα τριών χρονών μετρίου αναστή...

Ο Ίψεν θα δημοσιεύσει το τελευταίο του έργο, "Όταν ξυπνήσουμε εμείς οι νεκροί", το 1899. Ο "δραματικός" αυτός "επίλογος", όπως επέλεξε με έναν υπότιτλο να το χαρακτηρίσει, είναι ένα έργο του χρόνου του τέλους. Ο διάσημος γλύπτης Ρούμπεκ, ο οποίος ζει σ' ένα παρόν νεκρό και έναν ορίζοντα που όλο κλείνει, και η Ιρένε, η γυναίκα που επιστρέφει από το παρελθόν, αναρρώνουν σε ένα ιαματικό θέρετρο. Συνδέονται με έναν έρωτα παλιό και ματαιωμένο και μια τεκνογονία πνευματική: το opus magnum του Ρούμπεκ, τον πίνακα με τίτλο "Αναστάσιμη Ημέρα", την έμπνευση για το οποίο του χάρισ...

ΣΤΟΚΜΑΝΝ: Η πλειοψηφία δεν μπορεί ναχει ποτέ το δίκιο με το μέρος της. Ποτέ, τ'ακούτε;! Είν' ένα απ' τα κοινωνικά ψεύδη που κάθε ελεύθερα σκεπτόμενος άνθρωπος πρέπει να τινάξει από πάνω του. Από τι αποτελείται σε μια χώρα η πλειονότητα των κατοίκων; Απ' τους έξυπνους ή τους βλάκες; Νομίζω, συμφωνούμε πως βλάκες είν' η μεγάλη μάζα στη γη. Όμως, διάολε, ποτέ και πουθενά δε γίνεται να κυβερνάν οι βλάκες τους έξυπνους! ΣΤΟΚΜΑΝΝ: Στοίχημα πως απόψε θαρθουν από δω όλοι οι μαντατοφόροι της Κόλασης! Θ' ακονίσω όμως την πέννα μου, θα την κάνω φονικό εργαλείο. Θα τηνε βουτήξω σε φ...

Το βιβλίο μου είναι ποίηση! Κι αν δεν είναι, θα γίνει ποίηση. Η έννοια της Ποίησης θ' αλλάξει στην πατρίδα μας, τη Νορβηγία, ώστε να συμμορφωθεί με τούτο το βιβλίο. Δεν υπάρχει τίποτα στέρεο στον κόσμο των εννοιών - δεν είναι δα κ' Έλληνες οι Σκανδιναβοί του αιώνα μας. [] Μήπως δεν είν' ολοκληρωμένος χαρακτήρας ο Πέερ Γκυντ, τελειωμένος, εξατομικευμένος;! Το ξέρω πως είναι. Κ' η μάνα, δεν είναι κ' εκείνη;! [] Μα η αδικία που μου 'γινε, με χαροποιεί. Μέσα της κρύβεται θεία πρόνοια κι αποστολή. Νοιώθω τις δυνάμεις μου ν' αυξάνουν, μαζί με την οργή μου. Αν θέλουνε πόλεμο, θα...

Θα μπορούσε να ειπωθεί πως Το κουκλόσπιτο είναι η ιστορία μιας αρκετά ανώριμης γυναίκας που αίφνης ξυπνά και βλέπει την πραγματική οικογενειακή της κατάσταση, βλέπει το "ζωτικό ψεύδος", πάνω στο οποίο βάσισε τη ζωή της. Παντρεύτηκε και έκανε παιδιά με έναν "άγνωστο", κάποιον που πάντα τη μεταχειριζόταν σαν παιδί και τη θεωρούσε κτήμα του. Γι' αυτόν τον λόγο παραιτείται από την παλιά ζωή της και την κίβδηλη υπόσταση του "κουκλόσπιτού" της. Νιώθει ότι πρέπει να βγει έξω στον πραγματικό κόσμο. Εκεί θα κάνει το πρώτο βήμα σε έναν κόσμο διαφορετικό, πιο σκληρό και πιο μοναχικό...